یکی از آرزوها و آرمانهای دیرین امام موسی صدر وحدت امت اسلامی در سرتاسر جهان بود. او از آغاز دوران جوانی که در حوزه علمیه قم مشغول تحصیل بود، به این مهم می اندیشید و

امام موسی صدر از قدرت بالای سیاسی و مذهبی برخوردار بود و بر قلوب میلیونها شیعه و سنی و مسیحی در کشورهای مختلف حکومت می کرد.

در ماجرای سپتامبر سیاه 1970 م برابر شهریور 1349، پانزده هزار فلسطینی در اردوگاه خود واقع در اردن به خاک و خون غلطیدند و باقی مانده ی آنها از آن کشور

امام موسی صدر در آبان ماه 1337 برابر جمادی الاولی 1379 به دعوت علمای برجسته ی لبنان برای یک بازدید سی روزه وارد لبنان شد. وی پس از مشاهده نابسامانی های

خاندان شریف «صدر» از تبار پاک پیشوای هفتم شیعیان، امام موسی کاظم (ع) و از سلسله طلایی سادات علوی به شمار می آیند. این نسل پاک سرشت از قرون متمادی به دو سلسله «صدر» و

با سنجاق شدن کلمه شهرت به زندگی آدم ها، آنها در هر شرایطی که باشند جایگاه ویژه و خاصی پیدا می کنند. تعدادی از این آدم های معروف رازهای عجیبی در زندگی شان دارند که

با فروپاشی جمهوری وایمار و ظهور هیتلر، مشاهده بعضی خصوصیات و غرائب آلمانی وحشتناک و مایه حیرت است در فاصله بین دو جنگ در سرتاسر اروپا همه دموکراسی ها یکباره نابود شدند.

پس از آنکه رشدیه به کلات تبعید شد، «مکتب» مدرسه نو بیناد رشدیه وضع پریشانی پیدا کرد و اعیان و اشراف فرزندان خود را از مدرسه بیرون آوردند تا

حاج میرزا محمد حسن رشدیه به این نتیجه رسیده بود که تأثیر روزنامه خیلی بیش از «شب نامه» است. وی در اواخر سال 1322 ه. ق اجازه انتشار روزنامه ای به نام مکتب را دریافت کرد.

حاج میرزا حسن رشدیه در زمان عین الدوله نیز همچون دوران صدارت امین السلطان، تصمیم گرفت که به مشروطه طلبان کمک کند و با انتشار شب نامه هایی تازه