انواع عفونت تنفسی و روش های مقابله با آن (بخش دوم)

آنتی بیوتیک ها در برابر ویروس سرماخوردگی بی فایده هستند و نباید بیش از حد از آن ها استفاده شود.
 

برونشیت شرایطی است که برونش ها (مجاری عبور هوا در ریه ها) ملتهب می شوند. گاهی اوقات به آن سینه سرد نیز گفته می شود. در این عفونت، ریه ها متورم شده و مخاط ایجاد می کنند که با سرفه همراه است. همچنین ممکن است احساس خستگی و درد خفیف بدن، سردرد، گلودرد و آبریزش بینی و چشم داشته باشید.

برونشیت ممکن است حاد باشد. در این حالت می تواند از پنج روز تا سه هفته دوام داشته باشد. یا ممکن است مزمن باشد، که به نظر می رسد که برونشیت در طول دو سال متوالی و حداقل تا سه ماه طول می کشد. استعمال دخانیات شایع ترین علت برونشیت مزمن است، اما گرد و غبار، آلرژن ها و گازهای سمی نیز می توانند در ایجاد آن نقش داشته باشند. شکل حاد معمولاً توسط ویروسی ایجاد می شود که به دنبال عفونت تنفسی فوقانی به ریه ها منتقل می شود.
 

همه افراد گاهی سرما می خورند. این عفونت تنفسی فوقانی بسیار رایج، معمولاً توسط یکی از 57 نوع آدنو ویروسی ایجاد می شود. افراد آلوده به سرماخوردگی چند روز قبل از بروز علائم آلوده می شوند و تا زمان بهبودی به عنوان ناقل عمل می کنند. این عفونت درمجموع تا حدود دو هفته ادامه دارد.

به عنوان یک عفونت تنفسی فوقانی، سرماخوردگی باعث آبریزش بینی، گلودرد و سردرد می شود. ممکن است غدد لنفاوی نیز متورم شوند. معمولاً افراد در طی یک هفته بهبود می یابند. با این حال، بهبودی ممکن است تا دو هفته طول بکشد. هیچ درمان خاصی برای سرماخوردگی وجود ندارد. مسکن های بدون نسخه ممکن است درد بدن را کاهش دهند.

داروهای باز کننده مجاری تنفسی بینی و سینه نیز می توانند کمک کننده باشند. همچنین ممکن است شربت سرفه توسط پزشک تجویز شود. مانند همه داروها، برچسب ها را با دقت بخوانید و دستورالعمل آن ها را دنبال کنید. در خصوص معالجه کودک احتیاط کنید، زیرا بسیاری از داروها برای کودکان نامناسب اند. مهم ترین نکته در بهبود سرماخوردگی، نوشیدن زیاد مایعات است.

این باعث می شود آب بدن افراد مبتلا به سرماخوردگی کاهش پیدا نکند و در نتیجه به جلوگیری از ایجاد عفونت های دیگر کمک می کند. استراحت کافی نیز در بهبود تاثیرگذار است. تقریباً 250 ویروس مختلف می توانند منجر به سرماخوردگی شود. دانشمندان هنوز نتوانسته اند برای محافظت در برابر همه این ویروس ها، واکسنی تولید کنند.
 

سندرم تنفسی حاد شدید (SARS) یک عفونت تنفسی شدید ویروسی است که توسط کرونا ویروس SARS-CoV ایجاد می شود. شیوع ویروس SARS از سال 2003 در چین آغاز شد و در سراسر جهان گسترش یافت و بیش از 8000 نفر را قبل از مهار آلوده کرد. ویروس SARS عمدتاً از طریق تماس مستقیم فرد به فرد گسترش می یابد. از سال 2004، هیچ مورد ویروس SARS شناخته شده ای گزارش نشده است. SARS می تواند باعث تب، لرز، درد عضلات، تنگی نفس، سردرد و اسهال شود. بیشتر بیماران SARS به بیماری ذات الریه مبتلا می شوند.
 

قربانیان SARS معمولاً به اکسیژن درمانی و احتمالاً تنفس مکانیکی نیاز دارند. در حال حاضر هیچ دارویی برای کمک به درمان SARS وجود ندارد. در صورت تشخیص عفونت SARS، آژانس های محلی، CDC و WHO باید فوراً مطلع شوند.
 

دانشمندان چینی و ایالات متحده در تلاشند تا واکسن SARS را ایجاد کنند، اما تحقیقات به دلیل عدم وجود بیماری فعال برای انجام آزمایشات با دشواری های بسیاری مواجه شده است. تحقیقات پیرامون آنتی بادی های مونوکلونال انجام شده است، که احتمال می رود در آینده به عنوان ابزار تشخیصی برای عفونت تنفسی و درمان SARS استفاده شوند.

اقدامات توصیه شده برای پیشگیری از SARS شامل شستن دست ها با صابون و آب گرم یا مالش دست با الکل، پوشیدن دستکش یکبار مصرف در صورت تماس با مایعات بدن یا مدفوع بدن فرد آلوده و دور انداختن آن دستکش ها، استفاده از ماسک، شستن ظروف شخصی، حوله و ملحفه و لباس و ضد عفونی کردن سطوح خانگی که ممکن است در اثر عرق، بزاق، مخاط، استفراغ، مدفوع یا ادرار حاوی ویروس، آلوده شده باشد.
 

MERS (سندرم تنفسی خاورمیانه) ناشی از تاج ویروس MERS-CoV است. این عفونت ویروسی برای اولین بار در سال 2012 در عربستان سعودی گزارش شده و منبع اصلی ویروس ناشناخته است اما گمان می رود از شترها ناشی شده باشد. تاکنون فقط دو بیمار مبتلا به MERS در ایالات متحده گزارش شده اند که هر دو در مراقبت های بهداشتی کار می کردند و اخیراً در عربستان سعودی بوده اند.

MERS با ایجاد لرز یا تشنج، گلو درد، سرفه خونی، مشکل در تنفس، استفراغ، درد شکم، اسهال و درد عضلانی همراه است و می تواند باعث ایجاد تب بالاتر از 100.4 درجه فارنهایت (38 درجه سانتیگراد) شود.
 

هیچ درمان ضد ویروسی خاصی برای عفونت MERS-CoV توصیه نشده است. مانند SARS، بیماران MERS معمولاً به اکسیژن درمانی و احتمالا تنفس مکانیکی احتیاج دارند. در صورت تشخیص عفونت MERS-CoV، آژانس های محلی، CDC و WHO باید فوراً مطلع شوند.
 

در حال حاضر هیچ واکسن یا درمانی برای MERS وجود ندارد. همان اقدامات پیشگیرانه برای سایر بیماری های تنفسی در مورد عفونت MERS نیز اعمال می شوند: دست ها را مرتباً بشویید یا از یک ضد عفونی کننده الکلی استفاده کنید، هنگام عطسه بینی و دهان خود را بپوشانید و بلافاصله دستمال استفاده شده را دور بیندازید، از لمس کردن چشم ها، بینی و دهان با دست های شسته نشده خودداری کنید. بهتر است از بوسیدن، به اشتراک گذاشتن غذا یا نوشیدنی با افراد بیمار نیز خودداری کرده و تمیز کردن و ضد عفونی کردن سطوح آلوده مانند دستگیره های در را مدنظر داشته باشید.

منبع: سایت دکترسلام