الهی‌نامه
لقاى دوست
مى نشينم چو گدا كنج سرايت اى دوست تا كه بينم همه شب لطف و عطايت اى دوست آتش هجر تو در سينه سوزان من است
الهی‌نامه
لطف تو به من
كجا روم كه در لطف تو به من باز است شها ز توست در عالم هر آنچه آواز است كسى به باب دگر مى‌رود كه انديشد
الهی‌نامه
لایق لطف و عطا(رمضان)
ای خدا من لایق لطف و عطایت نیستم آگهم من بنده خوبی برایت نیستم هر سحر از فعل روز خود خجالت می کشم
الهی‌نامه
گناه می‌چکد
گناه می چکد از سقف اعتقاد گلینم میان این همه سنگ بنا خراب ترینم سوار ناقه ی معراجم و عروج ندارم
الهی‌نامه
گناه روی گناهم بود
گناه روی گناهم بوَد، چه چاره کنم؟ سزد ز غصه گریبان خویش پاره کنم روا بود که روم با شتاب سوی جحیم
الهی‌نامه
گریه می‌کنم
مانند طفل در به دری گریه می‌کنم مثل گدای پشت دری گریه می‌کنم اشک مرا زمان گدایی ندیده‌اند
الهی‌نامه
كوه‌ها و منافع آن‌ها
خورده سوگند خداوند به كوه زانكه در كوه بود فرّ و شكوه كوه معراج خردمندانست
الهی‌نامه
كريما ...
كريما به رزق تو پرورده ايم به انعام و لطف تو خو كرده ايم گدا چون كرم بيند و لطف و ناز
الهی‌نامه
كار آتش
كار آتش به صبح معركه بگداختن است نَفس سركش هدفش كار خرد ساختن است علّت غفلت انسان ز خدا، آز و هواست
الهی‌نامه
کيست اين پنهان مرا در جان و تن
کيست اين پنهان مرا در جان و تن کز زبان من همی گويد سخن؟ اين که گويد از لب من راز کيست بنگريد اين صاحب آواز کيست