همنوایی راهی برای تربیت (بخش دوم)

برای اینکه هم نوایی در گروه بهتر شکل بگیرد باید به مولفه های آن و شرایطی که در تحقق آن سهم به سزایی دارند، توجه کرد و سعی در بوجود آوردن آن داشت. این شرایط عبارتند از:
 

یکی از مواردی که به قوت هم نوایی در گروه می افزاید، جایگاه اجتماعی گروه در میان اعضای جامعه است. هر چقدر این گروه دارای ارزشمندی بیشتری باشد، هم نوایی با آن با اعتماد بیشتر و سرعت بالاتری شکل می گیرد. در مقابل اگر این گروه این ارزشمندی را نداشته باشد، فرد به راحتی نمی تواند این اعتماد را داشته باشد. گروه های ضداجتماعی، هم به همین اندازه می توانند همنوایی را داشته باشند. فردی که خود شخصیتی ضداجتماعی دارد و از هنجارهای اجتماعی گریزان است نیز به دنبال گروهی می گردد که در جامعه ارزش های منفی ای بیشتری را به آن گروه بدهند. به گونه ای که جامعه از ناهنجاری های آن ترس بیشتری داشته باشند.
 

برخی گروه ها وجود دارند که همه اعضا، یک روند تفکر و اندیشه ای را ندارند و صرفاٌ منافعی که در بودن این گروه بوده است، آنها را گرد هم آورده است. این گروه نمی تواند هم نوایی خوبی را به همراه داشته باشد و به محضی که این منفعت تامین نشود، گروه از هم پاشیده می شود. اما در صورتی که هم اندیشی اعضا بالا باشد و اشتراک رای میان آنها امری باشد که همه بر آن اذعان دارند، این گروه بیشتر می تواند هم نوایی افراد دیگر را به همراه داشته باشد و زودتر اندیشه های گروه را در خود می پذیرند.
 

هم سنی، هم جنسی، هم زبانی، هم محله ای و یا همشهری بودن اعضای یک گروه می تواند به هم نوایی گروه کمک کند. هر کدام یک از موارد نام برده می تواند باعث شود افراد در بستر آن گروه احساس کند باید بیشتر در رفتارهای خود هم نوایی ایجاد کند. اقلیت های دینی، در شهرها و کشورهایی که حضور دارند، سعی بیشتری بر انجام دادن رفتارها و اعمال عبادی دین خود دارند و یا گروه های اقلیتی دیگر نیز به همین نحو است که افراد در آن سعی دارند، بیشتر خود را مقید به آداب و رسوم خود نشان دهند و بر آن پایدار بمانند. ممکن است این موارد در همه اقلیت های دینی و یا ملی به یک اندازه نباشد، اقلیت هایی که در خود ارزش های بالایی را احساس می کند، اینگونه رفتار می کنند و به راحتی رنگ ادیان و فرهنگ های دیگر را به خود نمی گیرند.
 

گروه هایی که در یک سطح هوشی قرار دارند، غالبا هم نوایی بهتری از خود نشان می دهند. فردی که از لحاظ هوشی به اندازه دیگر اعضا نیست، ممکن است در همنوایی با دیگر اعضای گروه، شرکت نکرده و به مرور سعی در حذف خود از گروه و فعالیت با آنها داشته باشد. در همنوایی لازم است یک مقدار سطح هوش اعضای گروهی که می خواهد در آن عضو شود بالاتر از فرد باشد تا آن شخص در مقام رهبری آن قرار نگیرد. منظور از هوشی که در این جا بیان شده است، هم هوشبهر را در برمی گیرد و هم هوش هیجانی را.
 

یکی از شروط هم نوایی با گروه، انفعالی بودن شخص در گروه هست. اگر شخصی که در گروه قرار گرفته است و قصد آن است که رفتارهای گروه در او شکل بگیرد، در صورتی که برای خودش یک شخصیت فعال را در نظر بگیرد، نمی تواند این هم نوایی را با گروه انجام داده و رفتارهای شاخص آن را در خود شکل دهد. شخصیتی که برای خود رنگی داشته باشد و حاضر به رنگ پذیری از گروه نباشد، نمی تواند رنگی که خواسته گروه هست را بر تن خود بپذیرد.
 

گروه هایی می توانند اعضای خوبی را در کنار خود داشته باشند و همنوایی را شکل دهند که انسجام اخلاقی بیشتری با هم داشته باشند. هر چقدر ارتباطات اعضا در هم تنیده شده و رابطه ای عاطفی در میان ایشان بیشتر شکل گرفته باشد، هم نوایی مطلوب بیشتر شکل می گیرد. اعضایی که وجود دیگر افراد برایشان مهم بود، بیشتر می توانند به هم نوایی یکدیگر کمک کنند.
در مورد رهبر گروه نیز حرف بر همین منوال است. رهبری که مدیریت همه جانبه خوبی نسبت به اعضای گروه دارد، بهتر می تواند اعضای گروه را به هم نوایی بیشتر سوق دهد و مطلوب گروه را برآورده سازد.
 

مردان در برخی رفتارها نسبت به زنان بیشتر همنوایی می کنند. به عنوان نمونه مردان در کارهای مکانیکی و زنان در خانه داری و بچه داری بیشتر هم نوایی می کنند. اما در مسائلی که میان زن و مرد مشترک هست و یک کاری است که جنسیت در آن نقشی ندارد، زنان بیشتر هم نوایی می کنند بدین معنا که بیشتر القا پذیر بوده و زود تسلیم خواسته های گروه می شوند.