شاعر: رحيم كارگر «پارسا»
عالمى ز هجرانت عاشقانه مى‌سوزد
شهر انتظار ما، خانه خانه مى‌سوزد
آتشى به پا گشته، زين فراق طولانى
قلب لاله گون ما، اين ميانه مى‌سوزد
مهر پر فروغ صلح، رخت بسته از عالم
بى تو آرزوهامان، دانه دانه مى‌سوزد
اى منادى رحمت بانگ آمدن سر ده
گل ستان عدل و داد، بى نشانه مى‌سوزد
از شراره ظلمت، طفل عشق ما نالان
نغمه‌هاى حق خواهى، اين زمانه مى‌سوزد
رونقى فزون دارد، كاخ بت پرستى‌ها
كعبه وحرم اينك، مخفيانه مى‌سوزد
ملك دين حق تاراج گشته از تباهى‌ها
سرو قامت ياران، بى بهانه مى‌سوزد
گشته همچو افسانه، خال دلرباى تو
چشم خونفشان ما، زين فسانه مى‌سوزد
ناله، ناله هجران، خلق جملگى حيران
آفتاب شوق ما، غمگنانه مى‌سوزد
تشنه وصال تو، عاشق جمال تو
پير اشتياق ما، عارفانه مى‌سوزد
كن ترحمى بر ما دلبرا نظر فرما
كهكشان شعر ما، بى‌كرانه مى‌سوزد
سوز پارسا را بين، درد جانگزا را بين
مرغك نشاط او، بى‌ترانه مى‌سوزد
