هواپیمابرها ؛ فرودگاه هایی در دریا

هواپیمابرها بزرگترین کشتی های جهان و مهم ترین کشتی های نیروی دریایی کشور هستند. ایالات متحده دارای بزرگترین ناوگان هواپیمابرهاست که در مجموع 11 ناو هستند. بریتانیا و ایتالیا هر کدام دارای دو ناو و فرانسه، روسیه، اسپانیا، هند و برزیل هر کدام دارای یک ناو هواپیمابر هستند.
هواپیمابرها در جنگ های بسیاری از زمان جنگ جهانی دوم نقش مهمی ایفا کرده اند. به عنوان مثال، ژاپنی ها حمله خود را به پرل هاربر، از هواپیمابرها آغاز کردند. امروزه آنها به عنوان یک پایگاه نظامی شناور خدمت می کنند و هنوز هم سریع ترین راه برای انتقال سربازان و هواپیماهای جنگنده به مناطق بحرانی در سراسر جهان هستند. هواپیمابرها می توانند با سرعت 35 گره (حدود 64 کیلومتر در ساعت) سفر کنند و ظرف چند هفته به هر جای دنیا برسند. قدیمی ترین هواپیمابر آمریکایی USS Enterprise است که از سال 1961 در دریاها بوده است. جدیدترین هواپیمابر USS George W. Bush است. این هواپیمابر از سال 2009 وارد سرویس شد. هواپیمابرهای مدرن بسیار گران هستند، که هزینه آن حدود 5 میلیارد دلار است. هواپیمابرهای کلاس Nimitz آمریکایی مدرن ترین هواپیمابر در جهان هستند. آنها توسط دو راکتور هسته ای با شدت محافظت شده تأمین قدرت میشوند و می توانند سالها بدون سوخت گیری سفر کنند.

بیشتر بخوانید:هواپیما در جنگ جهانی اول

یک هواپیمابر مدرن حدود 100000 تن وزن دارد و به ارتفاع یک ساختمان 20 طبقه است. آنها در ماژول هایی به نام suplerlifts ساخته شده اند. هر یک از این ماژولها می تواند تا 900 تن وزن داشته باشد. هنگامی که ماژول ها به اتمام برسد، کشتی در یک اسکله خشک مونتاژ می شود. اجازه نفوذ آب به اسکله ها داده میشود و کشتی کامل می تواند به دریا روان شود.   هواپیمابرها دارای عرشه هایی هستند که در خدمت اهداف خاصی هستند. هواپیماها از روی عرشه پرواز 300 متری پرواز می کنند یا بر آن فرود میآیند. برخی از کشتی ها دارای منجنیقی هستند تا جت ها را سریعتر استارت کنند. یک قلاب دم که به هر هواپیمایی متصل است کمک می کند تا هنگام فرود سرعت هواپیما کم شود.
مرکز کنترل و پل در بالای عرشه پرواز قرار دارد. مرکز کنترل مانند یک برج در یک فرودگاه معمولی است. این مرکز دستورات لازم را به خلبانان در مورد چگونگی فرود و پرواز می دهد. مرکز فرماندهی با رادار، ارتباطات، تلفن های ماهواره ای و غیره مجهز شده است. عرشه ی آشیانه هواپیما محلی زیر عرشه ی پرواز است که در آن هواپیما هنگام خارج از سرویس بودن گذاشته میشود. لاشه کشتی قسمت اصلی کشتی است که در آب شناور است. این قسمت ساخته شده از صفحات فولادی قوی است.
اکثر اوقات هواپیمابرها به تنهایی مسافرت نمی کنند. آنها اغلب همراه با کشتی های جنگی دیگر هستند زیرا آنها سلاح های زیادی در عرشه ندارند.
یک هواپیمابر به تنهایی خود یک شهر است. حدود5000 تا6000 نفر در یک نوبت روی دریا کار می کنند، می خورند و می خوابند. با این حال، شرایط زندگی همیشه راحت نیست. کریدورها بسیار باریک، و محوطه خواب کوچک است. انواع مختلفی از مردم در هواپیمابرها کار می کنند. بجز خلبانانی که در هواپیما پرواز می کنند می توانید افسران ارتباطات، برق، آشپز و غیره را پیدا کنید.
هواپیمابرها تا 50 سال کار می‌کنند. قدیمی ترین هواپیمابر آمریکایی USS Enterprise است که از سال 1961 در دریاها بوده است. جدیدترین هواپیمابر USS George W. Bush است. این هواپیمابر از سال 2009 وارد سرویس شد.