متأخرین از صوفیان نعمة اللهیه و عبداللهیه مشهور به ذهبیه اغتشاشیه که نسبت تصوف خود را به معروف کرخی درست می کنند چون می خواستند شیعه ناب و خالص الولایه معرفی شوند

صوفیان معتقدند که از ناحیه ی حضرت علی ابن موسی الرضا علیه السلام معروف بن فیروزان کرخی اجازه ی تأسیس فرقه ای داشته است که بعدها سر فرقه ی نعمت اللهیه ذهبیه اغتشاشیه

سرنوشت فرقه ی خاکسار تا عصر حاج علی یزدی معروف به بهاء علیشاه رئیس فرقه مزبور به هر شکل بوده است نه اینکه دانستنش بهره ای ندارد بلکه در این تحقیق ما به آن نیازی نداریم.

صوفیانی هستند که با شکل و شمایل درویشی در کوچه و بازار و خیابان کشکول به دست و تبرزین به دوش و کلاه نمدی که تاجش می خوانند و به امر رئیس فرقه به سر گذاشته به اصطلاح خانقاهی

عده ای از صوفیه اند که حدوداً کمتر از صد سال است پیدا شده اند بر خلاف روش و قانون حاکم در تصوف که معتقدند «اویسیه» دارای فرقه نبوده اند منسوب به حضرت اویس قرنی

اهل تصوف از تمامی فرقه های صوفیه با تکریم و تعظیم این فرقه را نام می برند و آن را منسوب به حضرت کمیل بن زیاد نخعی می دانند شکی نیست که کمیل فرزند اسلام در دامن اسلام تربیت شده است.

دوستی های جاهلانه موجب گردیده، اتباع یا هواداران صوفیه به نقل بی اعتبار و بی سند صوفیه گرایش اعتقادی داشته باشند و آنچه جز نقل، آنهم نقلی چون قصه های هزار و یک شب که پایه و

یکی از نکات بسیار مهم و حائز اهمیت که متأسفانه در پس قشنگی های اصطلاحاتی یا سنن صوفیانه پنهان شده یا بهتر است بگوئیم پنهانش داشته اند تا در دسترس همگان قرار نگیرد.

ملا سلطان گنابادی می نویسد: «حضرت قائم عجل الله فرجه فرزند صلبی جناب امام حسن عسکری حی و قائم و مهدی آخرالزمان است و او است (یعنی امام زمان) که در هر زمان به واسطه ی مشایخ

یکی از شاگردان حوزه ی احسائی «سید کاظم رشتی» بود او در جلسه ی علماء نجف که برای امتحان احسائی تشکیل داده بودن حاضر شده حتی حکم تکفیر او را هم امضاء کرده است.