درمان بیماری‌های زنان

ترشحات رحم

ترشحات غیرطبیعی یا زیاد از حد غدد اطراف و داخل رحم اسباب ناراحتی خانم‌ها و سبب انزجار مردان آنان را فراهم خواهد کرد، مخصوصاً در تابستان که ترشح غدد بیشتر خواهد شد، گاهی می‌شود که مرد از طرفیت ناراحت شده و زن نیز رنج می‌برد. برای جلوگیری و رفع این ناراحتی و زجر و رنج، چند دستور ساده و مختصر و مفید داده می‌شود که عمل نمودن به آن‌ها از ترشح غده‌های داخلی موضع جلوگیری خواهد شد. برای درمان آن می‌توانید 2 عدد بلوط را نرم بسایید و با روغن پنبه تخم مخلوط و خمیر کرده و شیاف‌های کوچکی درست کنید، پس از این که شیاف‌ها را درست کردید، شیاف‌ها را در پودر عصاره‌ی شیرین بیان آغشته کنید تا جدار شیاف‌ها از پودر عصاره‌ی شیرین بیان مستور گردند، و شب‌ها هنگام خوابیدن، یک دانه از آن شیاف‌ها را در موضع بگذارید.
* مازو را نرم ساییده و با الکل 80 درجه و یا شراب خمیر کنید و یک روز در میان در دهانه‌ی موضع بگذارید. در این جا چون الکل مورد استعمال خارجی واقع می‌شود، بلا اشکال است و صبح با آب شستشو کرده و خود را طاهر کنید.
* پوست انار را نرم بسایید و شب‌ها موقع خواب بر روی پنبه بگذارید و در دهانه‌ی رحم گذارده و به همان حال بخوابید.
* مورد، گلنار فارسی و مازو را به نسبت مساوی بسایید، روزی سه مرتبه بر موضع بپاشید که هم دهانه‌ی رحم جمع می‌شود و هم از ترشح جلوگیری به عمل می‌آید.
* جفت و روده‌ی خشک شده‌ی گوسفند را نرم بسایید، آماده که شد به پشت بخوابید و آن را در وسط موضع بپاشید و مدتی به همان قسم (طاق واز) بخوابید، بعد برخیزید و به کارهای خود مشغول شوید و هر موقع به بول کردن احتیاج شد، بشویید و این عمل را تا یک هفته، همه روزه تکرار کنید.
* پودر نخودچی (نخود بوداده) ‌را با حناء مخلوط کرده و به درب موضع ببندید.
* شب‌ها تره را بکوبید و در رحم بگذارید.
* ریشه‌ی انجبار، ریشه‌ی اریسا، بسفایج، بابونه‌ی شیرازی، باردنجبویه، ابهل، بهمن پیچ، تخم هویج و مریم گلی از هرکدام 2 مثقال را پس از نیم کوب کردن 10 قسمت کنید و هر روز یک قسمت آن را بجوشانید و بخورید.
* ریشه‌ی اریسا، ریشه‌ی انجبار، گِل ارمنی، خون سیاوش، کندر، تخم خشخاش، تخم گشنیز و مصطکی از هرکدام 2 مثقال را نرم بسایید و روزی سه قاشق مرباخوری از آن را در سه نوبت کفلمه کنید.
* کندر، خون سیاوش، گلنار فارسی، مصطکی، تباشیر هندی، بلوط، ریشه‌ی اریسا همه را نرم بکوبید و روزی سه قاشق مربا خوری از آن را در سه نوبت کفلمه کنید.
* کاکنج، کبابه‌ی چینی، کاکل ذرت، گل ریواس، گل بنفشه، ریشه‌ی اریسا، ریسه‌ی انجباز، گل پنیرک و گل سرخ از هرکدام 2 مثقال را پس از نیم کوب کردن 10 قسمت کنید و هر قسمت از آن را صبح ناشتا بجوشانید و آب آن را بنوشید.
* صد و بیست گرم تخم جعفری را در یک لیتر آب جوشانده، سپس صاف کنید و آبش را بنوشید.
*با محلول پرمنگنات روزی سه مرتبه خود را بشویید.
* هسته‌های تمرهندی را نرم بسایید و با آب غوره مخلوط کنید تا به صورت خمیر سفتی درآید، سپس آن را داخل موضع بگذارید.
* مازو 2 مثقال، حناء 4 مثقال، قنبلیله نیم مثقال، همه را با هم مخلوط کنید و نرم بکوبید سپس با شراب کهنه یا سرکه خمیر کرده و داخل موضع گذارید.

ترشحات سفید زنان

برای رفع ترشحات سفید می‌توانید 15 گرم اسطوخدوس هندی را در یک لیتر آب جوش 20 دقیقه دم کنید، بعد صاف کرده و آب آن را با آنژکسیون مخصوصِ شستشو، مخلوط کنید و صبح و شب خود را با آن بشویید و چند روز ادامه دهید، هم چنین هر روز صبح ناشتا یک فنجان آب دم کرده‌ی ریوند چینی که 5 تا 10 گرم، از آن را دم کرده باشید، بخورید.
* سی گرم گل خشک گزنه‌ی سفید را در یک لیتر آب جوش دم کنید، بعد صاف کرده و آب آن را بنوشید.
* یک قاشق سوپ خوری هفت بند را در یک لیوان آب جوش دم کنید و آب آن را صاف کرده، بنوشید.
هم چنین باید از خوراکی‌هایی که ترشحات را کم می‌کنند، بیشتر استفاده کنید، مانند: لیمو، پرتقال، سبزیجات، کاهو، مغز گردو، انیسون، انجره، بسباسه، ریشه‌ی اریسا، تربد، مازو، آب دم کرده‌ی مریم گلی، آب دم کرده‌ی آویشن شیرازی و تره.

شستشوی رحمی که ترشح دارد

برای شستشوی رحمی که ترشح دارد، باید خون سیاوش، گلنار فارسی، کبابه‌ی چینی، سنبل الطیب و مازو را به نسبت مساوی نیم کوب کرده و بجوشانید و بعد با آب صاف کرده‌ی آن مرتب شستشو دهید.
* گلنار فارسی، خلال نارنج، پوست انار، قرنفل و مازو را به نسبت مساوی نیم کوب کرده و بجوشانید و مرتب با آب صاف کرده‌ی آن شستشو دهید.
* کندر، اذخرمکی، سداب، پوست انار، مرزنجوش و نعناع را بجوشانید و با آب صاف کرده‌ی آن مرتب شستشو دهید.

جمع شدگی آب در رحم

اگر آب در رحم جمع شده است باید از این خوراکی‌ها بیشتر استفاده کنید: زرشک، آب زرشک، تمرهندی، پوست هلیله‌ی زرد، پودر گل محمدی با عسل، مربای گل محمدی که با عسل درست شده باشد.
اگر از احتباس آب در بدن در مواقع قاعدگی رنج می‌برید، ویتامین B6 می‌تواند این علائم را بهبود بخشد، هم چنین نیاسین نیز در بهبود دردهای این دوران در 90% موارد مؤثر خواهد بود.

ترشح آب از رحم:

اگر از رحم آب می‌آید، باید کمی گل محمدی نرم کرده را داخل رحم بپاشید.

بوی بد رحم

برای برطرف کردن بوی تعفن از رحم، باید 2 برابر آب بولاغ اوتی تازه را با 1 برابر، روغن بادام شیرین یا روغن زیتون مخلوط کنید و ملایم بجوشانید تا آب آن تمام شود و تنها روغن بماند و بعد آن روغن را داخل رحم بمالید، یا شب هنگام خوابیدن کمی گل محمدی نرم کرده را داخل رحم بپاشید.

عفونت زنانه

متأسفانه پزشکان متخصص به زنان گرفتار نمی‌گویند که چگونه به طور اساسی از این ابتلا به عفونت قارچی واژن جلوگیری کنند و مهبلی سالم و غیر آلوده داشته باشند. عمق فاجعه زمانی روشن‌تر می‌شود که میزان دقیق پرداخت پول‌ها، اوقات مفید از دست رفته، ناراحتی‌های دیگر جسمی، روحی، خانوادگی و شغلیِ کلیه‌ی زنان گرفتار را مورد توجه قرار دهیم.

عفونت مخمری چیست؟

عفونت مخمری نوعی التهاب چرکی متداول واژن است که به وسیله‌ی ارگانیسمی به نام کاندیدا آلبیکانس که در واژن به صورت طبیعی یافت می‌شود، ایجاد می‌گردد. از نشانه‌های این آلودگی خارش شدید واژن (مهبل)‌ و ترشحات سفیدی است که بوی گرد مخمر را داشته و شباهت زیادی به نوعی پنیر روستایی دارد.
نشانه‌های دیگر سطح آماسیده و قرمز شده‌ی واژن، حس سوزش به هنگام دفع ادرار و هنگام ارتباط جنسی است. عفونت‌های واژنی نام‌های گوناگونی دارند اما با این وجود در یک مسأله مشترک هستند و آن این که واژن را آلوده می‌کنند و میلیون‌ها زن را گرفتار می‌سازند، به طوری که علت مراجعه‌ی بیش از یک سوم مراجعه کنندگان به مختصصین امراض و ناراحتی‌های زنانه، ترشحات و تراوشات مهبلی است که یکی از نشانه‌های شایع عفونت قارچی می‌باشد.
در طی 20 سال گذشته شیوع این عارضه افزایش یافته است به طوری که 75% زنان طی مدت بارداری به این بیماری گرفتار و نیمی از آن‌ها با هجوم چندگانه‌ی ناراحتی مهبلی مواجه شده‌اند.
امروزه با استفاده از انواع داروها، 90% مبتلایان درمان می‌شوند، ولی مسأله این است که 25 تا 75% آن ها، به این نوع عفونت با بازگشت مجدد عارضه، مواجه می‌شوند، به طوری که برگشت و عود بیماری امری کاملاً عادی و متداول شده است. سیکل عفونت‌زایی مخمر چرخه‌ی خاصی دارد. مخمر در زنان، درد، خارش و ناراحتی ایجاد می‌کند و وقتی آن‌ها به پزشک مراجعه می‌کنند، پزشکان به داروهای استعمالی متوسل می‌شوند و به دنبال این مراحل عفونت و آلودگی عمیق و ریشه‌دار شده و بیماری دوباره عود می‌کند، بیمار بیشتر و بیشتر در گرداب مشکلات روحی و جسمی فرو می‌رود و در نتیجه رفع عارضه، دشوار و دشوارتر می‌شود. هزینه‌های سرسام آور در معاینه، آزمایشگاه، دارو و غیره به زنان تحمیل می‌شود و این بیماری دوباره عود می‌کند.
متأسفانه پزشکان متخصص به زنان گرفتار نمی‌گویند که چگونه به طور اساسی از این ابتلا به عفونت قارچی واژن جلوگیری کنند و مهبلی سالم و غیر آلوده داشته باشند. عمق فاجعه زمانی روشن‌تر می‌شود که میزان دقیق پرداخت پول‌ها، اوقات مفید از دست رفته، ناراحتی‌های دیگر جسمی، روحی، خانوادگی و شغلیِ کلیه‌ی زنان گرفتار را مورد توجه قرار دهیم. عارضه‌ی عفونی مزمن، زندگی شخصی را مختل می‌کند و زن را وادار به پرداخت بهای کمرشکن و سنگین می‌کند.
این مشکل طاقت فرسا باعث می‌شود که بیمار:
1-اعتماد به نفس خود را از دست بدهد.
2-از آمیزش به علت درد و سوزش اجتناب کند.
3-در محیط کار نتواند درست وظیفه‌ی خود را انجام دهد.
4-ارتباط پزشک و بیمار دچار اختلال می‌شود.
5-فرد، مورد سرزنش یا تهمت اطرافیان قرار می‌گیرد.
6-گاه ممکن است به بیماری‌های روان رنجوری و روان پریشی مبتلا شود.
7-اختلالات دستگاه تناسلی، موجب وحشت و ترس و احساس گناه جامعه می‌شود.
8-به علت عدم ارتباط صحیح آمیزشی، زن و مرد دچار انواع مشکلات جسمی و روحی خانوادگی می‌شوند.
9-باعث طلاق و جدایی گردد.

عوامل مستعدکننده‌ی عفونت‌ها

با توجه به مطالعات و پژوهش‌های دقیقی که در این راستا صورت گرفته، عوامل اولیه‌ی مستعدکننده، در زیر دقیقاً مشخص شده است:
1-تحقیقات به عمل آمده در سال‌های دهه‌ی 80 نشان می‌دهد که بدون هیچ تردیدی استفاده از قرص‌های حاوی آنتی بیوتیک 50% تا 80% ابتلا به عفونت‌های قارچی را افزایش می‌دهد.
2-قرص‌های ضد بارداری موجب می‌شود که: الف) محیط مهبل شیرین‌تر شوند (میزان گلوکز واژن تا 80% نسبت به حد نرمال افزایش می‌یابد) و درجه‌ی قلیایی آن افزایش می‌یابد و از حد نرمال بیشتر می‌شود.
ب) غشاهای مخاطی مهبل دگرگون شده و محیط واژن برای رشد و تکثیر قارچ‌های بیماری‌زا آماده‌تر شود.
3-نوسانات و تغییرات هورمونی، استرس‌های دوران قاعدگی، خستگی مفرط، میل به خوردن شیرینی، غذاهای ناکافی، تغییر PH واژن، محیط گرم و مرطوب و مغذی، زمینه‌ی لازم را در دوران قاعدگی برای حمله‌ی قارچ‌ها میسر می‌سازد. به علاوه استفاده از نوارهای بهداشتی (به علت جلوگیری از جریان هوا و به خاطر جنس پلیمری و شیمیایی آن) محیطی مناسب را برای قارچ‌ها فراهم می‌کند.
4-در هیچ مقطعی شدت عفونت قارچی واژن، بیشتر از آلودگی عفونی دوران بارداری نیست. در طی یک پژوهش درمانی در زنان حامله نشان داده شده است که متجاوز از نیمی از بیماران مبتلا به برفک درمان نشده‌اند و باید دوره‌های درمانی بیشتری را طی کنند.
در طی مدت بارداری، هورمون‌های استروژن و پروژسترون افزایش می‌یابد، در نتیجه افزایش گلیکوژن (قند) در غشاهای مخاطی (موکوزی) حاصل می‌شود و همین امر مواد مغذی را برای تکثیر مخمرها و مواد عفونت‌زا فراهم می‌کند.

نکته‌ی مهم:

یک بانوی سالم باردار نسبت به بانوی دیگری که باردار نیست احتیاج بیشتری به پروتئین‌ها و مواد مغذی مانند: آهن، کلسیم، اسیدفولیک و... دارد. اگر مادر این مواد را دریافت نکند و یا موادی مخرب مانند: چای، شکر و شیرینی‌ها که مواد مغذی و مفید را در بدن نابود می‌کنند، دریافت کند، زمینه را برای عفونت‌های قارچی فراهم می‌سازد.
5-مدارک و شواهد کافی نشان می‌دهد که رابطه‌ی جنسی در سرایت این عارضه نقش به سزایی دارد و زنان آلوده می‌توانند این عفونت را به مردان و مردان آلوده به زنان منتقل کنند.
«در صورت شیوع عوارض عفونی قارچی در طرفین جنسی، دو طرف باید 100% بهبود یابند، در غیر این صورت این عارضه را به طور مستمر و همیشگی به هم دیگر منتقل می‌کنند.»
6-داروهای کاهش دهنده‌ی قوای ایمنی بدن:
بدن انسان به صورت طبیعی در برابر هجوم آلودگی‌های مخمری و قارچی از خود مقاومت نشان می‌دهد. در بسیاری از موارد اگر انسان در معرض ارگانیسم‌های موذی مخمری واقع شود به آسانی آن‌ها را دفع می‌کند، مگر در موارد بسیار استثنایی.
چون بدن سالم از یک سیستم بسیار قوی برخوردار است، به طور طبیعی در برابر اکثر تهدیدات و دشمنان بیرونی از خود واکنش نشان می‌دهد. حال اگر به طریقی این قدرت دفاعی طبیعی کاهش یافت و یا از بین رفت، روشن است که میکروب‌ها و ویروس‌ها به آسانی می‌توانند در آن لانه کنند.
رحم زن مکان مناسبی برای رشد و نمو مخمرهاست زیرا واجد سه عامل اساسی است:
1-مخمرها به محیط گرم و مرطوب نیاز دارند و مهبل زن چنین محیطی را دارد.
2-واژن در مجاورت مقعد که مخزن مخمرهاست قرار دارد.
3-هورمون‌های ویژه‌ی زن زمینه‌ی مساعدی را برای رشد و تکثیر مخمرها فراهم می‌کند.
4-عفونت‌های قارچی عمدتاً اشخاص ضعیف را گرفتار می‌کنند.
وجود مخر در بدن موجب ابتلای شخص به عفونت واژنی نیست. درواقع قارچ‌ها بدون آن که زیانی به میزبان وارد کنند به حیات خویش در بدن ادامه می‌دهند، بین قوای دفاعی و طبیعی بدن و مخمرها تعادل و توازن برقرار است، هرگاه این تعادل در بدن خدشه دار شود، شرایط برای فعالیت‌های مخرب قارچ‌ها در بدن نیز فراهم می‌شود، یعنی اگر عوامل مستعدکننده به ابتلا برای اختلال فعال شوند و شرایط مساعد را به وجود آورند، در چنین حالتی عفونت واژینیت ایجاد می‌شود.
از یک طرف باکتری‌ها را می‌کشند و از طرف دیگر سیستم دفاعی بدن را ضعیف می‌کنند. استروئیدها (کورتن) و داروهای مشابه، سیستم دفاعی بدن را تعمداً تضعیف می‌کند. عفونت‌های قارچی خود سبب نابودی بیش از حد منیزیم و ویتامین B6 در بدن می‌گردند، به طوری که کمبود این دو عنصر در این بیماران عمومیت دارد. کمبود این دو عنصر باعث استرس و تضعیف سیستم ایمنی و در نهایت سبب افزایش عفونت‌ها می‌شوند. یک مهبل سالم با استفاده از مکانیسم‌های طبیعی خویش هجوم‌های عفونت‌زا را دفع می‌کند. بنابراین ضعف عمومی بدن و کاهش قوای طبیعی زنان، از عوامل اصلی ایجادکننده‌ی ناراحتی‌های مهبلی است.
در هر صورت باید قوای ایمنی بدن را سالم نگه داشت و آن‌ها را تقویت کرد و کمبود موادی مانند: روی، آهن، سلنیم، کرومیوم، کلسیم، منیزیم و ویتامین‌هایی مانند: A-B-C-E را در بدن برطرف کرد. برای این کار باید از مصرف غذاهای غیرطبیعی و صنعتی که فاقد مواد موردنیاز بدن می‌باشند، به شدت اجتناب کرد. لطفاً توجه داشته باشید که هیچ تضمینی علیه بیماری وجود ندارد زیرا ضرر و نفع بیماری و شفا، درد و درمان همه در دست قادر متعال است. اما این را می‌توان تضمین کرد که پاسخ غذا خوردن ناقص و نادرست که برخلاف خلقت و طبیعت انسان می‌باشد باعث ضعیف شدن سیستم دفاعی بدن خواهد شد.
غذای صحیح و سالم و مناسب بهترین عامل ایمنی است و حداکثر مقاومت را در برابر بیماری‌ها فراهم می‌کند. هرچه دستگاه ایمنی شما قوی‌تر باشد، سلامت عمومی شما بهتر خواهد بود. سیستم ایمنی همیشه باید آماده باشد و این آمادگی وقتی حاصل می‌شود که سیستم ایمنی درست تغذیه شده باشد.
راه‌های از بین بردن قارچ‌های عفونت‌زای واژن عبارتند از:
-از مصرف داروهای آنتی بیوتیک جز در مواقع ضروری اجتناب کنید.
-مواد قندی را از رژیم غذایی خود حذف کنید.
-از نان سفید و برنج سفید اجتناب کنید.
-از مواد کافئین‌دار و محرک مانند چای، قهوه و نوشابه پرهیز کنید.

مبارزه با عفونت‌های قارچی:

چهار اصل اساسی در مبارزه با عفونت‌های قارچی عبارتند از:
1-میزان قارچ‌ها را در بدن کاهش دهید.
2-بر میزان باکتری‌های مفید بدن بیفزایید.
3-عوامل مساعدکننده‌ی یورش قارچ‌ها را در بدن کاهش دهید.
4-سلامتی عمومی خود را تقویت کنید.

درد رحم

مصرف زرشک، مرزه، سیاه دانه‌ی کوبیده با عسل، آب دم کرده‌ی گل شقایق نعمانی درد رحم را کاهش می‌دهند، هم چنین می‌توانید برای تسکین درد رحم نیم مثقال ریوند کوبیده و یا 1 مثقال فندق تلخ کوبیده بخورید.
* برگ و پوست درخت پسته را بجوشانید و آب صاف کرده‌ی آن را داخل رحم بچکانید.
* میخک را بکوبید و بجوشانید و با آب صاف کرده‌ی آن شربت درست کرده و به مرور میل فرمایید.

سرطان رحم

بیشتر اوقات سرطان در سطح داخلی یا پوشش درون رحم ظاهر می‌شود. با انجام بازرسی و تشخیص و درمان به موقع، بیش از 90% از موارد شفا حاصل می‌شود. خطر ابتلا به سرطان رحم بیشتر متوجه خانم‌هایی است که مادر یا خواهر آن‌ها مبتلا به این بیماری شده و یا این که قبلاً دچار سرطان پستان یا سرطان تخمدان و یا سرطان روده‌ی بزرگ گردیده باشند. سایر عوامل خطرزا در مورد ابتلا به این بیماری عبارتند از: ضخیم شدن جدار داخلی رحم به طور غیرعادی، تخمدان‌های انباشته از کیست یا تاول، تخمک گذاری نامنظم، تأخیر غیرعادی در یائسگی یا به تعویق افتادن قطع عادت زنانه و بالاخره چاقی.
این بیماری در زنان با بیماری پیشرفته، خون ریزی واژینال، خون ریزی پس از مقاربت، ترشحات واژینال و درد لگنی ممکن است رخ دهد. بیماری پیشرفته با علایم و نشانه‌های درگیری موضعی لگنی که شامل پا و یا کمردرد است، تظاهر می‌کند.

درمان سرطان رحم:

درمان سرطان دهانه‌ی رحم به مرحله‌ی بیماری بستگی دارد. درمان این بیماری در زنان با تهاجم مختصر به دهانه‌ی رحم، بیوپسی مخروطی است و در حالت‌های پیشرفته‌تر جراحی وسیع‌تر و یا شیمی درمانی پیشنهاد می‌شود.

پیش‌گیری از سرطان رحم:

بیشتر سرطان‌های دهانه‌ی رحم می‌توانند با رعایت دو اصل کلی پیش‌گیری شوند:
1-جلوگیری از ایجاد سرطان.
2-دادن آزمایش پاپ اسمیر به طور منظم.
-اولین ارتباط جنسی در سن 18 سال به بالا باشد و در سنین پایین‌تر از هرگونه ارتباط جنسی دوری گزینید.
-تعداد شرکای جنسی محدود باشد (1 نفر باشد نه بیشتر).
-شریک جنسی شما نباید با افراد دیگری هم ارتباط جنسی داشته باشد.
-با افرادی که به طور واضح زگیل‌های تناسلی یا علائم دیگر عفونی دارند، ارتباط جنسی برقرار نکنید.
-حتماً از کاندوم استفاده کنید.
-اگر سیگاری هستید حتماً آن را ترک کنید.

پاپ اسمیر:

این تست معمولی‌ترین تست برای سرطان دهانه‌ی رحم است. این تست همراه با تست پاپیلوما ویروس انسانی HPV توسط FDA تأیید شده و انجام دادن این دو تست با هم کمترین درصد خطا را دارد. این تست‌ها در غربالگری زنان بالای 29 سال برای تشخیص وجود یا عدم وجود سرطان دهانه‌ی رحم انجام می‌شود.
در مورد این تست باید به نکات زیر توجه شود:
-زنان باید پس از آغاز اولین تماس جنسی به مدت 3 سال، هریک سال یک بار این تست را انجام دهند.
-زنان بالای 70 سال اگر تست‌های قبلی‌شان نرمال بوده، می‌توانند انجام این تست را قطع کنند.

فاکتورهای خطر ابتلا به این نوع سرطان

-عفونت با ویروس پاپیلومای انسانی که مهم‌ترین عامل خطر برای ایجاد سرطان دهانه‌ی رحم است.
-ایدز: این بیماری باعث تضعیف سیستم ایمنی بدن می‌شود و از این طریق امکان ابتلا به این نوع سرطان بالا می‌رود.
-کشیدن سیگار: خطر ابتلا را 2 برابر می‌کند.
-سن: معمولاً زیر 15 ساله‌ها سرطان‌شان پیشرفت نمی‌کند، ولی در اواخر جوانی و اوایل میانسالی میل به پیشرفت این بیماری بیشتر است.
-نژاد: این بیماری در میان سیاهان شایع‌تر است.
-داروی دی استیل بسترول DES که در زمان حاملگی استفاده می‌شود، ریسک ابتلا به این بیماری را بالا می‌برد.

سرطان گردن رحم:

سرطان گردن رحم یکی از شایع‌ترین سرطان‌ها در خانم‌ها می‌باشد. این سرطان یکی از معدود سرطان‌هایی است که می‌توان با انجام آزمایش‌های دوره‌ای، قبل از بروز علایم، آن را تشخیص داد. سرطان گردن رحم معمولاً به آهستگی پیشرفت می‌کند. سلول‌های گردن رحم در مرحله‌ی قبل از سرطانی شدن، به تدریج از اختلالات ضعیف به اختلالات شدید تغییر می‌یابند، این تغییرات را می‌توان با یک آزمایش ساده به نام پاپ اسمیر تشخیص داد.
علت ایجاد سرطان گردن رحم هنوز به درستی روشن نشده است اما شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد بعضی از انواع ویروس پاپیلوم انسانی HPV در بروز این سرطان نقش مهم دارند، این ویروس از طریق مقاربت جنسی انتقال می‌یابد و خطر بروز سرطان گردن رحم در خانم‌هایی که از سنین پایین فعالیت جنسی را آغاز می‌کنند و یا در کسانی که دارای چندین شریک جنسی می‌باشند، افزایش می‌یابد. سیگار کشیدن نیز یکی از عوامل مهم در ایجاد سرطان گردن رحم می‌باشد.
خانم‌هایی که سطح ایمنی آن‌ها کاهش یافته است (مثلاً در مبتلایان به ایدز) ‌و یا کسانی که داروهای سرکوب کننده ایمنی مصرف می‌کنند (کسانی که تحت شیمی درمانی قرار دارند) در خطر ایجاد سرطان گردن رحم می‌باشند. سرطان گردن رحم همیشه هم دارای علامت نمی‌باشد. با این حال در بعضی از خانم‌ها ممکن است خون ریزی از مهبل (به خصوص بعد از مقاربت جنسی) دیده شود. هم چنان که سرطان پیشرفت می‌کند علائم دیگری ایجاد می‌شوند که عبارتند از:
-یک ترشح آبکی قرمز رنگ با بوی زننده از مهبل.
-دردهای لگنی.
-ایجاد درد در هنگام مقاربت.
در صورت عدم درمان، سرطان گردن رحم ممکن است به رحم و سپس به غدد لنفاوی لگن گسترش پیدا کند و درنهایت این سرطان ممکن است به سایر قسمت‌های بدن مثل کبد و ریه‌ها نیز انتشار یابد.
با انجام یک آزمایش ساده به نام پاپ اسمیر می‌توان سرطان گردن رحم را تشخیص داد. در صورت تشخیص سرطان گردن رحم آزمایش‌های دیگری به عمل می‌آید تا مشخص شود که آیا این سرطان به سایر قسمت‌های بدن نیز گسترش یافته است یا خیر.
نحوه‌ی درمان سرطان گردن رحم بستگی به میزان پیشرفت سرطان (مرحله‌ی بیماری) و شرایط بیمار دارد. اگر سرطان فقط محدود به گردن رحم باشد و بیمار تصمیم داشته باشد که در آینده بچه‌دار شود، ممکن است فقط لازم باشد که قسمت گرفتار شده‌ی گردن رحم با عمل جراحی برداشته شود و به بقیه‌ی قسمت‌های آن کاری نداشته باشیم. اما در اغلب موارد تمام رحم (هیسترکتومی) برداشته می‌شود. اگر بیماری به رحم گسترش یافته باشد، ممکن است لازم باشد که به غیر از رحم؛ لوله های رحم، تخمدان‌ها، قسمت فوقانی مهبل و غدد لنفاوی اطراف آن نیز برداشته شود. در خانم‌هایی که در سنین قبل از یائسگی قرار دارند، در صورت امکان تخمدان‌ها برداشته نمی‌شوند زیرا آن‌ها تولید هورمون‌های جنسی می‌کنند و در نتیجه برداشتن آن‌ها باعث بروز یائسگی زودرس در آنان می‌شود. اگر سرطان گردن رحم زود تشخیص داده و درمان شود، تقریباً هیچ خطری بیمار را تهدید نخواهد کرد. با این حال اگر این بیماری به جاهای دیگر نیز گسترش یافته باشد می‌تواند بسیار کشنده باشد.
منبع مقاله :
حاجی شریفی، احمد، (1386)، دائرة المعارف گیاه درمانی ایران، تهران، حافظ نوین، 1395.