حیطه‌های ورزش همگانی

تأکید اصلی ورزش غیررسمی، بر کمترین مدیریت و کنترل است. برنامه‌ریزی در این ورزش، فراهم کردن تسهیلات و خدمات قابل دسترسی بر اساس امکانات، علاقه‌ها و منافع فردی است. بازی‌های دبستانی یا بازی‌های تفریحی و حرکتی که در محلات انجام می‌شود، نمونه‌هایی از ورزش غیررسمی است. ورزش‌های تفریحی که مترادف با ورزش همگانی است. پرداختن به مجموعه‌ای از فعالیت‌های ورزشی ساده، کم هزینه، بدون رسمیت و فرح‌بخش و با نشاط است که فرصت و امکان شرکت در آنها برای همه‌ی افراد وجود داشته باشد. ورزش همگانی و تفریحی در قالب پنج فعالیت و برنامه جداگانه و مرتبط با هم اجرا می‌شود که عبارت‌اند از: ورزش آموزشی، ورزش غیررسمی، ورزش درون بخشی، ورزش برون بخشی و ورزش باشگاهی. (2)

ورزش آموزشی:

برنامه‌هایی که مبتنی بر فرصت‌های یادگیری درباره‌ی مهارت‌های ورزشی، راهبردها، قوانین و مقررات باشد و به شرکت کننده کمک کند مهارت خود را بهبود ببخشد. این آموزش اغلب شامل آموزش فردی یا گروهی از طریق دروس، کلاس‌های آموزشی و کارگاه‌ها می‌شود. در بخش آموزشی معمولاً سه سطح مبتدی، متوسط و پیشرفته را می‌توان تصور کرد، مانند کلاس‌های آموزشی رشته‌های ورزشی مختلف که در فصل تابستان و برای پر کردن اوقات فراغت افراد تشکیل می‌شود.

بیشتر بخوانید: 4نظر درباره ورزش در پارک

 

ورزش غیررسمی:

شامل شرکت خودانگیخته در ورزش می‌شود. ورزش غیررسمی، رویکردی فردی به ورزش است. این نوع ورزش بر شرکت‌کردن برای آمادگی جسمانی و تفریح تأکید می‌کند و اغلب بدون هدف از پیش تعیین شده و صرفاً برای شرکت در ورزش انجام می‌گیرد.

تأکید اصلی ورزش غیررسمی، بر کمترین مدیریت و کنترل است. برنامه‌ریزی در این ورزش، فراهم کردن تسهیلات و خدمات قابل دسترسی بر اساس امکانات، علاقه‌ها و منافع فردی است. بازی‌های دبستانی یا بازی‌های تفریحی و حرکتی که در محلات انجام می‌شود، نمونه‌هایی از ورزش غیررسمی است.

بیشتر بخوانید: ورزش و بچه های مردم

 

ورزش درون‌بخشی: (3)

شامل مسابقات و دیدارهای ورزشی است که در آن شرکت‌کنندگان صرفاً محدود به یک بخش از جامعه هستند. تنها افراد همان بخش (مدرسه، بازار، جامعه، مکان نظامی و نظیر آنها) در آن شرکت می‌کنند. فعالیت‌های موجود در این بخش معمولاً مربوط به مردان، زنان یا مختلط می‌شود. مقررات آن را انجمن‌ها، کمیته‌ها یا هیئت‌های مدیره وضع می‌کنند؛ مانند مسابقات درون‌دانشگاهی یا درون‌سازمانی (مثلاً بین کارمندان) یک اداره‌ی کل.

ورزش برون‌بخشی: (4)

شرکت سازمان یافته افراد در رقابت‌های تفریحی در قالب تیم‌ها و مسابقه بین برندگان مسابقات درون‌بخشی در این مرحله انجام می‌گیرد. ورزش‌های برون‌بخشی بین بخش‌های مختلف در جشنواره‌ها و مسابقات انجام می‌گیرد، مانند مسابقات بین ادارات یا بین دانشگاه‌ها.

ورزش باشگاهی: (5)

باشگاه‌ها معمولاً با جمعی از افراد با علایق مشترک تأسیس می‌شوند. باشگاه‌ها از نظر برنامه‌ی مورد تأکید با هم متفاوت‌اند و اعضای آن، نوع فعالیت را تعیین می‌کنند؛ مثلاً ممکن است اعضای یک باشگاه بر آموزش، حمایت مالی، جامعه‌گرایی یا ترکیبی از این سه فعالیت تأکید کنند و در ترویج آن بکوشند.

ورزش آموزشی، زیربنای بخش‌های چهارگانه دیگر است؛ در حقیقت، تا زمانی که به کمک آموزش ورزشی شرکت‌کنندگان با مهارت‌های لازم آشنا نشوند، نمی‌توان مسابقات درون‌بخشی، برون‌بخشی و حتی غیررسمی را به درستی برگزار کرد.
 

نویسنده: مجتبی یزدانی

پی‌نوشت‌ها:

1. Mull et al, 1997.
2. سازمان تربیت بدنی جمهوری اسلامی ایران، مطالعات تفصیلی توسعه ورزش همگانی و تفریحی، تهران: سیب سبز، 1383.
3. lntramural.
4. Extramural.
5. Club Sport.
 

منبع مقاله :

یزدانی، مجتبی؛ (1395)، ورزش و مدیریت جهادی، تهران: تیسا، چاپ اول