مروری بر کاربرد‌ها و عوارض جانبی روغن کرچک

روغن کرچک از دانه‌های درخت Croton tiglium استخراج می‌شود. اگرچه روغن کرچک بسیار سمی است ولی، مصرف دوز درست آن کاربرد‌های مختلفی دارد. چینی‌ها اولین کسانی بودند که از روغن کرچک به عنوان دارو استفاده کرده‌اند. در اواخر قرن 16 تاجران این روغن را از شرق به اروپا آوردند. درخت روغن کرچک بومی هند و مجمع الجزایر مالایی است. روغن کرچک با روش پرس سرد به دست می‌آید.
روغن کرچک طعم ناخوشایندی دارد و بوی آن تهوع آور است. روغن کرچک ماده‌ای چسبناک و شفاف است و رنگ زرد تا قهو‌ه‌ای روشن دارد. ترکیبات روغن با توجه به روش استخراج متفاوت است. روغن کرچک دارای اسید‌های چربی مانند اسید اولئیک، اسید لینولئیک، اسید میریستیک، اسید آراکیدیک و غیره است. در غنا مردم دانه‌های کرچک را ماده‌ای سمی می‌دانند و بنابراین، از آن برای درست کردن سم ماهی یا فعالیت‌های جنایی استفاده می‌کنند. در سودان، از ترکیب پودر کرچک با خرما به عنوان داروی مسهل استفاده می‌کنند. در جنوب شرقی آسیا، از ریشه کرچک به عنوان مسهل و برای تحریک سقط جنین استفاده می‌شود. در مالزی، از روغن کرچک در صابون‌ها و برای روشن کردن چراغ استفاده می‌شود.

کاربرد‌ها

روغن کرچک در محصولات لایه بردار مختلف استفاده می‌شود. روغن کرچک دارای تأثیر جوان کننده روی پوست است. روغن کرچک لایه نازک اپیدرم را لایه برداری و آن را جوانسازی می‌کند. این به از بین بردن چین و چروک، خطوط ریز و اسکار‌های مختلف کمک می‌کند. متخصصان پوست و جراحان پلاستیک از مقادیر مختلف روغن کرچک با توجه به نوع پوست ناحیه‌ای خاص از بدن مانند گردن، چشم‌ها و غیره استفاده می‌کنند.
روغن کرچک در درمان اختلالات مختلف مانند آپوپسی، تشنج، یبوست مکرر، انسداد روده، مسمومیت با سرب، تب شدید و فشار خون بالا استفاده می‌شود.
روغن کرچک به عنوان ملین در بیماری جذام استفاده می‌شود.
روغن کرچک به عنوان ماده ضد سوزش عمل می‌کند و به برطرف کردن خارش کمک می‌کند. ولی، استفاده از این روغن ممکن است باعث ایجاد التهاب در قسمت مورد نظر شود. بنابراین، روغن کرچک برای استفاده روی همه انواع پوست مناسب نیست.
روغن کرچک به عنوان روغن مالش استفاده می‌شود و به عنوان محرک عمل می‌کند. از روغن کرچک همچنین برای درمان التهاب ناشی از زخم‌های پوستی، روماتیسم مزمن، درد عصبی حاد، تورم غدد لنفاوی، برونشیت مزمن، آسم، لارنژیت و بیماری‌های ریوی دیگر استفاده می‌شود.
روغن کرچک برای درمان شیستوسومیوز و سایر انگل‌های روده استفاده می‌شود.
از روغن کرچک برای درمان سلول‌های سرطانی، فلج، گلو درد، مشکلات دندان، نیش مار و بسیاری موارد دیگر استفاده می‌شود. از روغن دانه کرچک برای درست کردن صابون و شمع نیز استفاده می‌شود.
از روغن کرچک برای استخراج سوخت بیودیزل استفاده می‌شود.

عوارض جانبی

روغن کرچک ماده محرک قوی است و ممکن است باعث ایجاد خارش و ضایعات پوستی شود.
اگر غلظت روغن کرچک هنگام استفاده به عنوان لایه بردار درست نباشد، ممکن است صدمات شدید یا ثابت به بافت‌ها، اعصاب و عروق خونی وارد کند.
روغن کرچک حاوی ترکیبی به نام استر‌های فروبل است که می‌تواند باعث تحریک افزایش تومور شود.
مصرف روغن کرچک منجر به ایجاد اسهال و درد شکم می‌شود.
استفاده بیش از حد از روغن کرچک ممکن است باعث ایجاد التهاب گوارشی شود که با درد، استفراغ، بی‌حسی، تپش قلب، سردرد و سرگیجه همراه است. اوردوز روغن کرچک حتی می‌تواند کشنده باشد.
در آخر باید اشاره کرد روغن کرچک به خاطر سمی بودن آن تنها باید در مقادیر بسیار کم مصرف شود. مقدار توصیه شده تنها دو تا سه قطره است. البته بهتر است قبل از مصرف با متخصص مشورت کنید. دوز مصرف روغن کرچک از فردی به فرد دیگر با توجه به فاکتورهایی مانند سن، سلامت عمومی و بسیاری شرایط دیگر متفاوت است. کودکان و زنان باردار باید از مصرف روغن کرچک تحت هر شرایطی خودداری کنند.