خواجه اسفنديار ميداني شاعر : انوري که به رنجم ز چرخ رويين تن خواجه اسفنديار ميداني رستمي ميکند مه بهمن من نه سهرابم و ولي با من حالتم را چه حيلتست و چه فن خرد زال را بپرسيدم گر به دست آوري از آن دو سه من گفت افراسياب وقت شوي سرخ نه تيره چون چه بيژن بادهاي چون دم سياووشان ورنه روزي نعوذبالله من گر فرستي تويي فريدونم مارهاي هجات بر گردن همچو ضحاک ناگهان پيچم