در بحث اصالت وجود، که بايد آن را مانند اصل موضوعي براي اثبات قضاياي فلسفه به کار برد، مدلل مي گردد که اصولاً واقعيت و اصالت معادل وجود است، و هر چه هستي ندارد اصالت ندارد، و حقيقت هستي در مورد خود، عين...

ترديد نيست که تنها به موجب وجود به هر معني و در هر مرتبه و به هر نحو که باشد ماهيات اشيا حقيقت و واقعيت مي يابند، ولي بايد آگاه شد که آيا وجود خارجي ( يعني وجود خارج از ذهن ) است که اشيا را به ثبوت و ظهور...

« حق » از نظر لغوي به معني « ثبوت » است و معني وصفي آن ثابت مي آيد و به همين معني به ذات باري تعالي « حق » گفته مي شود، زيرا ثبوت ذات احديت کامل ترين و بالاترين انحاي ثبوت است که سزاوار آن ساحت قدس ربوبي...

در اين بحث، گروه حکما با دسته ي متکلمين اشعري مواجه شده اند و مطلبي کاملاً واضح را براي دفع بعضي توهمات مدلل داشته اند.

معروف ترين و استوارترين سخني که درباره ي حقيقت وجود گفته شده رأي حکماي پهلوي است که پيروان مکتب اشراق نيز آن را با حسن قبول تلقي کرده اند و مبناي ذوق فلسفي خود قرار داده اند.

هر چيزي حقيقتي دارد و مفهومي. حقيقت هر چيز آن واقعيت هايي است که در دنياي خارج از حيطه ي ذهن و انديشه موجود است و بر آن ها آثار هستي مترتّب مي گردد. مثلاً انسان حقيقتي دارد و مفهومي. حقيقت انسان افرادي...

وجود حقيقت و اصالت دارد يا ماهيت؟ آيا وجود صرفاً مفهومي اعتباري است و آنچه اصيل و منشأ آثار حقيقي است ماهيت است نه وجود؟ اين بحث در اصطلاح فلسفه به بحث اصالت وجود يا اصالت ماهيت معروف است.

در هر زباني، همه ي الفاظ از نظر دلالت بر معاني يکسان نيستند؛ بعضي الفاظ، از کثرت عموميت و توسعه ي معني، به طور صريح و آشکار و بدون هيچ ابهام و ترديد، دلالت بر معني خود مي کنند. مثلاً کلمه ي « چيز » در...

معمولاً پيش از شروع مباحث هر علمي، اموري چند را، ولو به اختصار، توضيح مي دهند تا محصلين آن علم، با بصيرت و روشنايي بيش تري بتوانند وارد بحث شوند و با واقع بيني و حقيقت جويي، که شرط اساسي دانش طلبي است،...

مي پرسند: فلسفه و فايده ي آن چيست؟ و انسان چگونه مي تواند با مسائلي که از حوزه ي محسوساتش بيرون است ارتباط علمي برقرار کند؟