يه رقيب تازه دارم يه نفر که پا گذاشته يه نفر که بي قراره يه نفر که جون گرفته يه رقيب تازه يعني يه رقيب تازه يعني له شدن خاطره هامون عاشقانه ها غريبن سهم من بودي و هستي واسه چشماي تو مردم

برگرد آستان تو طائر، فرشته ها مانند سهره هاي مهاجر، فرشته ها هرگز از آستان شما دل نمي کنند ما زاير توايم و مجاور، فرشته ها صف بسته اند يکسره و بوسه مي زنند بر دست و پاي اين همه زاير، فرشته ها گفتي: «...

جاده و اسب، مهياست؛ بيا تا برويم کربلا، منتظر ماست؛ بيا تا برويم ايستاده ست، به تفسير قيامت، زينب - آن سوي واقعه پيداست؛ بيا تا برويم ! خاک، در خون خدا، مي شکفد؛ مي بالد : آسمان، غرق تماشاست؛ بيا...

خنجري را، از آهن گداخته ي تيز، با ستم، آب ديده کردم؛ هر روز و هر ساعت، بر قلب نازک مهرباني تا دسته، فرو مي کنم. تيري از جنس خدعه مي سازم، چشم محبوبم را، ندانسته... ...

گاه ابر و گاه باران مي شوم گاه از يک چشمه جوشان مي شوم گاه از يک کوه مي آيم فرود آبشار پر غرورم، گاه رود گاه قطره، گاه دريا مي شوم گاه در يک کاسه پيدا مي شوم روز و شب هر گوشه کاري مي کنم باغ ها...

شاهکار شهيدان، مرگ ايشان است و فاطمه شهيد تنهايي علي است، شهيد غارت ميراث نبوت است؛ شهيد کينه هاي بدر است و احد که در دل هاي منافقان کينه توز نهان بود و روزي که پيامبر در جوار رحمت حق آرميد، آشکار شد،...

در روزگار تنهايي و غربت علي عليه السلام و دوران همدستي دست پروردگان شيطان، براي ربودن جامه ي خلافت که رنج خاري در چشم و استخواني در گلو بر ايشان تحميل مي شد، تنها نگاه گرم و کلام ولايت محور فاطمه به ياري...

در شب ترين شام تاريخ که خفاش صفتان آفتاب کش، هزار پرده از زور و دروغ و تزوير را پيش روي شعاع خورشيد حقيقت گرفته بودند و دست ترس و طمع و جهل، مهر سکوت بر صفحه زبان ها حک کرده بود و همه مي پذيرفتند که جام...

بعد از رحلت پيامبر گرامي اسلام صلي الله عليه و آله ماجراي سقيفه به عنوان يکي از سياه ترين صفحات تاريخ رقم خورد و مقام الهي امامت به خلافت تبديل شد. جو وحشت و ترس، سکوت خواص و صبر صاحب ولايت، زمينه تصاحب...

بسياري از غزل هاي سعدي بهاريه است؛ بي آنکه با نام بهار آغاز شود، سعدي همگام با توصيف نوروز و بهار، زواياي دروني ذهن خود را بيان مي کند و با ديده اعتبار به آن مي نگرد: