عضویت العربیة English
يکشنبه، 4 آذر 1403 ( جهش تولید با مشارکت مردم )
حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها: هرکه عبادت‌هاى خالصانه‌اش را نزد خداوند بفرستد، خداوند بهترین مصلحت‌ها را بر او فرو فرستد. مجموعه ورّام ج 2 ص 108
همسران
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
ثَلاثَةٌ مِنَ الْجَفاء أنْ يَصْحَبَ الرَّجُلُ الرَّجُلُ فَلا يَسْئَلُهُ عَنْ إسْمِهِ وَ کنْيَتِهِ وَ أنْ يدْعَي الرَّجُلُ إلي طَعامٍ فَلا يُجيبُ أَوْ يُجيبُ فَلا يَأکلُ وَ مَواقَعَةِ الرَّجُلُ أهْلَهُ قَبْلَ الْمُلاعَبَةِ.
سه چيز از جفا کاريست: کسي که با کسي همسفر باشد ولي از اسم و کنيه اش جويا نشود و کسي را به غذا دعوت کنند ولي نپذيرد و يا بپذيرد اما از آن غذا نخورد و مردي که قبل از ملاعبه با همسرش همبستر شود.
وسائل الشيعه، ج 12، ص 145
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
من صبر علي سوء خلق امرأته و احتسبه أعطاه الله تعالي بکل مره يصبر عليها من الثواب ما أعطي أيوب عليه السلام علي بلائه، و کان عليها من الوزر في کل يوم و ليلة مثل رمل عالج.
هر مردي که به خاطر خدا و به اميد پاداش او در برابر بداخلاقي همسرش صبر کند، خداي متعال براي هر مرتبه اي که شکيبايي مي ورزد، همان ثوابي را به او دهد که به ايوب عليه السّلام در قبال بلايي که ديد عطا کرد و گناه زن نيز در هر روز و شب به اندازه ريگهاي ريگستان مي باشد.
ثواب الأعمال، ص 287
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
من کان له امرأة تؤذيه لم يقبل الله صلاتها ولا حسنة من عملها حتي تعينه وترضيه وإن صامت الدهر ... وعلي الرجل مثل ذلک الوزر والعذاب إذا کان لها مؤذيا ظالما.
هر که زني داشته باشد که آن زن وي را بيازارد، خداوند نه نماز آن زن را قبول کند و نه کار نيکش را، هر چند همه عمر روزه بگيرد تا زماني که به شوهرش کمک کند و او را خشنود سازد، مرد نيز اگر زن خود را بيازارد و به او ستم کند همين گناه و عذاب را دارد.
وسائل الشيعه، ج 14، ص 116
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
خَمْسُ خِصالٍ مَنْ فَـقَـدَ واحِدَةً مِنْهُنَّ لَمْ يَزَلْ ناقِصَ العَيْشِ زائِلَ الْعَقْلِ مَشْغولَ الْقَلْبِ، فَاَوَّلُّها: صِحَّةُ البَدَنِ وَ الثّانيَةُ: اَلاَْمْنُ وَ الثّالِثَةُ: اَلسَّعَةُ فِى الرِّزْقِ، وَ الرّابِعَةُ: اَلاَْنيسُ الْمُوافِقُ (قال الراوى:) قُلْتُ: و مَا الاَْنيسُ الْمُوافِقُ؟ قال: اَلزَّوجَةُ الصّالِحَةُ، وَ الوَلَدُ الصّالِحُ، وَ الْخَليطُ الصّالِحُ وَ الخامِسَةُ: وَ هِىَ تَجْمَعُ هذِه الْخِصالَ: الدَّعَةُ؛
پنج چيز است كه هر كس يكى از آنها را نداشته باشد، همواره در زندگى اش كمبود دارد و كم خرد و دل نگران است: اول، تندرستى، دوم امنيت، سوم روزى فراوان، چهارم همراهِ همرأى. راوى پرسيد: همراهِ همرأى كيست؟ امام فرمودند: همسر و فرزند و همنشين خوب و پنجم كه در برگيرنده همه اينهاست، رفاه و آسايش است.
خصال، ص 284.
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
وَالَّذى نَفْسى بِیَدِهِ لَوْ اَنَّ رَجُلاً غَشِىَ امْرَاَتَهُ وَ فِى الْبَیْتِ صَبىٌّ مُسْتَیْقِظٌ یَراهُما وَیَسْمَعُ کَلامَهُما وَنَفَسَهُما ما اَفْلَحَ اَبَدا ؛ اِذا کانَ غُلاما کانَ زانیا اَوْ جاریَةً کانَتْ زانیَةً؛
سوگند به کسى که جانم به دست اوست ، اگر کسى با همسرش درآمیزد و در اتاق ، کودکى بیدار باشد که آنان را ببیند و سخن گفتن و صداى نَفَس آنان را بشنود ، هرگز رستگار نمى شود . اگر پسر باشد ، مردى زناکار و اگر دختر باشد ، زنى زناکار مى گردد .
کافى، ج 5، ص 500، ح 2.
امام رضا علیه السّلام فرمودند:
لا تَقْرَبِ النِّساءَ فی اَوَّلِ اللَّیْلِ لا شِتاءً وَ لا صَیْفا وَ ذلِکَ اَنَّ الْمَعِدَةَ وَ الْعُروقَ تَـکونُ مُمْتَلِئَةً وَ هُوَ غَیْرُ مَحْمودٍ ، یُتَخَوَّفُ مِنْهُ الْقولَنْجُ وَ الفالِجُ ، وَ الْلَّقْوَةُ وَ النِّقرِسُ ، وَ الْحَصاةُ وَ التَّقْطیرُ ، وَ الْفَتْقُ وَ ضَعْفُ الْبَصَرِ وَ الدِّماغِ. فَاِذا اُریدَ ذلِکَ فَلْیَکُنْ فى آخِرِ اللَّیْلِ؛ فَاِنَّهُ اَصَحُّ لِلْبَدَنِ ، وَ اَرْجى لِلْوَلَدِ ، وَ اَذْکى لِلْعَقْلِ فِى الْوَلَدِ الَّذى یُقْضى بَیْنَهُما؛
آغاز شب ، چه در زمستان و چه در تابستان ، با زنان آمیزش مکن ، این بدان جهت است که معده و رگ ها پُرند و این وضعیت مناسبى [براى آمیزش] نیست و بیم قولنج و فلج و لقوه چانه و نِقرس و سنگ [کلیه] و تقطیر (چکایش) بول وفتق و ضعف در بینایى و ذهن مى رود . پس اگر قصد آمیزش دارد ، باید در پایان شب انجام دهد، که براى بدن ، صحت افزاتر و براى فرزنددار شدن امیدبخش تر و براى باهوش شدن فرزندى که در این میان پدید مى آید ، بهتر است .
طب الامام الرضا علیه السلام ، ص 64.