خاقانيا به جاه مشو غره غمروار

خاقانيا به جاه مشو غره غمروار شاعر : خاقاني گر خود به جاه بهمن و جمشيدي از قضا خاقانيا به جاه مشو غره غمروار زادند و مرد و کار جهان هم بر آن نوا کاندر جهان چو بهمن و جمشيد صد هزار بود آنچه بود و پشت فلک همچنان دو تا رفت آنچه رفت و روي زمين همچنان نژند نه در نجوم آن خللي آمد از قضا نه در نبات اين بدلي آمد از قدر دور فلک به کار و قرار زمين بجا ما و تو بگذريم و پس از ما بسي بود بند فلک گسسته و جرم زمين هبا و آخر به نفخ صور کند قهر کردگار...