نکاتی درباره وعده سحری در ماه رمضان (بخش اول)

اگر در ماه رمضان غذاهای ادویه دار گرم و خشک، خوراک های چرب و سرخ کردنی بخورید، شک نکنید که طی روز تشنگی امان تان را می برد. پس علاوه بر آنچه که در توصیه های وعده سحر، ذکر کردیم، در طول ساعات روزه داری هم می توانید عطش خود را با بوییدن سیب گلاب، خیار یا لیمو، شست و شوی سر و گردن و سینه با آب ولرم و تنفس هوا و نسیم خنک که حرارت زاید قلب را کم می کند، کاهش دهید. با ما همراه باشید.
شنبه، 6 ارديبهشت 1399
تخمین زمان مطالعه:
موارد بیشتر برای شما
نکاتی درباره وعده سحری در ماه رمضان (بخش اول)
 عوارض مصرف نکردن سحری شامل سردردها، دردهای عضلانی، بی حالی مفرط ناشی از افت قند خون، کاهش یادگیری، بی حوصلگی و خستگی می شود.
 

مقدمه

در ماه مبارک رمضان، علاوه بر داشتن برنامه معنوی برای خودسازی، باید از دستورات تغذیه ای سالم، نیز استفاده کنید تا علاوه بر کمال تقوا در ماه مهمانی خدا، به سلامتی جسم نیز، نزدیک تر شویم. از این رو، برنامه غذایی سالم را مطابق "دستورات اسلامی" و توصیه های "طب سنتی ایرانی"، قبل از آغاز ماه مبارک، برای شما، خوانندگان گرامی، ارائه داده تا در این "ماه خدا"، طبق حدیث "صوموا تصحوا"، علاوه بر کسب فضائل معنوی، بیماری ها نیز، در پایان ماه مبارک رمضان، از جسم و روح شما، روزه داران گرامی، رخت بربندد.
 

نکاتی درباره وعده سحری در ماه رمضان

مهمترین نکته، همان خوردن سحری است. سحری خوردن را فدای دیر خوابیدن تان، نکنید. زیرا سحری خوردن، برکت است و غذای آن مبارک. تَسَحَّروا؛ فَإِنَّ فِی السَّحورِ بَرَکةً. (الکافی: 4/ 95/ 3) سحری بخورید، که در سحری، برکت است. شام، جای سحری را نمی گیرد. سحری را حتما میل کنید، اگرچه چند لقمه باشد. نخوردن سحری باعث تحلیل قوا در طول روز، می شود. نخوردن سحری، ممکن است اثرات مفید روزه را از بین ببرد، چون باعث تامین نشدن نیازهای تغذیه ای ضروری روزه دار می شود و در نتیجه بدن به "سوخت ناقص" چربی ها متوسل می شود و سوخت ناقص چربی ها در بدن، "ترکیبات کتونی" را به وجود می آورد که تنها یکی از عوارض آن، "بوی بد" دهان روزه دار است.
 
عوارض دیگر مصرف نکردن سحری شامل:
سردردها، دردهای عضلانی، بی حالی مفرط ناشی از افت قند خون، کاهش یادگیری، بی حوصلگی و خستگی است. بنابراین حتما به روزه داران توصیه می شود که برای خوردن سحری، بیدار شوند. بویژه، "روزه اولی ها"، مطلقا، نباید بدون صرف سحری، روزه بگیرند. نیم ساعت قبل از غذا، شربت های همچون شربت عسل، شربت گلاب و خاکشیر، شربت سکنجبین، حتما میل شود. تا به اجبار و برای رفع تشنگی، در کنار وعده غذایی سحر، مجبور به نوشیدن آب، نشوید. نوشیدن کمی عرق کاسنی به تنهایی یا همراه با یک قاشق چای خوری تخم خرفه، نیم ساعت قبل از وعده سحری هم برای کاهش تشنگی در طول روز به شما کمک می کند.

همچنین ترکیب شربت "آب، خاکشیر، تخم شربتی با گلاب"، معجزه می کند. زیرا، خاکشیر و مانند آن، آب را در خودشان جمع می کنند و در مسیر دستگاه گوارش، حالت "ژله ای" به خود می گیرند. و در طول روز، به تدریج، آب خود را آزاد می کنند و نمی گذارند که بدن تان بیش از اندازه کم آب بشود. گلاب، نیز خاصیت سم زدایی و ضدا سوداء دارد. اما هرگز، یخ را در آب نیاندازید، یخ در آب، بیماری "لقوه" می آورد. بلکه با تهیه شربت مورد دلخواه، از شب قبل، در یخچال، قرار دهید تا خنک و سرد، شود و برای روز بعد، آماده استفاده باشد.
 
مواد غذایی سحری:
در سحری، باید وعده غذای سنگین، پرانرژی و "دیر هضم" میل شود، مثل: برنج و خورشت قیمه و سبزی، تخم مرغ آب پز، کوبیده آبگوشت، تمامی خورشت ها با گوشت گوسفندی، حلیم با گوشت و تقریبا همان غذاهایی که در وعده ناهار، معمولا می خوردید. چرا که غذاهای "چرب طبیعی" که از روغن های صنعتی "مایع و جامد"، ترکیب نشده اند، و به علت صرف زمانی طولانی برای هضم آنها در معده، از احساس گرسنگی مضاعف در طول روز، جلوگیری می شود. به همراه غذا در سحر، می توانید، ماست (در صورتی که غذا در وعده سحر، غذای گوشتی و سالاد، نباشد)، ترشیجات طبیعی مثل آب لیمو (در صورتی که غذا، برنج نباشد)، سبزی خوردن تازه، و زیتون، میل نمایید. و نیز اگر قرار است سالاد به همراه وعده سحر، میل شود، حتما سالادی از ترکیب (خیار، گوجه، کاهو، هویج به همراه جوانه گندم و روغن زیتون) در کنار وعده سحر، باشد.

البته کسانی که مبتلا به دیابت هستند، می توانند با مشورت پزشک حاذق و متعهد، شیرینی های مثل عسل یا توت خشک را در سحر، میل کنند؛ در مورد عسل مانند مربا با عسل، کمپوت با عسل، شربت و حلوا با عسل و حتی فسنجان با عسل. در مورد توت مانند توت، شیره توت، حلوای توت و مربای توت.
 
ممنوعات غذایی سحر:
آب بعد از غذا و میوه، مضر است خوردن "آب همراه غذا و نیز بلافاصله بعد از غذا و میوه" مضر و باعث سوءهاضمه و فساد غذا و تولید مواد سمی، است. از امام رضا نقل شده است که فرمودند: مَن أرادَ أن لا تُؤذِیهُ مَعِدَتُهُ فَلا یشرَب عَلی طَعامِهِ ماءً حَتّی یفرُغَ مِنهُ، ومَن فَعَلَ ذلِک رَطِبَ بَدَنُهُ، وضَعُفَت مَعِدَتُهُ، ولَم تَأخُذِ العُروقُ قُوَّةَ الطَّعامِ؛ لِأنـَّهُ یصیرُ فِی المَعِدَةِ فِجّا إذا صُبَّ الماءُ عَلَی الطَّعامِ أوَّلاً فَأَوَّلاً. (دانشنامه احادیث پزشکی: 1 / 426) هر کس می خواهد معده اش او را آزار ندهد، میان غذا خوردن، آب ننوشد تا آن را به پایان برساند؛ زیرا که هر کس چنین کند، رطوبت در بدنش می نشیند و معده اش ضعیف می شود و رگ ها نمی توانند نیروی موجود در غذا را بگیرند؛ چه، اگر پی درپی آب به معده ریخته شود، معده، فراخ می گردد.

و از دیدگاه طب سنتی و پزشکی جدید، نیز مصرف آب به مقدار زیاد در وعده سحری و مخصوصاً بین غذا، توصیه نمی شود، چون موجب رقیق شدن شیره معده و آنزیم های گوارشی شده و روند هضم غذا مختل می شود. همچنین "آب یخ" در هنگام ناشتا، باعث ضعف معده شده و از طرفی حرارات و گرمی معده را از بین می برد. بنابراین، نیم ساعت قبل از وعده سحر، بهترین زمان نوشیدن آب، می باشد.
 
چای در وعده سحر، تشنگی را تشدید می کند:
چای، قهوه و کاکائو هم به دلیل خاصیت ادرارآوری، خود می توانند با کاهش مایعات بدن، تشنگی را تشدید کنند. پس از نوشیدن چای بلافاصله بعد از اتمام سحری اجتناب کنید، زیرا باعث افزایش دفع ادرار و از دست رفتن "نمک های معدنی" مورد نیاز بدن در طول روز و "کاهش جذب آهن" غذا، می شود. بهتر است از میوه های آبدر مثل هلو، شربت آبلیمو عسل، بیشتر بهره ببرید تا خوردن چای.
 
این غذاها را به شام منقل کنید:
در وعده سحر، غذاهایی مثل ماهی با ادویه تند و گرم همچون زنجبیل، سیرداغ و پیاز، نخورید تا دچار عطش و تشنگی در طول روز، نشوید. علاوه بر آن، بوی دهان تان برای اطرافیان آزار دهنده می شود. هرگز در هنگام سحری، ماهی، نخورید و کلاً گوشت های با "مزاج سرد" را مصرف نکنید که عامل ضعف در طول روز، هستند. از اغذیه تند و شور، با نمک فراوان، مثل غذاهای کنسروی، نیز بپرهیزید. حتی افراد دارای معده ضعیف، بهتر است "کشک همراه آش" را در وعده سحری، نخورند.

ادامه دارد...

منبع : farsnews.com


مقالات مرتبط
ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
موارد بیشتر برای شما