نوزادان بخش اعظم روز خود را خواه به هنگام خواب، یا بر روی صندلی ایمنی مخصوص خودرو، صندلی گهواره ای، گهواره برقی و غیره در حالت قرار گیری به پشت می گذرانند. تمامی این دستگاه ها نوزاد را در یک حالت قرار گیری مشابه یا به گفته فیزیوتراپ ها حالت طاقباز یا خوابیده به پشت قرار می دهند. این وضعیت قرار گیری، در قسمت پشت سر نوزاد استرس یا فشار وارد می سازد و می تواند منجر به ایجاد نواحی صاف در سر یا پلاژیوسفالی شود. برآوردهایی که اخیراً صورت گرفته نشان می دهند که بیش از نیمی از نوزادان زیر یک سال دچار برخی از انواع پلاژیوسفالی یا نواحی صاف سر خواهند شد. به علاوه افزایش قرار گیری نوزاد به پشت می تواند موجب تأخیر در رشد مهارت های حرکتی مانند غلت زدن، چهار دست و پا رفتن، راه رفتن و غیره شود. به منظور آنکه نوزاد در غلت زدن از شکم به پشت مهارت پیدا کند، ابتدا لازم است نحوه بالا کشیدن خود در حین قرار داشتن بر روی شکم را بیاموزد. به محض آنکه این مهارت بدست آمد، آنگاه می تواند شروع به حرکت جهت غلت زدن، آنگاه نشستن، چهار دست و پا رفتن و غیره نماید. تأخیر در دستیابی به یکی از مهارت های حرکتی اولیه، می تواند موجب تأخیر در سایر مهارت ها شود.
یکی دیگر از جنبه های مهم «اختصاص زمانی برای قرار دادن نوزاد بر روی شکم» آن است که به او در رشد و تکامل مهارت های شناختی تحت عنوان مهارت های تفکر و استدلال کمک می کند. زمانی که نوزاد به بازی بر روی شکم می پردازد، در این حالت قادر خواهد بود اسباب بازی های خود را با دست مورد بررسی قرار داده و در محیط زندگی خود متفاوت از آنچه به پشت خوابانده می شود بازی کند. این امر به او دید یا چشم اندازی متفاوت از دنیا را می بخشد.
اغلب این سؤال برای والدین پیش می آید که از چه سنی می توانند فرزند خود را بر روی شکم قرار دهند. در جواب بایستی بگوییم که نوزادان می توانند از همان روزهای اول قرار گیری بر روی شکم را شروع کنند. راه های متفاوت بسیاری برای قرار دادن آنها بر روی شکم بسته به سن و خلق و خوی شان وجود دارد. در این بخش چند ایده در مورد روش های مختلف انجام این کار را نشان می دهیم:
روش های قرار دادن نوزاد بر روی شکم
* والدین می توانند نوزاد را به شکم بر روی سینه خود قرار دهند.* نوزاد می تواند به شکم در امتداد پاهای والدین قرار گیرد.
* همچنین والدین می توانند نوزاد را به صورت صاف بر روی شکم در یک تشک، پتو و غیره قرار دهند.
در این وضعیت قرار گیری، اشخاص یا اشیائی را در نقطه دید نوزاد قرار دهید. به این صورت که:
الف) اگر از شخص استفاده می کنید، به او بگویید بر روی شکم خود مقابل نوزاد دراز بکشد به طوری که نوزاد بتواند او را ببیند. میدان دید نوزاد خیلی زیاد نیست و در بلند کردن سر خود به منظور دیدن صورت شما در صورتی که نشسته باشید مشکل دارد.
ب) اسباب بازی های محرک، صدادار و یا موزیکال را مقابل فرزند خود قرار دهید تا علاقه او به باقی ماندن در این حالت حفظ شود.
ج) نوزاد را به روش های زیر به حالت بالا نگاه دارید:
1) پتو یا حوله ی کوچکی را تا کرده و آن را زیر سینه نوزاد قرار دهید تا کمی بالا بیاید. این کار می تواند به او در بالا کشیدن خود کمک کند.
2) از یک تشکچه بازی طراحی شده مخصوص قرار دادن نوزاد بر روی شکم استفاده کنید. این تشکچه ها به بالا نگاه داشتن نوزاد کمک می کنند در نتیجه او می تواند به راحتی اطراف را ببیند و تعامل بیشتری داشته باشد.
می توانید از هر روشی که دوست دارید برای قرار دادن فرزند خود بر روی شکم استفاده کنید، اما بهتر است بدانید که هر روش برای هر خانواده منحصر به فرد بوده و مختص آن خانواده خواهد بود. شیوه ای که برای یک نوزاد به خوبی عمل می کند، ممکن است برای دیگری کارگر واقع نشود. در صورتی که فرزندتان دچار استیصال می شود (که اکثراً این اتفاق نوزاد رخ می دهد) تسلیم نشوید. دوباره سعی کنید و یا شیوه دیگری را امتحان نمایید.
اطلاعاتی از نویسنده:
خانم رابین تاچتی (Robin Tacchetti ) فیزیوتراپ و دارای سه فرزند در مریلند است. ایشان در کلینیک های مختلف مشغول به کار بوده، در برنامه های مختلف فیزیوتراپی تدریس کرده و چندین مقاله در خصوص آسیب های فاجعه بار ناشی از انجام ورزش های مختلف منتشر کرده اند. همچنین سازنده و مالک تشکچه بیدی بلی (Biddy Belly) مخصوص قرار دادن نوزاد بر روی شکم می باشد.
سلب مسئولیت: اطلاعات موجود در این برنامه یا مقاله با کمک از کارشناسان و اطلاعات موجود در اینترنت بدست آمده است. داده های موجود در این مقاله ممکن است با داده های مربوط به کودک شما مطابقت نداشته باشد. اکیداً توصیه می شود رهنمودها و توصیه های موجود در این برنامه را بدون مشورت با پزشک خود اعمال نکنید.
منبع: اپلیکیشن ردیاب کودک (Baby Tracker)
