از حضرت صادق (علیه السلام): در حال راه رفتن چیزی مخور مگر مجبور و مضطر باشی.
از عمر بن ابی شعبه: هرگز ندیدم در حال تکیه داده غذا بخورد، و امام (علیه السلام) پیغمبر (صلی الله علیه و آله و سلم) را به یاد آورد و فرمود: پیغمبر (صلی الله علیه و آله و سلم) تا وقت وفات هرگز تکیه داده غذا نمی خورد.
امیر مؤمنان (علیه السلام): فرمود: هرچه از سفره بریزد (خرده های غذا) شفا همه دردها است برای کسی که قصد استشفا به آن را داشته باشد.
از انس: پیغمبر (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: هر که خرده های غذایی که از سفره می ریزد بخورد تا زنده است در وسعت رزق خواهد بود و فرزندش و فرزندان فرزندش از جذام در امان خواهند بود.
و نیز پیغمبر (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: فوت کردن و دمیدن به غذا برکت را می برد.
پیغمبر (صلی الله علیه و آله و سلم) ابو ایوب انصاری را دید که خرده های غذا را که از سفره افتاده جمع می کند، حضرت فرمود: زندگی تو پربرکت باد، ابو ایوب گوید: عرضه داشتم یا رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) این دعا برای دیگری هم هست، فرمود: آری، آنچه را تو خوردی (از خرده های غذا) هر کس بخورد همین دعا برای او نیز می باشد، و فرمود: هر که چنین کاری کند خداوند او را از دیوانگی و جذام و پیسی و زرداب و کودنی نگه دارد.
از عالم (علیه السلام) (مراد امام هفتم (علیه السلام) است ) حدیث شده است که فرمود: سه چیز است که مؤمن به خاطر آنها تحت حساب کشیده نمی شود، غذایی که می خورد (و ضروری است )، و جامه ای که می پوشد، و همسر صالحی که در زندگی مددکار اوست، و به وسیله او دین خود را نگه می دارد.
از علی (علیه السلام): غذای گرم را بگذارید تا سرد شود که پیغمبر (صلی الله علیه و آله و سلم)، هرگاه برایش غذای داغ می بردند می فرمود: بگذارید سرد شود، خداوند آتش به ما اطعام نکرده است. و برکت در غذای خنک است و غذای داغ برکت ندارد.
و نیز فرمود (علیه السلام): هر کس لقمه را (خوب ) بجود، و بمکند، فرشتگان برایش دعا می کنند، که روزیش فزون شود و حسناتش مضاعف گردد.
و نیز فرمود: هر کس گرسنه غذا بخورد، و خوب غذا را بجود، و هنوز به غذا اشتها دارد (قبل از سیری ) از طعام دست بکشد و مدفوع خود را نگه ندارد، به هیچ بیماری جز مرض موت گرفتار نیاید.
از امام صادق (علیه السلام)، پیغمبر (صلی الله علیه و آله و سلم): چون میوه ای تازه برایش می بردند آن را می بوید و بر چشم می نهاد، و می فرمود: (خداوندا! چنان که اول میوه را در حال سلامت و عافیت به ما دادی تا آخر آن همچنان ما را در عافیت و سلامت نگهدار).
و از آن حضرت: پیرمرد خوب نیست بخوابد مگر با شکم پر از طعام، که خوابش گواراتر و دهانش خوشبوتر خواهد بود.
از پیغمبر (صلی الله علیه و آله و سلم): شگفتا از کسی که از ترس بیماری از غذا پرهیز می کند، چطور از ترس آتش دوزخ، از گناه نمی پرهیزد.
از امام صادق (علیه السلام): هرگاه به مهمانی دعوت شدید، فرزندتان را با خود نبرید که حرام خورده اید و گناهکار وارد شده اید. (چون بچه ها که مدعو نیستند)
و نیز از آن حضرت (علیه السلام): با شکم سیر غذا خوردن پیسی می آورد.
و نیز از آن حضرت (علیه السلام): پیغمبر (صلی الله علیه و آله و سلم) می فرمود: هر که بیشتر آروغ زند در قیامت گرسنه تر خواهد بود (کنایه از آن که بسیار پرخوری در دنیا موجب گرسنگی در عقبی است ).
و از آن حضرت (علیه السلام): اگر یک نفر بر سر سفره بسم الله گوید اجر و ثواب آن به همگی داده می شود.
و از آن حضرت (علیه السلام): چون سفره پهن شود: بسم الله مگو، و وقت خوردن بگو بسم الله علی اءوله و آخره و پس از برچیدن سفره بگو الحمد لله.
و نیز از آن حضرت روایت شده: وقتی چند ظرف غذا بر سر سفره هست برای خوردن از هر کدام بسم الله بگو، پرسیدم: اگر فراموش کنم؟ فرمود: اول بگو: بسم الله علی اوله و آخره.
از حضرت رضا (علیه السلام): پس از غذا به پشت بخواب و پای راستت را بر پای چپ بگذار.
امام صادق (علیه السلام) فرمود: پرخوری مکروه و ناپسند است (و زیان بخش )
و از آن حضرت (علیه السلام): هر کس بر سفره ای که دعوت نشده غذا بخورد قطعه ای آتش خورده است.
از کتاب زهد امیر مؤمنان (علیه السلام) از امام ششم (علیه السلام) از امیر مؤمنان (علیه السلام): از گناهان به پرهیزید که بلایی بدتر و زشت تر و سخت تر از گناهان نیست، و خداوند روزی را بر کسی حرام نمی کند مگر به واسطه گناهی که از او صادر شده است، گرچه خراش و جراحت یا مصیبتی باشد چنان که خداوند فرماید: ((هر مصیبتی که به شما رسد به واسطه کارهایی است که انجام داده اید و تازه بسیاری از گناهان شما را عفو می کند)). وقت غذا خوردن خدا را بسیار یاد کنید و سرکش مباشید که غذا یکی از نعمتها و روزی های الهی است که شکرش بر شما واجب می باشد، با نعمتهایش از آن که از دستتان برود خوب رفتار کنید که نعمتهای از دست می رود و هر طور که صاحب نعمت با آنها رفتار کرده شهادت می دهد. هرکس از خدا به روزی کم قانع و خشنود باشد، خداوند به عمل کم از او راضی خواهد بود. به پرهیزید از کوتاهی در وظیفه که موجب حسرت می شود، در وقتی که حسرت سودی نبخشد. چون در میدان جنگ با دشمن روبرو شوید کم حرف بزنید، و خدا را بسیار به یاد آرید و به دشمن پشت نکنید که خدا را به غضب آرید، و هر کس می خواهد بداند که مقام و منزلتش در نزد خدا چگونه است؟ بنگرد که وقت گناه کردن خداوند در نظرش چگونه است، که اگر منزلت خدا در نزد او چندان بزرگ است که مانع گناه او می شود مقام او نیز در نزد خدا، همین طور می باشد.
مروک بن عبید گوید، از حضرت صادق (علیه السلام) روایت دارد که پرسیدم: کسی که از مزرعه گندمی می گذرد می تواند سنبلی از آن بردارد؟ فرمود: نه. گفتم: یک سنبل ارزشی ندارد، فرمود: اگر هر عابری سنبلی از مزرعه بردارد، چیزی از مزرعه باقی نخواهد ماند.
منبع : حوزه نت
.jpg "شخصیت معنوى امام خمینی (رحمه الله)")
