نویسنده: محمد غفارنیا
انسان با پدر، مادر، برادر و خواهر رابطه نسبی دارد و این رابطه از ریشههای ژرف خویشاوندی مایه میگیرد؛ اما پیوند همسرانه، و ارتباط آن دو با یكدیگر، رابطهای قراردادی و قانونی میباشد. گاهی شدت رابطه همسری بر علاقه خویشاوندی پدر و مادر غلبه میكند. قرآن كریم از روی این حقیقت چنین پرده بر میدارد كه میفرماید:
(وَمِنْ آیَاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَكُم مِّنْ أَنفُسِكُمْ أَزْوَاجًا لِّتَسْكُنُوا إِلَیْهَا وَجَعَلَ بَیْنَكُم مَّوَدَّةً وَرَحْمَةً إِنَّ فِی ذَلِكَ لَآیَاتٍ لِّقَوْمٍ یَتَفَكَّرُونَ)
از نشانههای او این است كه از جنس خود شما همسرانی آفرید تا در كنار آنها آرامش یابید و در میانتان مودت و رحمت قرار داد. در این امر نشانههایی است، برای گروهی كه تفكر میكنند. (1)
امام صادق (علیه السلام) میفرماید: پیامبر خدا از یكی از جنگها، كه در آن عده زیادی از مسلمانان شهید شده بودند، بر میگشت. در این حال كه زنها میآمدند و از كشتههای خویش سئوال میكردند، زنی پیش آمد و عرض كرد: یا رسول الله، فلانی چه شد؟ فرمود چه نسبتی با او داری؟ عرض كرد: فرزند او هستم.
فرمود: خدا را سپاس گوی و استرجاء كن (انا لله و انا الیه راجعون بگو) كه او شهید شده است. آن زن نیز چنین كرد؛ سپس از برادرش پرسید و همین پاسخ و دستور را شنید. باز سوال كرد فلانی چه شد؟ حضرت فرمود: با او دیگر چه نسبتی داری؟
عرض كرد: شوهرم میباشد.
فرمود: سپاس گو و استرجاء نما كه او نیز شهید شده است. همین كه آن زن خبر شهادت شوهرش را شنید فریادی كشید و واویلا سر داد.
پیامبر فرمود: گمان نمیكردم زنی به همسرش این همه علاقه داشته باشد تا این كه این زن را دیدم (و باوركردم). (2)
پینوشتها:
1-روم/21.
2-نورالثقلین: ج 4. ص174. ح23.
غفارنیا، محمد، (1387) 142 قصّه از قرآن: همراه با شأن نزول آیاتی از قرآن، قم: جامعه القرآن الکریم، چاپ اول