نوجوانان عزیز، امروز من نویسنده شده‌ام؛ چون توانستم فکر کنم، حرف بزنم و حرف‌هایم را بنویسم. ممکن است شما نخواهید نویسنده شوید؛ اما فکر کنید و برای فکرهایتان کاری بکنید. شما هم آینده‌ی درخشانی خواهید داشت.

پشت پنجره شب نشسته است تکه تکه ماه کی شکسته است ؟

اندیشه‌ی دریا شدن... در ذهن رودهاست... برفی که روی کوه نشسته... تا آب می‌شود

از وقتی ثانیه‌های خسته‌ی من... از چشمان زیبای تو افتاده اند؛ بد جور از پا افتاده‌اند! حالا به هردری می‌زنم... که لحظه‌هایم به چشم بیایند...

ایمان گل کم بود... یک شاخه‌اش خشکید... گلبرگ خوش رنگش... در جای خود پوسید...

مهربان، عبور می‌کنی... از کنار سنگ‌های سخت... می‌روی میان خاک گرم... می‌رسی به ریشه‌ی درخت...

بچه­ ها! دنیای ما گهواره است... گر چه دارد کوه ودریا ونسیم.... دائم این گهواره می لرزد به خود...ما همه مهمان این گهواره ­ایم