مقيم کوي تو گشتم که آستان اياز

مقيم کوي تو گشتم که آستان اياز شاعر : خواجوي کرماني بنزد اهل حقيقت مقام محمودست مقيم کوي تو گشتم که آستان اياز چرا که سايه‌ي زلف تو ظل ممدودست دلم ز مهر رخت مي‌کشد بزلف سياه که کام دل بستانم چنانکه معهودست من از وصال تو عهديست کارزو دارم گمان مبر که دلي در زمانه موجودست ز بسکه دل بربودي چو روي بنمودي مرا ز عشق تو مقصود ترک مقصودست اگر چنانکه کسي را ز عشق مقصوديست که سوز سينه پر دود مجمر از عودست دلم ز زلف تو بر آتشست و مي‌دانم چه زمزمه‌ست...