امام مهدی علیه‌السلام
امام صادق علیه ‏السلام فرمودند:
فَما تُنْکِرُ هذِهِ الأُمَّةُ اَنْ یَفْعَلَ اللّهُ جَلَّ وَ عَزَّ بِحُجَّتِهِ کَما فَعَلَ بِیُوسُفَ اَنْ یَمْشىَ فى اَسْواقِهِمْ وَیَطَأَ بُسُطَهُمْ حَتّى یَأْذَنَ‏اللّهُ فى ذلِکَ لَهُ.
چگونه این امت (وجود حضرت مهدی علیه السلام را) انکار مى‏‌کنند که خداوند با حجت خویش آن گونه رفتار نماید که با حضرت یوسف رفتار نمود (امام زمان علیه ‏السلام به صورت ناشناس) در بازارهایشان حرکت نماید و پاى بر فرشهایشان بگذارد تا این که خدا در این باره به او اجازه (ظهور) بدهد.
الکافى، ج 1، کتاب الحجة، ص 134، روایت 885
امام حسین علیه السّلام در بیان آنچه هنگام ظهور امام زمان علیه السلام رخ مى دهد، فرمودند:
وَ لَتَنْزِلَنَّ الْبَرَکَةُ مِنَ السَّماءِ اِلَى الاَْرْضِ حَتّى اِنَّ الشَّجَرَةَ لَتَقْصِفُ مِمّا یَزیدُ اللّه ُ فیها مِنَ الثَّمَرَةِ وَ لَتُوْکَلُ ثَمَرةُ الشِّتاءِ فِى الصَّیْفِ وَ ثَمَرَةُ الصَّیْفِ فِى الشِّتاءِ وَ ذلِکَ قَوْلُهُ تعالى: «وَ لَوْ اَنَّ اَهْلَ الْقُرى آمَنوا وَ اتَّقَوْا لَفَتَحْنا عَلَیْهِم بَرَکاتٍ مِنَ السَّماءِ وَ الاَْرْضِ وَلکِن کَذَّبُوا»؛
برکت از آسمان به سوى زمین فرو مى ریزد، تا آن جا که درخت از میوه فراوانى که خداوند در آن مى افزاید، مى شکند. (مردم) میوه زمستان را در تابستان و میوه تابستان را در زمستان مى خورند و این معناى سخن خداوند است که: «و اگر مردمِ آبادى ها ایمان مى آوردند و تقوا پیشه مى کردند، برکت هایى از آسمان و زمین به روى آنان مى گشودیم، لیکن تکذیب کردند».
مختصر بصائر الدرجات، ص 51 .
امام باقر علیه السّلام فرمودند:
ان رسول الله (صلى الله علیه و آله و سلم) سار فى امته باللین، کان یتاءلف الناس، و القائم علیه السلام یسیر بالقتل، بذلک امر فى الکتاب الذى معه ان یسیر بالقتل و لا یستتب احدا، ویل لمن ناواه.
همانا رسول خدا (صلى الله علیه و آله و سلم) با امت خویش به نرمى و محبت رفتار مى نمود، ولى امام مهدى (عجل الله تعالی فرجه الشریف) با کشتن با آنان برخورد کند. این فرمانى است که در نوشته اى که همراه اوست به او دستور داده اند تا با این شیوه رفتار کند و کسى را به توبه فرا نخواند. واى بر آنکه با او دشمنى ورزد!
الغیبة، نعمانى، ص 153.