در هند و یونان، کرانه های جهان متمدن کهن، تمدن های نوخاسته، بعضی پدیده ها از تمدن های پیشین سند و مینوسی و بعضی پدیده ها از مهاجمان نیمه متمدن که بر پیشینیان ایشان تاخته بودند و نیز بعضی پدیده های از برخورد...

دوران 1700- 1200 پ م، یعنی عصر گردونه رانان و امپراتوریهای فئودال، نفوذی از درآمیختگی حاصل از فرهنگ های میان رودانی و مصری و اژه ای در سراسر کرانه های مناطق شرق طالع گسرد. این دورانی شد از پیوندهای بین

طی سده های هفدهم تا پنجم پیش از میلاد، سنت های کهن تمدن مصری در برابر آزمون های سخت شدیدتر از آن چه بر سوفسطاییان از جهان خسته شده ی بین النهرین رفته بود، پایداری کرد. اما، حاصل از این هر دو یکسان بود:

در 1700- 500 پ م، فرهنگ خاورمیانه نمودار کشاکش پیچیده ای بود میان واپس گرایی محافظه کارانه و گرایش به سوی پیش و همسازی با زمان و پذیرش نو آوری ها. روح محافظه کاری در بابل و مصر نیرومندتر بود؛ زیرا کاهنان

اگر بکوشیم تا از جای بسیار بلندی بر پهنه ی خاور میانه چشم اندازی داشته باشیم، با توجه به وضع اجتماعی در 1700- 500 پ م، سراسر سرزمین های گوناگون، از مصر گرفته تا نجد ایران و از آناطولی گرفته تا خلیج فارسی...

تراکم، پراکندگی و کوچ مردم و سپاهیان در سراسر زمین های حاصل خیز خاورمیانه در 1700- 500 پ م، مایه ی بهبود بعضی از دستگاه های دیوانی برای برپا نگهداری حکومت های بزرگ شد. اما، این پیشرفت ها گاه با فترت های

در دوران 1700- 500 پ م، توازن نیرو میان حکومت های متمدن و همسایگان نیمه متمدن ایشان از نظر تاریخ نظامی- سیاسی خاورمیانه امری مهم به شمار می رود. این توازن هرگز امری ساده نبود. کلاً سنگینی شمار جمعیت و...

در حدود 1700 پ م موجی از تاخت و تاز های نیمه متمدنان در خانورمیانه موجب دگرگونی های سیاسی و فرهنگی شد و از آن پس پیکارهای گردونه ای، شتابی شگرف به پیشروی نیمه متمدنان بخشید.

تمدنهای دره های رودهای بین النهرین و مصر با همکاری کوهستانیان و شبانان پیروزمند پیرامون سرزمین های کشاورزی، مایه ی پیدایش مجموعه ای از تمدن های فرعی شد. ولی، نیروی دگرگون کننده ی شیوه های زندگی در همین...

شاید نخستین مرحله ی تمدن مینوسی از تهاجم آسیای صغیر ریشه گرفته باشد. اختلاف میان پیروزمند و شکست یافته، گویا نخستین تنوع اختلافات اجتماعی را در کرت پدیدار ساخته بود؛ ولی دشواری نسبی تاختن به یک جزیره از