خبر آن ز شفا يا ز خطر بازدهيد | | جو به جو هر چه زن دانه زن از جو بنمود |
شرح آن فال ز آيات و سور باز دهيد | | قرعه انداز کز ابجد صفت فال بگفت |
آن امانت به من ايمن ز ضرر باز دهيد | | دانهي در که امانت به شما داد ستم |
مايهي نور بدان شمع بصر باز دهيد | | ماه من زرد چو شمع است و زبان کرده سياه |
گر توانيد حياتي به اثر باز دهيد | | دور از آن مه اثري ماند تن دشمن او |
بد بتر شد همه اسباب حذر باز دهيد | | نه نه بيمار به حالي است نه اميد بهي است |
تب خدنگ اجل انداخت سپر بازدهيد | | سيزده روز مه چاردهم تب زده بود |
جان برون شد چه جواب است خوش ار بازدهيد | | خط به خون باز همي داد طبيب از پي جان |
همه را نسخهي بدريد و به سر بازدهيد | | اين طبيبان غلط بين همه محتالانند |
هم بدان آسي آسيمه نظر بازدهيد | | نوش دارو و مفرح که جوي فعل نکرد |
هم به افسونگر هاروت سير بازدهيد | | سحر و نيرنج و طلسمات که سودي ننمود |
هم به تعويذ ده شعبدهگر بازدهيد | | هيکل و نشره و حرزي که اجل بازنداشت |
هم به کذاب سطرلاب نگر بازدهيد | | نسخهي طالع و احکام بقا کاصل نداشت |
هم بدان پيرزن مخرقه خر بازدهيد | | آن زگال آب و سپندي که عرض دفع نکرد |
هم به قرادم تسبيح شمر بازدهيد | | رشتهي پر گره و مهر تب قرايان |
چنگ شير و سروي آهوي نر بازدهيد | | در حمايل سرو و چنگ چو سوديش نکرد |
بند تعويذ ببريد و پتر بازدهيد | | چشم بد کز پتر و آهن و تعويذ نگشت |
به من روز فرو رفته پسر بازدهيد | | بر فروزيد چراغي و بجوييد مگر |
مگر آن يوسف جان را به پدر بازدهيد | | جان فروشيد و اسيران اجل باز خريد |
کز معانيش همه شرح هنر بازدهيد | | قوت روح و چراغ من مجروح رشيد |
چاشني همه صافي به کدر بازدهيد | | ديدني شد همه نوري به ظلم در شکنيد |
به سر انگشت عنا جام بطر بازدهيد | | به سر ناخن غم روي طرب بخراشيد |
چون درون آبله داريد کدر باز دهيد | | از برون آبله را چاره شراب کدر است |
ناي و نوشي که ازو هست گذر باز دهيد | | مويه گر ناگذران است رهش بگشاييد |
وام اشک از صدف جان به گهر باز دهيد | | اشک اگر مايه گران کرد بر مويه گران |
نقش نوشاد به ايوان و حجر باز دهيد | | گر نخواهيد کز ايوان و حجر ريزد خون |
سرو بستان به شبستان و طزر باز دهيد | | ور نبايد که شبستان و طزر نالد زار |
آب ديده به دو ياقوت و درر باز دهيد | | پيش کان گوهر تابنده به تابوت کنيد |
بوسهي تلخ وداعي به شکر باز دهيد | | پيش، کان تنگ شکر در لحد تنگ نهند |
نور هر چشم بدان چشمهي خور باز دهيد | | پيش کان چشمهي خور در چه ظلمات کنند |
پيش نظارگيان پرده ز در باز دهيد | | ز بر تخت بخوابيد سهي سرو مرا |
پس به دستش قلم غاليه خور باز دهيد | | بر دو ابروش کلاه زر شاهانه نهيد |
چون پسنديد که گوهر به حجر باز دهيد | | نز حجر گوهر رخشان به در آريد شما |
که بدست زمي ماه سپر باز دهيد | | ماه من چرخ سپر بود روا کي داريد |
بيمحاباش به زندان مدر بازدهيد | | يوسفي را که ز سياره به صد جان بخريد |
آن چراغ دل از آن تيره مقر باز دهيد | | پند مدهيد مرا گر بتوانيد به من |
بهرهاي ز آن گهري نخل ببر باز دهيد | | تازه نخل گهري را به من آريد و مرا |
ملکي روح به تصوير بشر باز دهيد | | او بشر بود ولي روح ملک داشت کنون |
نسر واقع شده را قوت پر باز دهيد | | عمر ضايع شده را سلوت جان بازآيد |
نتوانيد که جان را به صور باز دهيد | | نه نه هر بند گشادن بتوانيد وليک |
ژاژ منحول به دزدان غرر باز دهيد | | غرر سحر ستانيد که خاقاني راست |
بستانيد و جو خام به خر باز دهيد | | تا توانيد جو پخته ز طباخ مسيح |
مايه جاني است ازو وام نظر باز دهيد | | حاصل عمر چه داريد خبر باز دهيد |
چون نرانند به ديوان قدر باز دهيد | | هر براتي که امل راست ز معلوم مراد |
از سوي رخنهي دل جان به شرر باز دهيد | | ز آتش دل چو رسد دود سوي روزن چشم |
گر شما جان ستمکش به گهر بازدهيد | | چار طوفان تو از چار گهر بگشاييد |
کنچه در شام ستانيد سحر بازدهيد | | چون چراغيد همه در ستد و داد حيات |
آسياوار هم از دامن تر بازدهيد | | آب هر عشوه که در جيب شما ريزد چرخ |
ديده بد کرد جوابش به بتر بازدهيد | | ديده چون خفت که تا خواب بدش بايد ديد |
هر چه خون جگر است آن به جگر بازدهيد | | ديده را خواب ز خون خاست که خون آرد خواب |
خانه غوغاي غمان برد، حشر بازدهيد | | شهر بندان بلاگر حشر از صبر کنند |
به مقيمان نو اين کوچهي شر بازدهيد | | بس غريبند در اين کوچهي شر، کوچ کنيد |
برنشينيد و عنان را به سفر بازدهيد | | چه نشانيد جمازه به سر چشمهي از |
شرح اين حادثهي عمر شکر بازدهيد | | بشنويد اين نفس غصهي خاقاني را |
پاسخ حال من آراستهتر بازدهيد | | همه هم حالت و هم غصه و هم درد منيد |
دوش دانيد که چون بود خبر بازدهيد | | آن جگر گوشهي من نزد شما بيمار است |
مدد روح به بيمار مگر بازدهيد | | همه بيمار نوازان و مسيحا نفسيد |
کاتش حسن بدان سبز شجر بازدهيد | | در علاجش يد بيضا بنماييد مگر |
سرو و خورشيد مرا سايه و فر بازدهيد | | ره درمانش بجوئيد و بکوشيد در آنک |
حاضر آريد و بها بدرهي زر بازدهيد | | هر عقاقير که دارو کدهي بابل راست |
خواب بيمار پرستان به سهر باز دهيد | | هديه پارنج طبيبان به ميانجي بنهيد |
خط بيزاري آسايش و خور بازدهيد | | تا چک عافيت از حاکم جان بستانيد |
دايگان را تن نالانش به بر بازدهيد | | سرو بالان که ز بالين سرش آمد به ستوه |
شب هفتم خبر از حال دگر بازدهيد | | روز پنجم به تب گرم و خوي سرد فتاد |
آن صف پروين ز آن طرف قمر بازدهيد | | خوي تب گل گل بر جبهت گل گون خطر است |