در آبگون قفس بين طاووس آتشين پر

در آبگون قفس بين طاووس آتشين پر شاعر : خاقاني کز پر گشادن او آفاق بست زيور در آبگون قفس بين طاووس آتشين پر پرگار زد هوا را قوس قزح به شه پر نيرنگ زد زمين شبه فلک به جلوه ز آن شد بهار رنگين، زين شد سحاب اغير عکسي ز پاي و پرش زد بر زمين ز گردون آمد چو صفر مفلس وز صفر شد توانگر ز آن حرف صولجان وش زيرش دو گوي ساکن کرد اعتدال بر وي بيت‌الشرف مقرر يعني که قرص خورشيد از حوت در حمل شد چون موسي از شباني گشتش بره مسخر يک چند چون سليمان ماهي گرفت...