فرا رسید

ماه صیام و ماه نیایش فرا رسید
ماه نماز و روزه و ماه دعا رسید
ماه نزول قرآن ماه خدا رسید
بر اهل قبله رحمت بی انتها رسید
در مصحف شریف خدا داده این پیام
که ای مؤمنین نوشته شده بر شما صیام
برخیز تا که روی به سوی خدا کنیم
با توبه اعتراف به جرم و خطا کنیم
بهر نجات جامعه وآنگه دعا کنیم
شاید که عقده‌های فروبسته وا کنیم
امشب که شام نیمه ماه مبارک است
از حق نصیب اهل دعا را تبارک است
امشب کمال حسن خدا جلوه گر شده است
کانون وحی مهبط روح بشر شده است
افزون به خاندان نبی یک پسر شده است
زهرا شده است مادر و حیدر پدر شده است
با صوت احسن احسن و بانگ حسن حسن
زأُم الحسن گرفته حسن را ابوالحسن
نور خدا ز بیت پیمبر برآمده
بوی خدا ز گلشن حیدر برآمده
طوبی کنار چشمه کوثر برآمده
یعنی حسن به دامن مادر برآمده
بر این خجسته مادر و نوزادش آفرین
زین طفل ناز و حسن خدادادش آفرین
خورشید برج عصمت بدر تمام زاد
کفو امام و دخت پیمبر امام زاد
باب الکرم ز خانه باب الکرام زاد
روح صلات نیمه ماه صیام زاد
دست خدا چو پرده گرفت از جمال حُسن
مشهور از جمال حسن شد کمال حسن
طفلی که روی ماهش مهرآفرین شده است
طه رخ است و مهمان بر ای و سین شده است
رحمت عطا به رحمت اللعالمین شده است
خیر البنات صاحب خیر البنین شده است
امشب علی و فاطمه لبخند می‌زنند
پیوسته بوسه بر رخ فرزند می‌زنند
این سبط مصطفی است به دامان دخترش
این زاده علی است فرا دست همسرش
این روح فاطمه است که بگرفته در برش
این طفل، مجتبی است در آغوش مادرش
این حاصل تلاقی دو بهر رحمت است
در یم ولایت و دریای عصمت است
جان جهان و ماهیت جان حسن بود
راز رحیم و معنی رحمان حسن بود
ایمان محض و جوهر ایمان حسن بود
قرآن اصل و حافظ قرآن حسن بود
قول پیمبر است گواه امامتش
اسلام چشم دوخته بر استقامتش
لطفی که آن امام علیه السلام کرد
از بعد خویش حفظ وجود امام کرد
در بدترین شرایط عصر اهتمام کرد
با بهترین وظیفه در این ره قیام کرد
از صلح خویش نهضت تف را اراده کرد
او نقشه طرح کرد و حسینش پیاده کرد
ای مظهر جمال و جلال خدا حسن
کز حق جدایی و نئی از حق جدا حسن
روح نبی تویی لک روحی فدا حسن
بعد از علی به کشتی دین ناخدا حسن
مستان عشق باده ز نام تو می‌زنند
در شهر حسن سکه به نام تو می‌زنند