استفاده‌ متقابل فناوری‌های بومی و فناوری‌های پیشرفته از هم

تصویر: افروختن آتش در پارک فرهنگی بومی تیجاپوکای.  Shutterstock
 
بیماری همه گیر COVID نیاز ما به ارتباط را برجسته کرده و میلیاردها نفر را مجبور به سازگاری با دنیای تغییر کرده نموده است. بیشتر این سازگاری به شدت به فناوری و به ویژه فناوری اطلاعات وابسته است که از آن برای حفظ ارتباط بسیاری از افراد استفاده می شود.
 
اگر چه این بیماری همه گیر مشکلات زیادی را برای دنیای مدرن و تکنولوژیکی ما ایجاد کرده است، اما فرصتی برای پذیرش دانش های باستانی و ارزشمند بومی و شناسایی پتانسیل درون آنها به روش های مختلف فراهم می کند.
 این یک راه عالی برای وادار کردن آنها به شبکه ای شدن با هم […] برای کار بر روی چیزی است که دیدگاه بومی دارد اما برای همه اهمیت زیادی دارد. فناوری های نوظهور می توانند در تعامل جوانان با زبان ها و فرهنگ های نخستین مردم نقش داشته باشند.مفهوم فناوری بومی یکی از این فرصت ها است.

تاریخچه فناوری بومی

فناوری بومی یک پدیده نسبتاً بد فهمیده شده است.
 
فناوری بومی استفاده از فناوری توسط مردم بومی یا به نفع آنها نیست. این فناوری به روش های متعددی که از دانش های بومی برای بهبود زندگی انسان ها استفاده می شود اشاره می کند - شیوه های قدیمی که در نقاط مختلف جهان وجود داشته است و امروزه نیز مربوط و رایج است.
 
دانش ها و فناوری های بومی از ابتدای زمان با یکدیگر در ارتباط بوده اند. مفاهیم بنیادی دانش های بومی می تواند و باید پشتوانه توسعه و نقش فناوری به روش های مختلف باشد.
 
این مفاهیم عبارتند از:
 
* وابستگی و ارتباط
* عمل متقابل
* انعکاس پذیری
* کشور
 از نظر فناوری های اطلاعات، دانش آموزان واقعاً از مرحله ای که نمی دانستند صورتی قابل برنامه ریزی است، تا مرحله برنامه ریزی او برای انجام کارهای مختلف رشد کردند.وابستگی / ارتباط به درک بومی از همه چیزهایی که متصل هستند اشاره دارد. یک اقدام می تواند بسیاری دیگر را تحت تأثیر قرار دهد - مشابه مفهوم بنیادی علمی غربی "علت و معلول".
 
پذیرش و درک متقابل اطمینان می دهد که مزایای استفاده از فناوری به ضرر دیگران (از جمله مردم، گیاهان، حیوانات و محیط وسیع تر) نیست.
 
بازتاب پذیری شامل چرخه مداوم یادگیری و گوش دادن است که زمینه ساز ایجاد و انتقال دانش برای مردم و فرهنگ های بومی است. همچنین به عنوان یک عنصر مهم تحقیق و توسعه در دنیای فناوری در نظر گرفته می شود (مخصوصاً در حال حاضر که ما در حال توسعه راه هایی برای درمان COVID هستیم).
 
و کشور به پایه گذاری دانش ها در سرزمین مان و همه چیزهای موجود در آن اشاره دارد. دانش ها و زبان های ما از سرزمین آمده است، و این جایی است که آنها به آن تعلق دارند. این امر دانش ما را زمینه ساز و مختص گروه خاصی می کند. درک ویژگی های یک گروه خاص برای کسب دانش فرهنگی بسیار مهم است.
 
در دنیای فناوری تجارت، این مربوط به شناخت و درک بازارهایتان و خواسته ها و نیازهای خاص آنها است – که یک اصل اساسی بازاریابی است.

 
تصویر: دانه های بوته ای سنتی که برای غذا و کشاورزی استفاده می شود. زن بومی در حال نمایش دادن دانه های بوته ای سنتی است که برای غذا و کشاورزی استفاده می شود.
روبات های انسان نما شبیه انسان هستند و حرکاتی شبیه به انسان دارند. بنابراین دانش آموزان به سمت آنها کشیده می شوند و می خواهند با مجبور به صحبت کردن و حرکت دادن دست ها و راه رفتن، آنها را وادارند که مانند یک انسان عمل کنند.

غذاهای بومی و فناوری غذا

غذاهای بومی و فناوری غذایی، جوامع بومی در سراسر جهان را برای هزاران سال حفظ کرده اند. امروزه غذاهای بومی به طرق مختلف مورد استفاده قرار می گیرند، از جمله ارتباط مردم با فرهنگ از طریق تجربیات آشپزی مانند پروژه "موج به بشقاب" تاسمانی.
 
در جنوب شرقی استرالیا، نام مردم Wurundjeri (ووروندجری) از ریشه Witchetty موجود در صمغ Manna  گرفته شده است که سرشار از ویتامین C بوده و برای زخم های پوستی مفید است. مردم ووروندجری هنوز از گیاهانی مانند صمغ ماننا (اکالیپتوس) ، مورنونگ و درخت چای (melaleuca) برای مقاصد تغذیه ای و پزشکی استفاده می کنند.
 
گروه های بومی در آمریکای شمالی هزاران سال است که شیوه های دارویی گیاهی را تمرین می کنند و تا به امروز نیز این کار ادامه دارد. این شامل مصرف مستقیم قطعات گیاه، استفاده از آنها به عنوان پماد و جوشاندن آنها به عنوان بخشی از نوشیدنی های چای است. برخی از گروه ها همچنین از سوزن های مخروطی برای ایجاد نیرو بخش های غنی از ویتامین C برای درمان بیماری ها استفاده می کنند.
 

کشاورزی و آبزی پروری

هزاران سال پیش، مردم گوندیتجمارا از بودج بیم در غرب ویکتوریا ویژگی های طبیعی را اصلاح کردند و مجموعه ای از حوضچه های مصنوعی، تالاب ها و شبکه های کانال ایجاد کردند.
 با یادگیری برنامه نویسی یک روبات انسان نما، دانش آموزان مهارت های قرن 21 را توسعه دادند و در عین حال با فرهنگ و زبان بومی درگیر شدند. این شیوه ها به آب اجازه می داد که بین سدها جریان یابد تا پرورش مارماهی در آن امکان پذیر شود. مردم گوندیتجمارا همچنین سازه های سنگی قابل توجهی را در نزدیک محل های کار ایجاد می کردند تا از آنها در مقابل بادهای سرد جنوبی که امروزه نیز در مناطق مختلف ویکتوریا غربی دیده می شود، محافظت کنند.

مدیریت آتش

سوزاندن به روش فرهنگی بومی و مدیریت آتش یکی دیگر از روش های قدیمی است که امروزه نیز ادامه دارد.
 
از این شیوه ها به طور فزاینده ای به عنوان ابزاری برای مدیریت پارک ملی، خدمات اضطراری و سایر سازمان ها برای درک بهتر محیط بومی اصلی و ارتباط با فرهنگ ها، مردم و تاریخ بومیان استفاده می شود.
 

 
تصویر: رنجرهای بومی Dhimarru در حال آموزش ایجاد آتش به روش سنتی در جشنوارهGarma .
تحقیقات گذشته نشان داده است که فناوری های دیجیتالی می توانند به کشف دوباره زبان های بومی از دست رفته کمک کنند. همچنین نشان داده شده است که فناوری هایی با شیوه های پاسخگویی فرهنگی برای آموزش، تعامل و یادگیری را در بین دانش آموزان بومی در موضوعات STEM بهبود می بخشد.

نجوم و زمین شناسی

داستان سرایی بومی سنتی به دانشمندان امروزی این امکان را داده است تا شهاب سنگ هایی را کشف کنند که در غیر این صورت آنها را پیدا نکرده بودند.
 
و در نیوزلند، زمین شناسان همچنان از سنت های مائوری برای درک بهتر زلزله ها و سونامی ها استفاده می کنند.
 
ستاره هایی که از نظر روشنایی متفاوت هستند در سنت های شفاهی بومیان استرالیا می درخشند.
 

سلامتی و تندرستی

مفاهیم سلامتی و پزشکی بومی و غربی از دیرباز متفاوت بوده است.
 
سلامتی غربی در درجه اول بر "اصلاح مشکل" و فیزیولوژی بیمار متمرکز شده است. در حالی که برای افراد بومی، سلامتی و رفاه از دیرباز شامل مسائل جسمی، ذهنی، روحی و محیطی هم برای افراد و هم برای جوامع بوده است - چیزی که امروزه بهداشت غربی آن را "مراقبت جامع" می نامد.
 

 
تصویر: درخت زخم - درختی با قطعه ای که از آن برای سپر، سرپناه یا قایق برداشته شده است. درختان زخم زمانی شکل می گیرند که افراد بومی بخش هایی از پوست را برای پناهگاه ها، سپرها و قایق ها از آنها جدا می کنند.
مردم بومی روش های بی شماری برای حرکت فیزیکی در کشور خود پیدا کرده اند، از جمله قایق رانی درختی، که نمادی از فناوری حمل و نقل است.

حمل و نقل

مردم بومی روش های بی شماری برای حرکت فیزیکی در کشور خود پیدا کرده اند، از جمله قایق رانی درختی، که نمادی از فناوری حمل و نقل است.
 
امروزه با استفاده از پوست درخت مناسب، این روند، سنت های قدیمی را مرور می کند و ارتباط فرهنگی مستقیم را برای بسیاری از جوانان بومی فراهم می کند. شیوع درختان زخم در بسیاری از مناطق کشور نشان می دهد که این عمل هنوز چقدر گسترده است.
 
این استفاده مداوم از فناوری بومی، تأییدی بر فرهنگ و تاریخ مردم بومی است. این همچنین راهی روشن برای همه مردم کشور برای ارتباط با فرهنگی است که نه تنها دارای تاریخ بسیار عمیق در سرزمین آنهاست، بلکه همچنان ساری است و هنوز هم در حال رشد است.
 

استفاده از روبات برای تعامل فرهنگی

تصویر: بچه ها به سرعت به سراغ این روبات رفتند و با آن ارتباط برقرار کردند. 

سلامتی غربی در درجه اول بر "اصلاح مشکل" و فیزیولوژی بیمار متمرکز شده است. در حالی که برای افراد بومی، سلامتی و رفاه از دیرباز شامل مسائل جسمی، ذهنی، روحی و محیطی هم برای افراد و هم برای جوامع بوده است - چیزی که امروزه بهداشت غربی آن را "مراقبت جامع" می نامد.یک روبات زیبا شبیه انسان به دانش آموزان در یک مدرسه کوچک روستایی نحوه کد نویسی را آموزش داد و در عین حال به آنها در یادگیری زبان بومی محلی خود نیز کمک کرد.

مدرسه لوتریایی مایتلند یک مدرسه مشترک آموزشی ابتدایی و راهنمایی مستقل، در منطقه کشاورزی مایتلند، شبه جزیره یورک، در جنوب استرالیا است. این مکان در سرزمین های سنتی مردم نارونگا واقع شده است.

این مدرسه حدود 240 دانش آموز از کودکستان تا سال نهم دارد و 16 درصد آنها بومی یا ساکن جزیره تنگه تورس هستند. بسیاری از این دانش آموزان ریشه نارونگایی دارند.

این مدرسه می خواست از دانش آموزان خود برای ارتباط با میراث مردم نارونگا، با همکاری جامعه بومی محلی، حمایت کند.

تحقیقات گذشته نشان داده است که فناوری های دیجیتالی می توانند به کشف دوباره زبان های بومی از دست رفته کمک کنند. همچنین نشان داده شده است که فناوری هایی با شیوه های پاسخگویی فرهنگی برای آموزش، تعامل و یادگیری را در بین دانش آموزان بومی در موضوعات STEM بهبود می بخشد. (STEM مخفف علم (science)، فناوری (technology)، مهندسی (engineering) و ریاضیات (mathematics) است.)

بنابراین، مدیر مدرسه، دیوید فیلد، تصمیم گرفت از یک روبات کوچک به نام صورتی (Pink) استفاده کند تا به دانش آموزان در درک فرهنگ و زبان محلی شان کمک کند. و این، کار کرد.

با یادگیری برنامه نویسی یک روبات انسان نما، دانش آموزان مهارت های قرن 21 را توسعه دادند و در عین حال با فرهنگ و زبان بومی درگیر شدند. این پروژه همچنین ارتباط بین مدرسه، خانه و کشور را تقویت کرد.

گروه های بومی در آمریکای شمالی هزاران سال است که شیوه های دارویی گیاهی را تمرین می کنند و تا به امروز نیز این کار ادامه دارد. این شامل مصرف مستقیم قطعات گیاه، استفاده از آنها به عنوان پماد و جوشاندن آنها به عنوان بخشی از نوشیدنی های چای است.

چرا صورتی خوب کار می کرد؟

مدرسه لوتری مایتلند مدت ها بود می خواست دانش آموزان خود را با فرهنگ و زبان نارونگا مرتبط کند. حدود هشت سال قبل، مدرسه دیکشنری های کاغذی نارونگا را خرید، اما کودکان علاقه چندانی به آنها نشان ندادند.

مدیر تنها گوینده مسلط نارونگا را برای همکاری با معلمان و دانش آموزان مدرسه به کار گرفت. هدف این بود که دانش آموزان بومی و غیر بومی مدرسه را در یادگیری فناوری های نوآورانه و فرهنگ نارونگا درگیر کند.

روبات های انسان نما شبیه انسان هستند و حرکاتی شبیه به انسان دارند. بنابراین دانش آموزان به سمت آنها کشیده می شوند و می خواهند با مجبور به صحبت کردن و حرکت دادن دست ها و راه رفتن، آنها را وادارند که مانند یک انسان عمل کنند.

برخی تحقیقات نشان داده است که دانش آموزان مدرسه وقتی در مقایسه با یک انسان روی روبات تمرین می کنند، در یادگیری یک زبان جدید، احساس راحتی بیشتری می کنند- با اضطراب کمتر و خودآگاهی بیشتر .

فارغ از فاکتور جذابیت، دانش آموزان معتقدند که این روبات، هنگام اشتباه، قضاوت نمی کند.

چه نتیجه ای داد

طولی نکشید که صورتی دانش آموزان را مجذوب خود کرد. دانش آموزان با روبات رابطه برقرار کردند و به آن وابسته شدند. یکی از معلم ها گفت که دانش آموزانش با روبات مانند "بچه کوچک تر رفتار می کنند".

معلم دیگری گفت گه دانش آموزان... روبات را در عرض چند ثانیه انسان سازی کردند، آمدند و دست صورتی را لمس کردند تا با او دست دهند و با خروج از اتاق با تکان دادن دست از او خداحافظی کردند. همه دانش آموزان می خواستند اولین کسانی باشند که با صورتی صحبت می کنند، او را لمس می کنند و درگیر او می شوند.

با افزایش اشتیاق و اعتماد به نفس دانش آموزان در استفاده از روبات، آنها می خواستند صورتی عملکرد بیشتری داشته باشد، بنابراین شروع به یادگیری نحوه برنامه ریزی او کردند.

آنها می خواستند صورتی به نارونگا صحبت کند. اما آنها دریافتند وقتی آنها کلمات نارونگایی را به درستی در زبان برنامه نویسی تایپ می کند، صورتی نمی تواند آنها را تلفظ کند.

بنابراین، دانش آموزان با استفاده از مهارت های حل مسئله، املای آوایی کلمات را آزمایش کردند تا به تلفظ صحیح نارونگایی رسیدند.

معلم سال 1 و 2 گفت:

    یادگیری عمیق از نظر آگاهی فرهنگی و فراگیری زبان رخ داد. اکثر دانش آموزان کلمات نارونگا را بسیار کم می دانستند. (برخی حتی کلمه نارونگا را نمی دانستند!) از نظر فناوری های اطلاعات، دانش آموزان واقعاً از مرحله ای که نمی دانستند صورتی قابل برنامه ریزی است، تا مرحله برنامه ریزی او برای انجام کارهای مختلف رشد کردند.

بنابراین، دانش آموزان مدرسه لوتری مایتلند نه تنها زبان نارونگا، بلکه نحوه استفاده از یک زبان برنامه نویسی برای کنترل یک روبات انسان نما را فرا گرفتند. یادگیری و درکِ دو روش مختلف برقراری ارتباط، یکی قدیمی و دیگری جدید، منحنی یادگیری تندی بود.

کار با این روبات به مشارکت جامعه تبدیل شد زیرا اشتیاق دانش آموزان، بسیاری از معلمان و جامعه مدرسه را درگیر کرد. معلمان مشاهده کردند که دانش آموزان به زبان نارونگا به سایر کارکنان "سلام" می کنند.

مدیر مدرسه گفت که جامعه مدرسه شروع به ابراز افتخار به فرهنگ سنتی آن منطقه کرده است، چیزی که قبلاً مشهود نبود. مدیر گفت:

    این نه تنها دانش آموزان ما را مشغول کرده است، بلکه کارکنان ما را نیز درگیر کرده است. این امر آنها را در آن چه از دانش آموزان دیده اند تشویق کرده است تا همراه با زبان [نارونگا] و همچنین جنبه دیجیتالی کارها پیشرفت کنند.

    این فقط برای دانش آموزان نارونگایی ما نبوده است، بلکه برای همه دانش آموزان مان و در سراسر هیئت مدیره بوده است. این یک راه عالی برای وادار کردن آنها به شبکه ای شدن با هم […] برای کار بر روی چیزی است که دیدگاه بومی دارد اما برای همه اهمیت زیادی دارد.

فناوری بومی استفاده از فناوری توسط مردم بومی یا به نفع آنها نیست. این فناوری به روش های متعددی که از دانش های بومی برای بهبود زندگی انسان ها استفاده می شود اشاره می کند - شیوه های قدیمی که در نقاط مختلف جهان وجود داشته است و امروزه نیز مربوط و رایج است.فناوری های نوظهور می توانند در تعامل جوانان با زبان ها و فرهنگ های نخستین مردم نقش داشته باشند.

مربیان این مدرسه اهمیت برنامه نویسی و روباتیک برای آینده دانش آموزان خود و فرصت های گسترده برای ادغام این فناوری به گونه ای که باعث احترام و درک بین فرهنگ ها شود را تشخیص دادند.

این پروژه بخشی از یک مطالعه بزرگ سه ساله بود که به بررسی تأثیر روبات های انسان نما بر یادگیری و مشارکت دانش آموزان پرداخت.

 
منبع:
اندرو پیترز، Swinburne University of Technology، ترز کین، Swinburne University of Technology، کریستینا چملرز، Queensland University of Technology، ماری بودن، The University of Queensland