ديده بانان اين کبود حصار

ديده بانان اين کبود حصار شاعر : خاقاني روز کورند يا اولي‌الابصار ديده بانان اين کبود حصار کتشين خندق است گرد حصار چون جهاني ز خندقي است گلين زين پل آبگون آتش بار رخش همت برون جهان چو مسيح نتواني برون شد از پرگار اي ز پرگار امر نقطه‌ي کل يک قدم ثابت و دگر سيار همچو پرگاري از دورنگي حال چيست در خانه‌ي زن غدار کيست دنيا؟ زني استمکاره همچو دار القمامه بس الدار هفت پرده است و زانيات در او ثيباتند حاسد ابکار عقل بکر است و اختران...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

تخمین زمان مطالعه:

موارد بیشتر برای شما

ديده بانان اين کبود حصار

شاعر : خاقاني

روز کورند يا اولي‌الابصار		ديده بانان اين کبود حصار
کتشين خندق است گرد حصار		چون جهاني ز خندقي است گلين
زين پل آبگون آتش بار		رخش همت برون جهان چو مسيح
نتواني برون شد از پرگار		اي ز پرگار امر نقطه‌ي کل
يک قدم ثابت و دگر سيار		همچو پرگاري از دورنگي حال
چيست در خانه‌ي زن غدار		کيست دنيا؟ زني استمکاره
همچو دار القمامه بس الدار		هفت پرده است و زانيات در او
ثيباتند حاسد ابکار		عقل بکر است و اختران ثيب
که فلک کاسه‌اي است خاک انبار		دست کفچه مکن به پيش فلک
چه کني دست کفچه چون دينار		گر به ميزان عقل يک درمي
زآنکه آز است خود سر آزار		از پي آز جانت آزرده است
سرکه بر مس نهي شود زنگار		آز در دل کني شود آتش
غصه از يار و دردسر ز ديار		چون بهين عمر شد چه بايد برد
منت نعلبند يا بيطار		لاشه چون سم فکند کس نبرد
نخوت تاج بخشي دستار		چون سر از تن برفت سر نکشد
نزند لاف سنجر از سنجار		نکند ياد عاقل از مولد
بشکند خرد پس ببندد خوار		عمر، جام جم است کايامش
همچو سيماب بستنش دشوار		همچو گوهر شکستنش خوار است
خيل افراسياب عمر آوار		آه کز بيم رستم اجل است
دهر نوکيسه‌ي کهن بازار		نقد عمر تو برد خاقاني
هر چه سود آيدت زيان پندار		چون بهين مايه‌ات برفت از دست
موي من نغمه مي‌کند هر تار		بر رخ بخت همچو موي رباب
نحل و موسيجه لحن موسيقار		به بهار و شکوفه خوش سازد
گر به حنا کنند دست چنار		در عروسي گل عجب نبود
چون رفو گر پسر عم قصار		روز دولت برادر بخت است
چشم بينا طلايه‌ي رخسار		بخت برنا وقايه‌ي عمر است