در این روزگاری که جامعه باعث فشار روحی و روانی شخص میشود، انفاق کردن میتواند داروی برای آرامش روح شما باشد و قلب خسته شما را انرژی دهد.
مقدمه
یکی از مشکلاتی که جامعه کنونی را فرا گرفته و دارد این جامعه را غرق میکند، بحث اختلاف طبقاتی است. اختلافی که در نوع زندگی و بهره برداری از حقوق ها، قابل مشاهده است. به گونه ای که در یک شرکتی، رئیس آن 30 میلیون حقوق دارد و کارگر آن 2میلیون حقوق میگیرد. این اختلاف طبقاتی میتواند آتشی شود که دامن جامعه و سرمایه داران را بگیرد. باید راهکاری ایجاد کرد تا جلوی این خطر را بگیرد. اسلام دین ارزشمندی است و برای تمام دردها یک نسخه و داروی ارزشمند دارد. پناه بردن به فرهنگ غربی، مانند خوردن آب شور در زمان تشنگی است، هر چه بیشتر میخورید بیشتر تشنه می شوید. اما فرهنگ اسلام مانند آب گوارا میماند که تشنگی را رفع میکند.
اسلام برای مقابله با اختلاف طبقاتی، دستور داده که سرمایه داران از سرمایه خود حقی برای نیازمندان قرار دهند تا زندگی آنها نیز تحت فشار نباشد. در این دوره ای که ویروس کرونا باعث شده تا افراد تحت فشار مالی قرار بگیرند، باید مسئولین و افراد متمول از سرمایه خود برای این افراد نیازمند خرج کنند تا آلام آنها بیشتر نشود. متمولین بدانند که قارون با آن همه سرمایه در زمین فرو رفت، پس قبل از اینکه در زمین فرو بروید در راه خدا برای نیازمندان خرج کنید. «خداوند تبارک و تعالی می فرمایند : اى کسانى که ایمان آورده اید از آنچه به شما روزى داده ایم انفاق کنید پیش از آنکه روزى فرا رسد که در آن نه داد و ستدى است و نه دوستى و نه شفاعتى و کافران خود ستمکارانند.» [1]
اسلام برای مقابله با اختلاف طبقاتی، دستور داده که سرمایه داران از سرمایه خود حقی برای نیازمندان قرار دهند تا زندگی آنها نیز تحت فشار نباشد. در این دوره ای که ویروس کرونا باعث شده تا افراد تحت فشار مالی قرار بگیرند، باید مسئولین و افراد متمول از سرمایه خود برای این افراد نیازمند خرج کنند تا آلام آنها بیشتر نشود. متمولین بدانند که قارون با آن همه سرمایه در زمین فرو رفت، پس قبل از اینکه در زمین فرو بروید در راه خدا برای نیازمندان خرج کنید. «خداوند تبارک و تعالی می فرمایند : اى کسانى که ایمان آورده اید از آنچه به شما روزى داده ایم انفاق کنید پیش از آنکه روزى فرا رسد که در آن نه داد و ستدى است و نه دوستى و نه شفاعتى و کافران خود ستمکارانند.» [1]
نکاتی درباره انفاق کردن را لازم است بدانیم
1. انفاق باید در زمان و جایگاه مناسب باشد
انفاق و بخشش کردن باید در زمان و جایگاه مناسب باشد تا اثر خود را به خوبی نشان دهد. و افرادی که انفاق میکنند، بسیار باهوش و با درایت هستند و انسان عاقل هم میداند که مثلا در زمان حاضر که ویروس کرونا وجود دارد باید لوازم بهداشتی تهیه کرده و انفاق کند. اگر در این زمان تهیه کند و به دست مردم برساند بسیار کار ارزشمند و بجای انجام داده است. اگر کوتاهی کند و انفاق خود را برای یک زمان دیگری بگذارد، اجر و مزد کمتری خواهد برد و این انفاق او جزء بدترین انفاق خواهد بود. امام علی( علیه السلام) فرمودند: بدترین بخشش آن است که با تأخیر انجام گیرد وبه دنبالش منّت باشد.[2]
توجه؛ فردی مریض است و نیاز به کمک مالی دارد تا خود را تحت درمان قرار دهد، اگر شما کمک کنید باعث میشود تا جان دوباره ای پیدا کند. اما اگر کوتاهی کنید و در این زمان مناسب کمک نکنید و به زمان دیگری موکول کنید، باید بدانید که اجرتان ضایع خواهد شد. زمان ها را دریابید و قدر این را بدانید که میتوانید به دیگران کمک کنید.
توجه؛ فردی مریض است و نیاز به کمک مالی دارد تا خود را تحت درمان قرار دهد، اگر شما کمک کنید باعث میشود تا جان دوباره ای پیدا کند. اما اگر کوتاهی کنید و در این زمان مناسب کمک نکنید و به زمان دیگری موکول کنید، باید بدانید که اجرتان ضایع خواهد شد. زمان ها را دریابید و قدر این را بدانید که میتوانید به دیگران کمک کنید.
2. ترس از تمام شدن مال نداشته باشید
برخی از افراد هستند که ترس تمام شدن سرمایه دارند و بخاطر همین از کمک کردن منصرف میشوند. اما پرهیزکاران، انفاق کردن را کم شدن مال نمیدانند، بلکه غنیمت میشمارند، ولی کسانی که از معارف قرآن بهرهای ندارند و از سویی در دنیای غربی محو شده اند، انفاق کردن را باعث کم شدن سرمایه خود میدانند. پیامبر خدا( صلّی اللهُ علیه و آله و سلم) فرمودند: هیچ مالی هرگز بر اثر صدقه دادن کم نشد. پس عطا کنید و نترسید. [3]
توجه؛ چشمان بسیار از کودکان به دستان شماست و آنها امید دارند که مشکلات آنها به دستان شما حل شود. خودتان را نماینده خداوند قرار دهید و مشکل مردم را با انفاق کردن، حل کنید و ترس را کنار بگذارید چون خداوند ضامن است که اگر انفاق کنید، سرمایه شما را بیشتر میکند. در روایتی از امام باقر(علیه السلام) میخوانیم که به حسین بن ایمنی فرمود: «ای حسین! بخشش کن و به عوض آن از جانب خدا یقین داشته باش. پس همانا زن و مردی به بخشش در راه رضای خدا بخل نورزند، جز آنکه چند برابر آن را در راه غضب خدا صرف خواهد کرد»[4]
توجه؛ چشمان بسیار از کودکان به دستان شماست و آنها امید دارند که مشکلات آنها به دستان شما حل شود. خودتان را نماینده خداوند قرار دهید و مشکل مردم را با انفاق کردن، حل کنید و ترس را کنار بگذارید چون خداوند ضامن است که اگر انفاق کنید، سرمایه شما را بیشتر میکند. در روایتی از امام باقر(علیه السلام) میخوانیم که به حسین بن ایمنی فرمود: «ای حسین! بخشش کن و به عوض آن از جانب خدا یقین داشته باش. پس همانا زن و مردی به بخشش در راه رضای خدا بخل نورزند، جز آنکه چند برابر آن را در راه غضب خدا صرف خواهد کرد»[4]
3. مالی که در راه خدا انفاق نشود، در راه شیطان خرج میشود
گاهی میشنویم که فلان بازیگر یا فوتبالیست مطرح، سرمایه چند میلیاردی خود را خرج خریدن یک اسب کرده و یا یک هنرپیشه ای برای تفریح و لذت بردن خود، چند صد میلیون خرج کرده تا لذت بیشتری ببرد. این افراد میتوانستند سرمایه خود را در راه خدا و برای کمک به مردمان خودشان که اسیر کرونا شده اند خرج کنند. اما پولی که در راه خداوند خرج نشود باید در راه و طبق دستور شیطان انجام شود. امام صادق (علیه السّلام) فرمودند : بدان که هر کس در راه طاعت خدا خرج نکند، به خرج کردن در راه معصیت خدای عزوجل گرفتار شود و هر که در راه رفع نیاز دوست خدا قدم برندارد، به قدم برداشتن در راه رفع نیاز دشمن خدای عزوجل گرفتار آید.[5]
4. انفاق را باطل نسازید
برخی افراد هستند که کمک میکنند و سرمایه خود را در بین مردم پخش میکنند اما یک ایراد بزرگ دارند که بعد از کمک کردن، منت میگذارند. «پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) می فرماید: «کسی که به فرد با ایمانی نیکی عطا کند، سپس او را با سخنی آزار دهد یا منتی بر او بگذارد، به یقین انفاق خود را باطل کرده است» [6]
5. انفاق باعث آرامش روح میشود
در این روزگاری که جامعه باعث فشار روحی و روانی شخص میشود، انفاق کردن میتواند داروی برای آرامش روح شما باشد و قلب خسته شما را انرژی دهد. خداوند در قرآن کریم می فرماید؛ اَلَّذینَ یُنفِقونَ اَمولَهُم فی سَبیلِ اللّهِ... لا خَوفٌ عَلَیهِم ولا هُم یَحزَنون» کسانی که مال خود را در شب و روز انفاق کنند نهان و آشکارا، آنان را نزد پروردگارشان پاداش نیکو خواهد بود و هرگز (از حادثه آینده) بیمناک و (از امور گذشته) اندوهگین نخواهند گشت.[7]
پی نوشت :
[1] قرآن کریم، سوره مبارکه بقره آیه 254
[2] غرر الحکم صفحه 389 حدیث 8928
[3] بحار الأنوار، 96 / 131 / 62.
[4] اصول کافی، جلد 4 ، صفحه 43.
[5] میزان الحکمة، صفحه 321
[6] تفسیر برهان، جلد 1،صفحه 253، ح1
[7]قرآن کریم، سوره مبارکه بقره،سوره ۲، آیه ۲۷۴
پی نوشت :
[1] قرآن کریم، سوره مبارکه بقره آیه 254
[2] غرر الحکم صفحه 389 حدیث 8928
[3] بحار الأنوار، 96 / 131 / 62.
[4] اصول کافی، جلد 4 ، صفحه 43.
[5] میزان الحکمة، صفحه 321
[6] تفسیر برهان، جلد 1،صفحه 253، ح1
[7]قرآن کریم، سوره مبارکه بقره،سوره ۲، آیه ۲۷۴