روز عيش و طرب و بستانست

روز عيش و طرب و بستانست شاعر : انوري روز بازار گل و ريحانست روز عيش و طرب و بستانست دامن باد عبير افشانست توده‌ي خاک عبير آميزست راست چون آزده‌ي سوهانست وز ملاقات صبا روي غدير قدحي از شبه و مرجانست لاله بر شاخ زمرد به مثل روي گلزار پر از پيکانست تا کشيده است صبا خنجر بيد با چمن‌شان به جدل پيمانست فلک از هاله سپر ساخت مگر سوي گردون به طبيعت زانست ميل اطفال نبات از پي قوت هر کرا نفس نباتي جانست که کنون ابر دهد روزيشان مطرب...

شنبه، 28 اسفند 1389

تخمین زمان مطالعه:

موارد بیشتر برای شما

روز عيش و طرب و بستانست

شاعر : انوري

روز بازار گل و ريحانست		روز عيش و طرب و بستانست
دامن باد عبير افشانست		توده‌ي خاک عبير آميزست
راست چون آزده‌ي سوهانست		وز ملاقات صبا روي غدير
قدحي از شبه و مرجانست		لاله بر شاخ زمرد به مثل
روي گلزار پر از پيکانست		تا کشيده است صبا خنجر بيد
با چمن‌شان به جدل پيمانست		فلک از هاله سپر ساخت مگر
سوي گردون به طبيعت زانست		ميل اطفال نبات از پي قوت
هر کرا نفس نباتي جانست		که کنون ابر دهد روزيشان
مطرب بزمگه بستانست		باز در پرده‌ي الوان بلبل
باغ را باد صبا مهمانست		کز پي تهنيت نوروزي
غرقه اندر گهر الوانست		ساعد شاخ ز مشاطه‌ي طبع
به نکويي چو نگارستانست		چهره‌ي باغ ز نقاش بهار
وز گرانيش گهر ارزانست		ابر آبستن دريست گران
ني که آن دعوي و اين برهانست		به کف خواجه‌ي ما ماند راست
مدغم اندر دل آن بارانست		مضمر اندر کف اين دينارست
کثرت آن مدد طوفانست		کثرت اين سبب استغناست
جود اين دم به دم و آسانست		بذل آن گه به و دشوارست
کس ندانم که برو پنهانست		گرچه پيدا نکنم کان کف کيست
نام او تا به ابد عنوانست		کف دستيست که بر نامه‌ي رزق
که نظير پسر عمرانست		مجد دين بوالحسن عمراني
قلمش همچو عصا ثعبانست		آنکه در معرکه‌ي سحر بيان
پود و تار کفش از احسانست		طول و عرض دلش از مکرمتست
که برو اوج زحل تاوانست		چرخ با قدر بلندش داند
که برو نام سخا بهتانست		ابر با دست جوادش داند
سخطش علت صد خذلانست		نظرش مبدا صد اقبالست
سايه‌ي حشمت او خفتانست		ناوک حادثه‌ي گردون را
خار عقرب چو گل ميزانست		در اثر بهر مراعات وليش
زخمه‌ي زهره شل کيوانست		بر فلک بهر مکافات عدوش
نفخ صوري نه که در قرآنست		نفخ صورست صرير قلمش
بر سر کوي اجل قربانست		کان نشوري دهد آنرا که تنش
کشته‌ي حادثه‌ي دورانست		وين حياتي دهد آنرا که دلش
جز کمال تو همه نقصانست		اي تمامي که پس از ذات خداي
چرخ عمال ترا ديوانست		تير ديوان ترا مستوفي
ماه بر درگه تو دربانست		زهره در مجلس تو خنياگر
جور از عدل تو در زندانست		فتنه از امن تو در زنجيرست
نايب عدل تو نوشروانست		بالله ار با سر انصاف شوي
جور عبدالملک مروانست		کچو زو درگذري کل وجود
گرگ با عدل تو بي‌دندانست		شير با باس تو بي‌چنگالست
وين نه گرگست کنون چوپانست		آن نه شير است کنون روباهست
همه پوشيده و او عريانست		هست جرمي که درو شير فلک
ايمن از شبهت و از طغيانست		قلم تست که چون کلک قضا
نه به صورت به صفت چوگانست		از پي خدمت تو گوي فلک
نه به معني به صور انسانست		در بر سايه‌ي تو ذات عدوت
سفره در سفره و خوان در خوانست		در سراي امل از جود کفت
بر فلک ثور و حمل بريانست		زآتش غيرت خوان تو مقيم
جز تو ، وان‌لم‌يزل و سبحانست		هرچه در مدح تو گويند رواست
شغل جز طاعت تو عصيانست		شعر جز مدحت تو تزويرست
سطري از خط تو صد ديوانست		رمزي از نطق تو صد تاليف است
راست چون زيره و چون کرمانست		پس مقالات من و مجلس تو
من کيم ور به مثل حسانست		وصف احسان تو خود کس نکند
عقل در ماهيتش حيرانست		من چه دانم شرف و رتبت آنک
که ترا جز به تو نتوان دانست		از تو آن مايه بداند خردم
صحن دريا و انامل کانست		اي جوادي که دل و دست ترا
همه هشيار، نه از حرمانست		روز نوروز و مي اندر خم و ما
پس بخور گرچه مه شعبانست		کس دگرباره درين دم نرسد
مه شعبان و صفر يکسانست		به خداي ار به حقيقت نگري
که فزون از کرم يزدانست		همه بگذار کدامين گنه است
حرکت گرد چهار ارکانست		تا که نه دايره‌ي گردون را
زانکه آباد جهان ويرانست		در جهان خرم و آباد بزي
آنکه بر چار و نهش فرمانست		از بد چار و نهت باد پناه
تا ابد مدت جاويدانست		مدت عمر تو جاويدان باد

روز عيش و طرب و بستانست

تازه های مقالات

بیشترین بازدید هفته