راز آفرینش و چرایی هستی

توصیه‌ای به خواننده

پیش‌گفتار

مقدمه

نکته اول

از فاطمه زهرا (سلام الله علیها) دختر رسول خدا (صلّی الله علیه و آله)

نکته دوم

گفت: شنیدم از فاطمه که فرمود

نکته سوم

داخل شد به منزل من، پدرم رسول خدا در بعضی از روزها.

نکته چهارم

پس فرمود: سلام بر تو باد ای فاطمه. پس عرض کردم بر تو باد سلام

نکته پنجم

فرمود: در بدنم ضعفی می‌یابم.

نکته ششم

پس گفتم به او، پناه می‌برم به خدا ای پدر جان از ضعف و ناتوانی.

نکته هفتم

فرمود ای فاطمه بیاور کسائی یمانی و پوشش بده مرا با آن

نکته هشتم

و نظر کردم به او و دیدم که صورت او می‌درخشد همچون ماه تمام در شب چهارده که بدر است.

نکته نهم

پس ساعتی نگذشت که ناگهان فرزندم حسن وارد شد.

نکته دهم

و بر من سلام کرد و گفت: ای مادر درود بر تو. من گفتم سلام بر تو ای روشنی چشم من و ای میوه ی دلم.

نکته یازدهم

پس گفت ای مادر بوی خوشی نزد تو استشمام می‌کنم گویا بوی جدم رسول خدا می باشد.

نکته دوازدهم

گفتم آری به درستی که جدت در زیر کساء است. پس حسن نزد کساء آمد و گفت: سلام بر تو ای جد بزرگوار ای رسول خدا آیا به من رخصت می‌فرمایی که داخل شوم با شما در زیر کساء؟

نکته سیزدهم

فرمود بر تو باد سلام ای فرزندم و ای صاحب حوض من، به تحقیق اذن دادم به تو، سپس داخل شد او زیر کساء.

نکته چهاردهم

زمانی نگذشته بود که ناگهان داخل شد فرزندم حسین و گفت: سلام بر تو ای مادر. پس گفتم سلام بر تو باد ای پسرم ای روشنی چشمم و ای میوه ی دلم. گفت: ای مادر به درستی که من در نزد تو، بویی خوش استشمام می‌کنم گویی بوی جدّم رسول الله است. گفتم آری درست است جدت و برادرت در زیر کسائند. پس حسین به جانب کساء نزدیک شد.

نکته پانزدهم

و گفت سلام بر تو باد ای جد بزرگوار ای کسی که خدا او را اختیار کرده است. آیا به من رخصت می‌دهی که با شما دو تن در زیر کساء باشم؟

نکته شانزدهم

سپس فرمود و بر تو باد سلام ای فرزندم، شفاعت‌کننده امت من، به تحقیق اذن دادم به تو. آنگاه در زیر کساء، داخل گردید.

نکته هفدهم

سپس در این حال ابوالحسن علی‌ بن‌ ابیطالب روی آورد و گفت: سلام بر تو باد ای دختر رسول خدا.

نکته هجدهم

پس گفتم و علیک السلام ای ابالحسن و ای امیرالمؤمنین.

نکته نوزدهم

سپس گفت ای فاطمه.

نکته بیستم

بوی خوبی استشمام می‌کنم در نزد تو، گویا بوی برادرم و پسر عمویم رسول خداست.

می‌یابم در نزد شما بویی خوش همچون بوی برادرم و پسر عمویم پیامبر خدا.

نکته بیست و یکم

پس گفتم آری ایشانند با دو فرزندت در زیر کساء.

نکته بیست و دوم

سپس رو کرد علی به جانب کساء

نکته بیست و سوم

و گفت سلام بر تو ای رسول خدا.

نکته بیست و چهارم

آیا اجازه می‌دهی که با شما در زیر کساء باشم؟

نکته بیست و پنجم

گفت به او و سلام بر تو باد ای برادرم، ای وصی من و ای جانشین من و ای صاحب پرچم من.

نکته بیست و ششم

به تحقیق اذن دادم به تو. آنگاه داخل شد علی در زیر کساء

نکته بیست و هفتم

سپس من آمدم به نزدیک کساء.

نکته بیست و هشتم

و گفتم سلام بر تو باد ای پدر جان ای رسول خدا آیا به من اجازه می‌فرمایید که با شما در زیر عبا باشم؟

نکته بیست و نهم

فرمود و بر تو باد سلام ای دخترم و ای پاره تنم. به تحقیق اذن دادم تو را پس داخل شدم به زیر کساء.

نکته سی‌ام

پس زمانی که جمع ما در زیر کساء کامل شد، پدرم رسول خدا، دو طرف کساءرا گرفت و اشاره کرد به دست راست خود به سوی آسمان و گفت به درستی که اینها هستند اهل بیت من.

نکته سی و یکم

و به درستی که اینها از خواص من می‌باشند.

نکته سی و دوم

بهتر است همچون قبل چنین تعبیر کنیم که «ان هولاء... و حامتی»: یعنی تنها اینهایند که مورد حمایت منند.

نکته سی و سوم

گوشت ایشان گوشت من است و خونشان خون من است.

نکته سی و چهارم

آزار می‌دهد مرا هر که آزار دهد آنان را و همچنین غمگین می‌کند مرا هر که غمگین کند آنان را.

نکته سی و پنجم

من طرف جنگم با کسانی که با اینان طرف جنگ باشند و در صلحم با آنان که با اینان در صلح باشند.

نکته سی و ششم

و دشمنم با هر که دشمن است با آنان و دوستدارم هر که را دوستدار اینان است.

نکته سی و هفتم

آنان از منند و من از آنهایم.

پس برقرار کن درودهای خود و برکات خود و رحمت خود و آمرزش خود و رضایت خود را بر من و بر آنان.

نکته سی و نهم

و ببر از آنها پلیدی را و پاک گردان آنان را پاکی بزرگ.

نکته چهلم

پس خداوند عز و جل فرمود: ای فرشتگان من و ای ساکنین آسمان‌های من به راستی که من خلق نکردم آسمان بناشده و نه زمین کشیده شده و نه خورشید درخشنده و نه فلک دور زننده و نه دریای جاری و نه کشتی سیرکننده را مگر به جهت دوستی این پنج تن.

نکته چهل و یکم

کسانی که در زیر ]این[ کسائند.

نکته چهل و دوم

سپس جبرئیل امین به خداوند متعال عرض کرد.

ای پروردگار کیستند اینان که در زیر این کسائند؟ آنگاه خداوند عزیز و بلندمرتبه فرمود: اینان اهل بیت پیامبرند.

نکته چهل و چهارم

و ]اینان[ معدن رسالتند.

نکته چهل و پنجم

و آنان، فاطمه و پدر و همسر و پسرانش هستند.

نکته چهل و ششم

پس جبرئیل عرض کرد ای پروردگار آیا به من اجازه می دهی که به سوی زمین فرود آیم تا آنکه ششمین از آنان باشم؟ سپس خداوند فرمود: آری اذن دادم به تو. آنگاه، امین جبرائیل فرود آمد.

نکته چهل و هفتم

و ]جبرئیل[ گفت: سلام بر تو باد ای رسول خدا. خداوند علی اعلی بر تو سلام می‌رساند.

نکته چهل و هشتم

و مخصوص می‌گرداند تو را به تحیت و اکرام.

نکته چهل و نهم

و ]خداوند متعال[ به تو ]یعنی به پیامبر گرامی[ می‌فرماید: به درستی که من خلق نکردم آسمان بنا شده و نه زمین کشیده شده و نه ماه تابان و نه خورشید روشنی‌دهنده و نه فلک دور زننده و نه دریای روان و نه کشتی سیرکننده را مگر برای خاطر شما و محبت شما.

نکته پنجاهم

و به تحقیق اجازه داد مرا که داخل شوم با شما در زیر کساء، پس آیا اجازه می‌دهی به من، ای پیامبر خدا.

 

نکته پنجاه و یکم

آنگاه رسول خدا فرمود و بر تو باد سلام ای امین وحی خدا، اینکه خداوند گفته است آری، به تحقیق که حق اذن دادن برای اوست.

نکته پنجاه و دوم

پس علی به پدرم گفت ای رسول خدا باخبر کنید مرا که چه فضلی در نزد خداوند است برای ما که در زیر این کسائیم.

نکته پنجاه و سوم

پس داخل شد جبرئیل با ما، در زیر کساء، سپس به پدرم گفت: به درستی که خداوند وحی کرده است و می‌فرماید: خداوند اراده کرده است که از شما اهل بیت پلیدی را ببرد و پاک گرداند شما را چه پاک گردانیدنی.

نکته پنجاه و چهارم

پس پیامبر فرمود: قسم به آن خدایی که مرا به حق پیامبری برانگیخت و مرا به رسالت نجات‌دهندگی بشریت برگزید.

نکته پنجاه و پنجم

این خبر ما گفته نمی‌شود در محفلی از محفل‌های مردم روی زمین که در آن گروهی از پیروان و دوستداران ما باشند، مگر اینکه بر آنان رحمت نازل شود.

نکته پنجاه و ششم

و فرشتگان اطراف آن را احاطه نمایند.

نکته پنجاه و هفتم

و طلب آمرزش کنند برای ایشان تا زمانی که از هم پراکنده شوند.

نکته پنجاه و هشتم

سپس علی (علیه السلام) گفت: در این هنگام به خدا سوگند که ما رستگار شدیم.

نکته پنجاه و نهم

و رستگار شدند پیروان ما قسم به پروردگار کعبه.

نکته شصتم

سپس پیامبر فرمود: ای علی قسم به آن خدائی که مرا به حق به پیامبری برانگیخت و به رسالت و نجات برگزید؛ ذکر نمی‌شود این خبر ما در محافلی از محافل روی زمین که در آن گروهی از شیعیان یا محبان ما باشند و در بین آنان کسی گرفتاری مهمی داشته باشد و برای رفع موضوع مهم او گشایشی نشود.

نکته شصت و یکم

و یافت نمی‌شود شخص اندوهگینی مگر اینکه اندوه او برطرف گردد.

نکته شصت و دوم

و طالب حاجتی را نمی‌یابی مگر اینکه برآورده کند خداوند حاجت او را.

نکته شصت و سوم

سپس علی (علیه السلام) گفت: در این هنگام، قسم به خدا که ما رستگار شدیم و سعادت یافتیم و نیز سعادت یافتند در دنیا و آخرت، شیعیان ما، قسم به پروردگار کعبه.

نتیجه‌گیری