سلطان عبدالمجید میرزا فرزند سلطان احمد میرزا عضدالدوله در سال 1261 هـ.ق (1231 شمسی) در تهران متولد شد. او تحصیلات ابتدایی را نزد معلمی سرخانه آغاز کرد و

میرزا حسن رشدیه هر چند گاه بار شب نامه ای را در زیر زمین مدرسه فراهم می کرد و سپس آن را با کمک معلمان آزادیخواه پخش می کرد. برخی از معلمان که

«پیام های پنهان نوشته» در اواخر سلطنت ناصر الدین شاه، شب نامه نام گرفت. قبل از آن میرزا حسن خان اعتماد السلطنه این پیام های پنهان نوشته را "اعلان" می نامید.

بازگشت امین السلطان به صدارت مشکلات بزرگی را برای میرزا حسن رشدیه به وجود آورد. بزرگ ترین مشکل آن بود که امین السلطان عقیده داشت که

هادی در دوازده سالگی به امر پدر همراه مادرش به نجف اشرف رفت و به تحصیل علوم دینی و فقه پرداخت. وی در سال 1270هـ.ق به تهران آمد و

مخالفت مردم عوام و دشمنان فرهنگ و دانش با مدرسه میرزا حسن رشدیه، مردان بزرگی چون حاج میرزا جواد آقا مجتهد، عالم فرهنگدوست تبریز موجب شده بود که

در پایان پنجمین سال تأسیس مدرسه رشدیه در ایروان، ناصرالدین شاه از سفر فرنگ برمی گشت. در آن دوران معمولا مسافرانی که از اروپا قصد بازگشت به ایران را داشتند ابتدا به

در آن روزها روزنامه های بسیار در ایران و خارج از کشور به زبان فارسی منتشر می شد. روزنامه های داخل کشور جز چاپلوسی و تملق برای ناصرالدین شاه و درباریان چیز دیگری نمی نوشتند.

در روز جمعه پنجم رمضان سال 1267(ه.ق) در شهر تبریز، در خانه آخوند ملامهدی تبریزی پسری به دنیا آمد که نامش را حسن گذاشتند. وی در بزرگسالی تحولاتی در

حاج میرزا حسن رشدیه تبریزی مدارس نوین در ایران از جمله مشعلداران فرهنگ و پیکار جویان ضد جهل و بی سوادی و خرافات بود که مقاومت و ایستادگی او در مقابل