قدیمی ترین ترجمه صحیفه سجّادیه که زیر نظر دکتر مسعود قاسمی، پژوهشگر گروه فرهنگ نویسی فرهنگستان زبان و ادب فارسی به صورت چاپ نسخه برگردان ترجمه کهن به فارسی از ذخایر موزه موقوفات میرزا محمد کاظمینی تدوین شده است ، رونمایی شد .
به گزارش راسخون به نقل از روابط عمومی سازمان اوقاف وامور خیریه، در این مراسم که دکتر علی اشرف صادقی، دکتر مسعود قاسمی، دکتر اکبر ایرانی( رئیس مؤسّسه میراث مکتوب)، دکتر محمّدمهدی ملک ثابت، دکتر محمّدحسین ساکت و حجّت الاسلام والمسلمین عادل مدیر کلّ اوقاف وامور خیریه استان یزد سخنرانی کردند و نسخه چاپ شده در اختیار میهمانان شرکت کننده در این مراسم که در محّل گنجینه نگین موزه موقوفه برگزار شد ، قرار گرفت.
پس از قرآن کریم و سنت پیامبر(ص)، صحیفه سومین مرجع در تراث اھل بیت(ع) به شمار می رود که توسط دو فرزند بزرگوارحضرت سجاد(ع) یعنی امام محمدباقر(ع) و زید شهید از آن حضرت روایت شده است. امام باقر(ع) به نوبه خویش، آن را بر فرزند برومند خود، حضرت امام جعفر صادق(ع)، املا فرمودند، و امام صادق(ع) صحیفه را بر عمر بن ھارون ثقفی بلخی (درگذشته به سال 194ق) املا و اقراء فرمودند و در واقع این عمر بن ھارون، مجمع الاسانیدی است که روایتگران صحیفه از او نقل و روایت می کنند و نقش مھمی در ترویج این کتاب شریف داشته است. شیوخ بزرگوار و رجالیان نامدار متقدم، نجاشی، منتجب الدین، شیخ طوسی و ابن شھرآشوب، در کتاب ھای خود، به صحیفه سند رسانیده اند و گروه بزرگی از عالمان و حدیث شناسان به توثیق آن پرداخته اند. پیشوایان زیدیه ھم به این صحیفه ارجمند توجه داشته اند و نقل شده که المتوکل علی االله، پیشوای یمن، به تدریس صحیفه سجادیه می پرداخته و مجلس درسی از برای این کتاب شریف داشته است
اثرحاضر ترجمه ای است کهن از کتاب صحیفه سجّادیه مشتمل بر دعاها و مناجات های حضرت امام سجّاد(ع)، چهارمین پیشوای مذهبی شیعیان.
مترجم و زمان ترجمه این اثر معلوم نیست، ولی نام کاتب دستنویس عبدالرّحیم خلوتی و زمان کتابت سال ۷۹۱ هجری قمری است. کاتب، یکی از عرفا و خوشنویسان منطقه آذربایجان بوده است. این ترجمه از قدیم ترین ترجمه‌های شناخته شده صحیفه سجّادیه به زبان فارسی است. زمان ترجمه به احتمال زیاد، حدود قرن هفتم هجری بوده است. از آنجایی که این ترجمه به یکی از گویش های مازندرانی است، می توان گفت که مترجم یکی از شیعیان آن منطقه بوده است. این ترجمه به لحاظ آنکه دارای تعدادی از لغات گویش مازندرانی است و ما را با زبان مازندرانی کهن آشنا می کند، که از نظر زبانی ارزش ویژه ای دارد و از متون نادر و کهن آن منطقه است.
از آنجایی که کاتب این اثر اهل تبریز بوده و ظاهراً با زبان مازندرانی این ترجمه آشنایی نداشته، متأسّفانه اکثر کلمات گویشی مترجم را نادرست کتابت کرده و بعضاً تغییر داده است.
در مقدّمه مصحّح بر این ترجمه، به تفصیل از مشخصّات نسخه و کاتب، مهرهایی که بر این دستنویس نقش بسته، ویژگی های رسم الخطّی و ویژگی های زبانیِ ترجمه فارسی( دستوری و لغوی) و خطاهای کاتب بحث شده است؛ و در پایان کتاب، فهرست لغات، ترکیبات این ترجمه و فهرست منابعی که مصحّح از آنها استفاده کرده آمده است. موزه موقوفات میرزا محمد کاظمینی وابسته به آستان مقدس امامزاده جعفر یزد است و اشیاء موجود شامل هفت گنجینه سکه های قدیمی ،نسخ خطی و کتب ادعیه ،کبریت ،تمبر ، نگین انگشتری و ... است . ساختمان این موزه در سه طبقه بنا شده و در ابتدای سال 94 گشایش یافت.
/2759/
