گر سايه‌ي جمال تو افتد بر آفتاب

گر سايه‌ي جمال تو افتد بر آفتاب شاعر : سيف فرغاني فايض شود ز پرتو او بي مر آفتاب گر سايه‌ي جمال تو افتد بر آفتاب پيش رخ تو سجده‌ي خدمت هر آفتاب وآنگه ز روي صدق کند وز سر خشوع اي گشته جان حسن تو را پيکر آفتاب خورشيد را به روي تو نسبت کنم به حسن از پسته‌ي دهان لب چون شکر آفتاب اما به شرط آنکه نمايد چو ماه نو در حلقه ماه ديدم و در چنبر آفتاب تا زلف همچو سلسله بر رويت اوفتاد اکنون که طوقدار شد از عنبر آفتاب گردن ز حلقه‌ي سر زلف تو چون کشم...