فلسفه عزاداری امام حسین علیه السلام

فلسفه و حكمت عزادارى براى امام حسين عليه‏السلام چيست؟
مسئله انسان‏سازى، جامعه‏سازى و انتقال فرهنگ شيعى به نسل بعد، در مجالس امام حسين عليه‏السلام، قوى‏تر نيز مى‏باشد؛ زيرا ماهيت قيام امام حسين عليه‏السلام و نيز آموزه‏هاى تربيتى، سياسى، فرهنگى و اجتماعى عاشورا، در رشد و بالندگى انسان و جامعه چشم‏گير بوده و عناصر رويداد كربلا، مؤلفه‏هاى اساسى و اصلى را در ترسيم فرهنگ شيعى رقم زده است كه توسط مراسم سوگوارى به نسل بعد منتقل مى‏شود.
با توجّه به بيانات، سخنان و شعارهاى عاشورا، مى‏توان عناصر انسان‏ساز، جامعه‏ساز و فرهنگ‏ساز را ملاحظه كرد؛ مواردى چون عبادت، ايثار، شجاعت، توكل، صبر، امر به معروف و نهى از منكر، نابودى اسلام در شرايط سلطه يزيديان، حرمت بيعت با كسى چون يزيد، شرافت مرگ سرخ بر زندگى ذلّت‏بار، اندك بودن انسان‏هاى راستين در صحنه امتحان، لزوم شهادت‏طلبى در عصر حاكميت باطل، زينت بودن شهادت براى انسان، تكليف مبارزه با سلطه جور و طغيان، اوصاف پيشواى حق، تسليم و رضا در برابر خواسته خدا، همراهى شهادت‏طلبان در مبارزات حق‏جويانه، حرمت ذلّت‏پذيرى براى آزادگان و فرزانگان مؤمن، پل بودن مرگ براى عبور به بهشت برين، آزادگى و جوان‏مردى، يارى خواهى از همه و هميشه در راه احقاق حق.1
در عين حال، موارد ذيل علاوه بر موارد پيش گفته، مى‏توانند حكمت عزادارى براى امام حسين عليه‏السلام را تبيين كنند:
1. نوعى اعتراض به ظالمان زمان و حمايت از مظلومان جهان.
2. عامل تقويت حس عدالت‏خواهى و انتقام‏جويى از ستمگران.
3. زمينه‏ساز اجتماع شيعيان جهت پيروى و دفاع از حق.

پى‏نوشت‏

1. در اين خصوص نگا: فرهنگ عاشورا، صص 268 - 271؛ حسين، عقل سرخ، صص 77 - 119؛ امام حسن و امام حسين‏8، صص 116 - 121.