بس اشک شکرين که فرو بارم از نياز

بس اشک شکرين که فرو بارم از نياز شاعر : خاقاني بس آه عنبرين که به عمدا برآورم بس اشک شکرين که فرو بارم از نياز رخ را وضو به اشک مصفا برآورم لب را حنوط ز آه معنبر کنم چنانک کان سرد باد از آتش سودا برآورم قنديل دير چرخ فرو ميرد آن زمان ز آن خوش دمي که صبح‌دم آسا برآورم دلهاي گرم تب زده را شربتي کنم ز آن هر دمي چو مريم عذرا برآورم هردم مرا به عيسي تازه است حامله از نخل خشک خوشه‌ي خرما برآورم زين روي چون کرامت مريم به باغ عمر سحر آورند...