آشنایی با محتشم کاشانی

    باز این چه شورش است که در خلق عالم است
    باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است

    باز این چه رستخیز عظیم است کز زمین
    بی نفخ صور خاسته تا عرش اعظم است

    جن و ملک بر آدمیان نوحه می کنند
    گویا عزای اشرف اولاد آدم است

    خورشید آسمان و زمین نور مشرقین
    پرورده کنار رسول خدا حسین

    کشتی شکست خورده توفان کربلا
    در خاک و خون فتاده به میدان کربلا

    گر چشم روزگار بر او زار می گریست
    خون می گذشت از سر ایوان کربلا

    از آب هم مضایقه کردند کوفیان
    خوش داشتند حرمت مهمان کربلا

    آن دم فلک بر آتش غیرت پسند شد
    کز خوف خصم در حرم افغان بلند شد

    کاش آن زمان که این حرکت کرد آسمان
    سیماب وار گوی زمین بی سکون شدی

    کاش آن زمان که پیکر او شد درون خاک
    جان جهانیان همه از تن برون شدی

    کاش آن زمان که کشتی آل نبی شکست
    عالم تمام غرقه دریای خون شدی

    آل نبی چو دست تظلم برآورند
    ارکان عرش را به تلاطم درآورند

    برخوان غم چو عالمیان را صلا زدند
    اول صلا به سلسله انبیا زدند

    نوبت به اولیا چو رسید آسمان تپید
    ز آن ضربتی که بر سر شیر خدا زدند

    پس ضربتی کز آن جگر مصطفی درید
    بر حلق تشنه خلف مرتضی زدند

    روح الامین نهاد به زانو سر حجاب
    تاریک شد زدیدن آن چشم آفتاب
 

منبع: مرکز مطالعات شیعه