عطار نیشابوری (متوفای 627 هـ)
فریدالدین عطار نیشابوری شاعر معروف فارسی گوی ایران اگر چه خیلی ها بر این اعتقادند که او سنی بوده ولی اشعاری که در کتاب مظهر العجایب وی درباره ائمه اهل بیت ـ علیهم السّلام ـ مخصوصاً حضرت علی ـ علیه السّلام ـ گفته است گویای علاقه او به اهل بیت ـ علیهم السّلام ـ می باشد.عطار این کتاب را در شأن انسان کامل نوشته و مصداق آن را حضرت امیر المؤمنین امام علی ـ علیه السّلام ـ که مظهر کامل کمال انسانی و انسان کامل است قرار داده در واقع این کتاب در شأن امام علی ـ علیه السّلام ـ است. و از نظر عطار این کتاب بهترین و ارزشمند ترین اثر وی است.
مرا مظهر بود چشم کتبها
ازو ظاهر شود پنهان و پیدا
ازو ظاهر شود پنهان و پیدا
عطار در این کتاب ارادت کامل خود به حضرت علی و ائمه طاهرین ـ علیهم السّلام ـ را به نحوی نشان می دهد. با این که عطار و شعرای معاصر او مانند مولوی ، حافظ، سعدی، سنایی، نظامی و ... در زمانی زندگی می کردند که شیعه و دوستداران اهل بیت به راحتی نمی توانستند اظهار عقیده کنند و از طرف حکام وقت در تنگنا بودند. با این حال دیوان ها و کتب آنان مملو از اشعاری است که در عظمت مقام و مرتبت اهل بیت و نقش آنها در نظام هستی سروده اند.[1]
این چند بیت از مظهر العجایب عطار است:
جـملــه فرزندان حیدر ز اولـیـا
جمله یک نورند حق کرد این ندا
جمله یک نورند حق کرد این ندا
پاک و معصوم و مطهّر چون نبی
ایــن سخن را می نداند هر صبی
ایــن سخن را می نداند هر صبی
سالـکــان کـار حق ایشان بُدنـد
مظهـر انــوار حـق ایشان بـدنـد
مظهـر انــوار حـق ایشان بـدنـد
پی نوشت:
[1] . قادر فاضل، فرهنگ موضوعی ادب فارسی ( مصیبت نامه و مظهر العجایب ) عطار نیشابوری، ج 4، تهران، انتشارات طلایه، چاپ، اول 1374، ص 18.
منبع: مرکز مطالعات شیعه
