اين پرده گرنه بحر محيط است پس چرا

اين پرده گرنه بحر محيط است پس چرا شاعر : خاقاني اصداف ملک را گهر اندر نهان اوست اين پرده گرنه بحر محيط است پس چرا ارواح قدس را قدم اندر ميان اوست اين پرده گرنه عرش مجيد است پس چرا سعد السعود را شرف اندر قران اوست اين پرده گرنه چرخ رفيع است پس چرا لب‌هاي عرشيان همه بوسه ستان اوست اين پرده گرنه صخره‌ي کعبه است پس چرا هارون آستانه‌ي گردون مکان اوست برجيس موسوي کف و کيوان طور حلم سايه‌اش هزار ميل بر از آسمان اوست خورشيد کرد ميل زمين بوس او...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

تخمین زمان مطالعه:

موارد بیشتر برای شما

اين پرده گرنه بحر محيط است پس چرا

شاعر : خاقاني

اصداف ملک را گهر اندر نهان اوست		اين پرده گرنه بحر محيط است پس چرا
ارواح قدس را قدم اندر ميان اوست		اين پرده گرنه عرش مجيد است پس چرا
سعد السعود را شرف اندر قران اوست		اين پرده گرنه چرخ رفيع است پس چرا
لب‌هاي عرشيان همه بوسه ستان اوست		اين پرده گرنه صخره‌ي کعبه است پس چرا
هارون آستانه‌ي گردون مکان اوست		برجيس موسوي کف و کيوان طور حلم
سايه‌اش هزار ميل بر از آسمان اوست		خورشيد کرد ميل زمين بوس او ازآنک
العبد بر نوشته به خط امان اوست		خط امان ستانه‌ش و لب‌هاي خسروان
نون و القلم رقم زده بر آستان اوست		در صف و سجده از قد و پيشاني ملوک
لاله ستان جنت و عبهرستان اوست		خاک درش ز چشم و لب مير زادگان
چابک زن خراجي چوبک زنان اوست		ناهيد زخمه زن گه چوبک زدن به شب
سايه نشين ساحت طوبي نشان اوست		خورشيد روم پرور و ماه حبش نگار
هر يک به صدق عنبر جان بر ميان اوست		تا روز و شب دو خادم رومي و نوبي‌اند
کاستاد بحر دست جواهر فشان اوست		شاگرد خادمان در اوست روزگار
تا شاهزاده صفوة دين بانوان اوست		شروان به عز شاه ز بغداد درگذشت
عنقا مگس مثال، طفيلي خوان اوست		بانوي شرق و غرب که چون خوان نهد به بزم
تسليم مصر و قاهره بر قهرمان اوست		هست آسيه به زهد و زليخا به ملک از آنک
کاين پرده هم نشيمن و هم نيستان اوست		باز سپيد دولت و شير سياه ملک
اسکندر دوم که دوم سد از آن اوست		اين پرده سد دولت و خاقان سکندر است
کز عدل و دين مبشر مهدي زمان اوست		بلقيس بانوان و سليمان شه اخستان
کافلاک تنگ مرکب انجم توان اوست		جمشيد پيل تن نه که خورشيد نيل کف
تا نه سپهر و هشت جنان هفت خوان اوست		در رزم يازده رخ و با دهر ده دله
منقار کرکسان فلک ميهمان اوست		ز آن تيغ کو بنفش‌تر است از پر مگس
اين بانوي جهان شرف خاندان اوست		گر چه به خاندانش سلاطين شرف کنند
ابري است کافتاب شرف در عنان اوست		اين پرده کاسمان جلال آستان اوست
وين آفتاب کابر کرم سايبان اوست		اين ابر بين که معتکف اوست آفتاب
رضوان مجاور حرم روضه سان اوست		اين پرده گرنه صحن بهشت است پس چرا
افراسياب نيزه‌کش اخستان اوست		زيبد منيژه خادمه‌ي بانوان چنانک
خاقاني از زبان ملک مدح خوان اوست		بر دست راست و چپ ملکان مادح ويند
و امسال اين قصيده که هم حرز جان اوست		پار آن قصيده گفت که تعويذ عقل بود
زنار کفر خوک خوران طيلسان اوست		گر مدح بانوان ز پي سيم و زر کند
پس داستان سگ صفتان داستان اوست		ور جز بقاي بانو و شاه است کام او
وز مدح بانوان همه ورد زبان اوست		وردي است بر زبان همه کس را به صبح و شام
کاسلام تازه از شرف جاودان اوست		يارب به تازگي شرف جاودانش ده
کاميد چرخ پير به بخت جوان اوست		اميدوار باد به بخت ملک چنانک
نوروز تازه روي ز روي ضمان اوست		او سال را به دولت و تاييد ضامن است