مرحله‌ی چهار سرطان سینه

مرحله‌ی چهار سرطان سینه آخرین مرحله از این بیماری بوده که در طی آن وضعیتی به وجود آمده که برگشت پذیر نیست. در مقاله‌ی زیر ما ماهیت، علائم و گزینه‌های درمانی این بیماری مرگ آور را شرح می‌دهیم.
سرطان یک نوع بیماری بوده که می‌تواند در هر بخشی از بدن رخ دهد. علت اصلی بروز سرطان رشد کنترل نشده‌ی برخی از سلول‌های بدن بوده که می‌تواند منجر به بروز سرطان گردد. افراد در هر گروه سنی می‌توانند به انواعی از سرطان‌ها مبتلا شوند. سرطان سینه یکی از چنین سرطان‌هایی بوده که می‌تواند هم مردان و هم زنان را آلوده کند، اما در زنان در مقایسه با مردان شایع‌تر می‌باشد. اگرچه این نوع سرطان می‌تواند در زنان بالای 50 سال مشاهده شود، اما تعداد کمی از زنان جوان نیز ممکن است به این نوع سرطان مبتلا شوند. بسته به شدت و متاستاز سلول‌های سرطانی چهار مرحله از این بیماری وجود دارد.

مرور کلی بر سرطان سینه

سرطان سینه که به عنوان سرطان سینه‌ی بدخیم در پزشکی نیز به آن اشاره می‌شود، به دو نوع کارسینوم لوبولار و کارسنوم مجرايی دسته بندی می‌شود. سرطان لوبولار در لوبول‌های سینه که غده‌های تولید کننده‌ی شیر می‌باشند، توسعه یافته است. اعتقاد بر این است که هیچ غده‌ای تشکیل نمی‌شود. بافت سینه ضخیم یا متورم شده و یا احساس پری در یک طرف سینه می‌تواند مشاهده شود. بافت پوست ممکن است تغییر کرده و ظاهری خشن به خود بگیرد. این نوع سرطان ماهیت تهاجمی داشته که این امر بدین معنی است که پتانسیل آلوده کردن دیگر بخش‌های بدن را نیز دارا می‌باشد.
از سوی دیگر، هنگامی که سلول‌های سرطانی در لوله‌ها و یا مجاری حامل شیر از سینه به نوک آن‌ها توسعه می‌بابند، به عنوان کارسنوم مجرايی شناخته می‌شود. سرطان کارسنوم مجرايی ماهیت غیر تهاجمی داشته و شایع می‌باشد. این نوع سرطان به مجراها محدود شده و در دیگر بخش‌های بدن گسترش نمی‌یابد. از آن‌جا که این احتمال وجود دارد که کارسنوم مجرايی ممکن است به صورت تهاجمی در آید، تشخیص و درمان سریع آن امری ضروری می‌باشد. تعداد زنانی که از کارسنوم مجرايی رنج می‌برند، در مقایسه با زنانی که مبتلا به کارسنوم لوبول هستند، بالاتر می‌باشد.
مقدار بیش از حد استروژن در بدن می‌تواند یکی از علل بروز سرطان سینه در زنان باشد. سطوح غیر نرمال این هورمون زنانه در بدن می‌تواند منجر به تحریک رشد کنترل نشده و توسعه‌ی تومورهای سینه گردد. در صورتی‌که هر زن دارای سابقه‌ی خانوادگی ابتلا به سرطان سینه باشد و یا ژن این بیماری را از والدین خود به ارث برده باشد، به میزان بالاتری نسبت به زنان دیگر در معرض ابتلا به این بیماری قرار دارد. تحقیقاتی به منظور کاهش خطر بروز سرطان و طولانی شدن عمر افراد ابتلا به این بیماری صورت گرفته است.

علائم سرطان سینه

متاسفانه، علائم اولیه‌ی این بیماری چندان آشکار نیست. این علائم تنها هنگامی که سرطان پیشرفت می‌کند، بروز می‌کند. آزمایش توسط خود افراد همیشه به منظور بررسی وجود توده‌ها و یا هر گونه رشد بیش از حد در هر کدام از سینه ها توصیه می‌شود.
یکی از علائم اولیه‌ی این بیماری سفت شدن سینه می‌باشد. وجود این توده می‌تواند در نزدیکی حلقه‌ی رنگین دور پستان یا زیر بغل وجود داشته باشد و هنگام حمام رفتن لمس می‌شود.
اندازه و رنگ نوک پستان ممکن است تغییر کند. در برخی موارد، ممکن است ظاهر حلقه‌ی رنگین دور پستان تغییر کرده و مشابه با پوست لیمو گردد. درد سینه می‌تواند هنگام لمس کردن این ناحیه احساس شود.
برخی زنان نیز ممکن است ترشحاتی را از سینه‌ی خود مشاهده کنند که دارای رنگ روشن، سفید شیری و یا مایل به زرد تا خونی رنگ می‌باشد، که یکی از علائم ابتلا به سرطان سینه می‌باشد.
علائم دیگر ممکن است شامل درد در منطقه‌ی قفسه‌ی سینه، درد در بازوها، ضعف عمومی بدن، تهوع و کاهش ناخواسته‌ی وزن باشد.

درمان مرحله‌ی چهار سرطان سینه

قبل از تجویز درمان، پزشک ممکن است چند آزمایش تشخیصی مانند آزمایش خون، بررسی فیزیکی به منظور چک کردن اندازه‌ی تومور و همچنین ام آر آی و سی تی اسکن از سینه‌ی آلوده به بیماری را انجام دهد. بیوپسی که شامل یک نمونه‌ی کوچک از بافت سینه می‌باشد، از طریق سرنگ برداشته شده و مورد آزمایش قرار می‌گیرد که آیا یک توده‌ی خوش خیم و یا بدخیم می‌باشد. نتیجه‌ی مثبت ممکن است نشان دهد که فرد از سرطان سینه رنج می‌برد. هنگامی‌که همه‌ی آزمایشات تشخیصی انجام شد و مرحله بندی صورت گرفت، دکتر ممکن است برخی روش‌های درمانی را بر اساس مرحله‌ی سرطان تجویز کند. بیمار ممکن است در این مراحل تحت شیمی درمانی و یا پرتو درمانی به منظور تخریب سلول‌های مضر قرار بگیرد. در صورتی‌که سرطان ماهیت گسترش به بخش‌های دیگر را داشته باشد، بیمار ممکن است تحت عمل جراحی ماساکتومی قرار بگیرد، که در این نوع جراحی بافت سرطانی پستان برداشته می‌شود.
پیش بینی بیماری بسته به سن افراد، مرحله‌ی تشخیص سرطان و واکنش به درمان تجویز شده صورت می‌گیرد. میزان بقاء و امید به زندگی عمدتا وابسته به مرحله‌ای که سرطان تشخیص داده می‌شود، می‌باشد. با این‌حال، نرخ بقاء در مرحله‌ی آخر بیماری پایین‌تر از مراحل دیگر می‌باشد، که بسیار مایه‌ی تاسف می‌باشد. اما به لطف پزشکی مدرن، امید به زندگی بیماران بهبود یافته و بیمار ممکن است زندگی تقریبا نرمالی داشته باشد.
اگرچه میزان بقاء در مرحله‌ی نهایی سرطان سینه چندان زیاد نیست، اما امید به زندگی در این بیماران می‌تواند با ارائه‌ی روش‌های درمانی مناسب بهبود یابد. همچنین گسترش سطح آگاهی در رابطه با این بیماری تهدید کننده‌ی زندگی مهم می‌باشد.