ردیف |
اسم |
معنی |
1 |
عماد |
بنای بلند. تکیه گاه.ستون، اعتماد |
2 |
عمرو |
نام پسر لیث دومین پادشاه صفاری |
3 |
عمید |
بزرگ و سرور قوم کنیه حضرت ابوالفضل |
4 |
عنایت |
اعتنا، التفات، تفضل، تمایل، توجه، فیض، لطف، مرحمت، مهربانی، میل، نظر، نگاه |
5 |
عمیدالدین |
مسلط بر دین |
6 |
عنایت |
اعتنا، التفات، تفضل، تمایل، توجه، فیض، لطف، مرحمت، مهربانی، میل، نظر، نگاه |
7 |
عنایتالله |
لطف و عنایت خدا |
8 |
عینعلی |
چشم علی، نام یکی از امامزادگان که مزار شریفش در تهران است |
9 |
عینالله |
چشم خداوند |
10 |
عینالزمان |
عین + زمان. چشم + زمان. چشم دوران. دیده ی زمانه |
11 |
عینالدین |
چشم دین، محبوب و نامی در دین |
12 |
عندلیب |
بلبل، هزار، هزارآوا، هزاردستان |
13 |
عظیم |
بزرگ، جلیل، خطیر، عظمی، کبیر، کلان، معظم، مهم |
14 |
عفیفالدین |
عفیف در دین، پرهیزکار |
15 |
عقیل |
خردمند، عاقل، فهیم، لبیب، بزرگوار، گرامی |
16 |
علا |
رفعت، بلندی قدر، شرف، بزرگواری.مقام و مرتبه |
17 |
علاءالدین |
رفعت و بزرگی دین |
18 |
علوان |
نام دیگر پدر ضحاک |
19 |
علی |
شرف، رفعت، بزرگواری .دارای علت.بلندی قدرشریف، توانا، |
20 |
علیاصغر |
نام پسر امام حسین (علیه السلام) |
21 |
علیرضا |
به معنای بلندمرتبه و خوشنود |
22 |
عابد |
پارسا، پرستشگر، پرستنده، زاهد، عبادتکار، مترهب |
23 |
عابس |
عبوس و اخمو |
24 |
عادل |
دادگر، دادگستر، دادور |
25 |
عارف |
سالک، صوفی، دانا، صاحبنظر، عالم، عریف، واقف |
26 |
عاشق |
دلباخته، دلداده، سودازده، شیدا، شیفته، عشیق، مفتون، نوازنده |
27 |
عبدالامین |
بنده پروردگار که مورد اعتماد و امانت دار است |
28 |
عباسعلی |
شیربیشه بلندمرتبه. کسی که نهایت دلیری هست |
29 |
عباس |
اخمو، عبوس، شیری که شیران از او بگریزند. دلیر و نترس. غیرتی و شجاع |
30 |
عبادالله |
بندگان خداوند - رو به خدا-همیشه در حال پرستش |
31 |
عباد |
جمع عَبد، بندگان.به معنی بسیار عبادت کننده |
32 |
عاموس |
یار، نام شبانی که به نبوت رسید. |
33 |
عامر |
آباد کننده، معمور، آبادان |
34 |
عالم |
کیهان، پهنه زمین و آنچه در آن است، جهان؛ حالت و وضعیت |
35 |
عاکف |
گوشه گیر، گوشه نشین، معتزل، معتکف، منزوی |
36 |
عاصم |
نگه دارنده، محافظ، بازدارنده |
37 |
عاطف |
محبت، مهربانی، مهر، عطوفت |
38 |
عاشور |
عاشورا، روز دهم ماه محرم که روز شهادت امام حسین (علیه السلام) است |
39 |
عارف پاشا |
عارف (عربی) + پاشا (فارسی )، پادشاه دانا و آگاه |
40 |
عبدالباسط |
گسترش دهنده و از نامهای خداوند |
41 |
عبدالباقی |
بنده ی جاوید بنده پروردگار که باقی و پایدار است، |
42 |
عبدالجبار |
بنده ی خدای قاهر |
43 |
عبدالجلیل |
بنده ی خدای بزرگوار، بنده پروردگار که جلیل و بزرگ است |
44 |
عبدالجواد |
بنده پروردگار که بخشنده است |
45 |
عبدالحسن |
بنده حسن |
46 |
عطارد |
سنبل الطیب.ستاره تیر |
47 |
عطاالله |
داده و عطای خداوند |
48 |
عضدالملک |
یار و یاور سلطتنت یا مملکت، نام یکی از رجال اواخر دوره قاجاریه |
49 |
عضدالدین |
یار دین. یاور دین |
50 |
عضد |
بازو، پشتیبان، حامی، مددکار، یار، یاور |
51 |
عصام |
بند، ریسمان، طناب؛ حفظ، نگه داری؛ شرافت و شخصیت اکتسابی. |
52 |
عزیزالله |
گرامی و محبوب در نزد خدا - گرامی نزد خداوند |
53 |
عزیزالدین |
گرامی در دین |
54 |
عزیز |
ارجمند، شایسته، عالیقدر، عزتمند، گرامی، گرانمایه، محترم، نورچشم |
55 |
عزتالله |
عظمت و بزرگی خداوند |
56 |
عزالدین |
موجب کرامندی کیش و آیین، سبب عزت و ارجمندی دین |
57 |
عروج |
صعود، معراج، بالاروی، بالایش |
58 |
عرفان |
حکمت، شناخت، علم، معرفت |
59 |
عرشیا |
ملکوتی آسمانی،ملائکه، فرشتگان |
60 |
عبدالحسین |
بنده ی حسین، دوستدار و ارادتمندِ امام حسین (علیه السلام) |
61 |
عبدالحق |
بنده پروردگار |
62 |
عبدالحلیم |
بنده ی خدای بردبار - بنده پروردگار که حلیم و بردبار است |
63 |
عبدالحمید |
بنده پروردگار ستایش شده، نام دو نفر از پادشاهان عثمانی |
64 |
عبدالحی |
، بنده ی زنده، بنده پروردگار همیشه زنده |
65 |
عبدالخالق |
بنده خدا، محبوب پروردگار |
66 |
عبدالرحمان |
بنده ی بخشاینده |
67 |
عدنان |
به معنی جاوید ، جاویدان |
68 |
عدل |
انصاف، داد، عدالتدادگری، داوری |
69 |
عثمان |
شکست ناپذیر |
70 |
عبیر |
عطر، عنبر، مشک |
71 |
عبیدالله |
بنده ی کوچک خدا |
72 |
عبید |
برده، بنده، عبد |
73 |
عبدالهادی |
بنده پروردگار هدایت کننده و راهنما |
74 |
عبدالوهاب |
بنده بخشنده |
75 |
عبدالرحیم |
بنده ی خئای مهربان |
76 |
عبدالرزاق |
بنده پروردگار روزی دهنده |
77 |
عبدالرسول |
بنده پیامبر، بنده رسول و فرستاده خدا |
78 |
عبدالرشید |
بنده پروردگار هدایت کننده، نام پسر محمد غزنوی |
79 |
عبدالرضا |
بنده ی راضی خدا |
80 |
عبدالرفیع |
بنده پروردگار بلندمرتبه |
81 |
عبدالستار |
بنده پروردگار بلندمرتبه |
82 |
عبدالستار |
عید (بنده) + ستار (پوشاننده عیب) |
83 |
عبدالصمد |
بنده پروردگاری که بی نیاز است |
84 |
عبدالواحد |
بنده پروردگار یکتا و یگانه |
85 |
عبدالنبی |
عبدالنبی به معنی بنده و مطیع پیامبر است |
86 |
عبدالناصر |
عبد (بنده) + ناصر (فاتح، مددکار، یار، یاور) |
87 |
عبدالملک |
بنده ی مَلِک که نامی از نام ها و صفات خدای متعال باشد |
88 |
عبدالمعید |
عبید (بنده) + معید (از نام و صفات خداوند) |
89 |
عبدالمطلب |
عبد (بنده) + مطلب (خواسته، مراد، مقصود، جریان، سوژه، قضیه) |
9009 |
عبدالمحمد |
بنده محمد (صلی الله علیه و آله) |
91 |
عبدالمجید |
بنده پروردگار عالی مرتبه و گرامی |
92 |
عبدالله |
بنده ی خدا، کسی که بندگی خدا را می کند |
93 |
عبداللطیف |
بنده پروردگار که دارای لطف است |
94 |
عبدالکریم |
بنده ی بزرگوار. بنده پروردگار بخشنده |
95 |
عبدالقاهر |
بنده ی چیره شونده |
96 |
عبدالقادر |
بنده ی توانا |
97 |
عبدالفتاح |
بنده ی گشاینده بنده پروردگار گشاینده دشواریها |
98 |
عبدالغنی |
بنده پروردگار بی نیاز |
99 |
عبدالعلی |
عبد (بنده). علی (بلند، بلند بر آمده، بلند قدر، بزرگ) |
100 |
عبدالغفار |
بنده ی بسیار آمرزنده. . بنده پروردگار بخشاینده گناه |
101 |
عبدالعظیم |
بنده ی بزرگ بنده پروردگار بزرگ، |