آقايان ملي پوش رفته بودند گل بچينند
دفاعيه متهم شماره يک پرونده 6 تايي ها
1. اگر مي خواستم به حريف راه بدهم که دستم در آن بازي نمي شکست. کجا سراغ داريد يکي بخواهد با حريف تباني کند و دستش هم بشکند؟ يعني نمي توانستم راه ساده تري را براي راه دادن پيدا کنم؟
2. فرض کنيد هر 6 گل را من راه دادم. چرا زودتر من را بيرون نکشيدند؟ يعني تازه بعد از گل ششم فهميدند من تباني کرده ام؟
3. فرض کنيد اصلا من در زمين نبودم؛ تيم بايد 6 گل مي خورد؟ چرا چند سال بعد پرسپوليسي ها در بازي با استقلال 9 نفره شدند و با حريف صفر-صفر مساوي کردند؟
4. در آن بازي تيم ما 10 يار ملي پوش داشت. هر 2 دروازه بان هم ملي پوش بودند. حالا من بد بودم؛ ساير مدافعان و بازيکنان تيم چه مي کردند؟ رفته بودند گل بچينند؟
5. از 6 گل پرسپوليس، 4 گل از راه دور و از پشت هجده قدم به دورازه شوت شد که غير قابل مهار بود. يک گل را هم آقاي رشيدي سوتي داد. فکر کنيد حداکثر سهم من از باخت مورد اشاره چند درصد است؟ بيشتر از يک گل؟
منبع:همشهري تماشاگر183
/ن
