رخ دل‌فروز تو ماهي خوشست

رخ دل‌فروز تو ماهي خوشست شاعر : خواجوي کرماني خط عنبرينت سياهي خوشست رخ دل‌فروز تو ماهي خوشست ولي روز روي تو ماهي خوشست شب گيسويت هست سالي دراز که هندوستان جايگاهي خوشست از آن چين زلف تو شد جاي دل چرا گاه بيمار و گاهي خوشست اگر نيست ضعفي در آن چشم مست که روي تو پشت و پناهي خوشست از آن مه بروي تو آرد پناه ولي راستي را گناهي خوشست صبوحي گناهست در پاي سرو بزن مطرب اين ره که راهي خوشست اگر چه ره عقل و دين مي‌زني بنه پيش او رخ که...