چطوری باید مشق نوشت، چه‌جوری باید درس خواند؟

درس خواندن، آداب و رسومی دارد که بیشترمان بیشترش را می‌شناسیم اما پای پزشکان که وسط می آید، این آداب و رسوم رنگ و بوی دیگری به خودش می گیرد و دامنه اش هم تا دلتان بخواهد وسیع تر می شود، آنقدر وسیع که از فرق سر تا نوک پا را در برمی گیرد، از این که فاصله چشممان تا کتاب یا دفتری که جلوی چشممان است و داریم مطالعه اش می کنیم چقدر باشد تا آنجا که قوس طبیعی کمرمان را موقع درس خواندن و مشق نوشتن چگونه حفظ کنیم و حتی تا آنجا که دمای اتاق چقدر باشد و سر و صدا چقدر و . . . برخی از مهم ترین آداب و رسوم پزشکی مطالعه را می توانید در نما و نوشته های زیر ببیینید.
دماسنج:
دمای 20 درجه را بیشتر کارشناسان، مناسب‌ترین دما برای مطالعه می‌دانند.
ساعت:
پس از آن‌که در مکان مطالعه قرار گرفتید فوراً مطالعه را شروع کنید و به هیچ عنوان وقت را به بهانه انجام کارهای دیگر تلف نکنید.
لباس :
هنگام مطالعه لباس راحت بپوشید. لباسی که نه زیادی زبر باشد و نه زیادی نرم، نه بسیار گشاد و نه بسیار تنگ.
وضعیت بدن:
بهترین حالت برای مطالعه، حالت نشسته است و بعد از آن حالت ایستاده و بدترین حالت، همین حالت خوابیده یا درازکش است. مطالعه در حالت‌هایی نظیر درازکش روی شکم، به پشت خوابیدن، در حال راه رفتن، تکیه زدن به دیوار و امثال این‌ها به هیچ‌وجه توصیه نمی‌شود، چرا که مطالعه‌گر در چنین موقعیت‌هایی به سختی می‌تواند تمرکز حواس خود را حفظ کند.
کمر:
هنگام مطالعه باید قوس طبیعی ستون فقرات حفظ شود. مطالعه در حالت خمیده به جلو، به ویژه برای یک مدت طولانی، با خطر ایجاد تغییر شکل در ستون فقرات و کمردرد همراه است. نگذارید خم شدن کمر به شکل عادت درآید.
پا:
بهترین وضعیت پاها به هنگام مطالعه، وضعیتی است که فشار کمتری روی عضلات پا وارد شود. به همین دلیل توصیه می‌شود که در وضعیت ایده‌آل مطالعه (که همان وضعیت نشسته است)، ترجیحاً از یک صندلی راحت استفاده شود که پاهای مطالعه‌گر روی آن راحت باشد و بتواند کمی هم به سمت جلو مایل شود. بهتر است در فواصل مطالعه که به چشمتان استراحت می‌دهید، وضع نشستن خود را تغییر دهید تا خون در پاهایتان حرکت داشته باشد.
صندلی :
از آن‌جا که فرایند یادگیری یک فرایند شرطی است، هر کسی می‌تواند خودش را به محیط یا زمانی خاص عادت بدهد و به اصطلاح، خودش را شرطی کند. عادت‌های تمرکز هر شخص هم با اشخاص دیگر متفاوت است. صندلی می‌تواند یکی از همین عادت‌های تمرکزی باشد، به نحوی که هر وقت روی صندلی مخصوصتان نشستید، تمرکزتان برای مطالعه و یادیگری افزایش پیدا کند. اما یادتان باشد که صندلی‌تان نباید خیلی هم راحت باشد، چرا که صندلی‌های بسیار راحت باعث لمیدن، چرت‌زدن و احساس خواب‌آلودگی می‌شوند.
خودکار،‌کتاب و امثالهم:
عادت کنید تمام آن‌چه را که برای مطالعه نیاز دارید، از ابتدا فراهم کنید و هر کار متفرقه‌ای را که دارید قبل از مطالعه انجام دهید و پس از این‌که نشستید، فوراً شروع کنید به مطالعه.
بینی:
در جایی‌که مطالعه می‌کنید، حتماً باید هوا به خوبی جریان داشته باشد و تنفس در آن محیط، راحت صورت گیرد.
چشم:
نور متوسط برای مطالعه مناسب‌تر است. نور اطراف و قسمت‌هایی که در زاویه دید چشم‌ها هستند باید یکنواخت باشد. پس استفاده همیشگی از چراغ مطالعه خوب نیست، زیرا نور فقط روی کتاب می‌افتد و باعث خستگی چشم می‌شود. نور لامپ‌های مهتابی به‌ خاطر این‌که نوسان دارد، برای مطالعه مناسب نیست. بهتر است فاصله کتاب تا چشم نیز لااقل 30 سانتی‌متر است.
سر:
ممکن است حواس‌پرتی شما ناشی از گرسنگی و تشنگی شدید، بی‌خوابی، خستگی یا علل درونی دیگر باشد. در چنین موقعیتی هرگز مطالعه نکنید.
گوش:
محرک‌های محیطی از قبیل صدای رادیو، تلویزیون، تلفن و . . . باعث حواس‌پرتی می‌شوند. آن‌ها را از موقعیت مطالعه خود حذف کنید. ذهن نمی‌تواند در یک آن بر دو موضوع تمرکز داشته باشد. گوش کردن به موسیقی همزمان با مطالعه یعنی حواس‌پرتی.
برگه‌های کاغذ:
چند برگ کاغذ روی میز مطالعه خود داشته باشید و افکار منحرف‌کننده و مزاحم را یاداشت کنید و بعد از مطالعه نسبت به حل آن‌ها در حد امکان اقدام نمایید.