پُر كردن دندان و مسموميت با جيوه؟
نويسنده:دکتر محمدجعفر اقبال
امروزه از مواد گوناگوني براي پر کردن دندانها استفاده ميشود. با وجود اينکه در طول چند سال گذشته با تکامل و اصلاح مواد همرنگ دندان مانند کامپوزيت و گلدس اينومر استفاده از آنها بسيار رايج شده است اما هنوز آمالگام بهعنوان مادهاي براي پرکردن دندان که بيش از يک قرن استفاده از آن فراگير شده است، موارد استفاده فراواني دارد.
گاهي از اينكه هنگام پر کردن دندانها دندانپزشک ماده آمالگام توي دهانمان ميريزد احساس بدي ميكنيم و به ويژه در مورد بچهها نگران ميشويم كه مبادا اين ماده خطرناك باشد.
آمالگام حاوي فلزات متعدد است که با جيوه ترکيب ميشود. زماني که آمالگام آماده در حفره دندان قرار ميگيرد و بهخصوص زماني که دندانپزشک در حال شکل دادن به ماده است، با ابزار مخصوصي از سطح ماده ميتراشد. آمالگام تراشيده شده ممکن است در دهان بيمار بريزد. اغلب دندانپزشکان مراقب اين وضع هستند و به همين دليل با وسايل مخصوص و لاستيک رابروم دندان را کاملا از محيط دهان جدا ميکنند. در صورتي که امکان جدا کردن دندان با رابروم وجود نداشته باشد، با استفاده از رول پنبه اين کار انجام ميشود. دندانپزشک پس از اتمام کار با استفاده از پنبه و شستوشوي آن مانع بلعيدن فلزات باقيمانده ميشود. مطلب ديگري که در اينباره ميتوان اضافه کرد، اين است که فلزات موجود در آمالگام و به خصوص جيوه براي بدن مضر هستند.
اگر ميزان جيوه از حدي بالاتر رود، موجب مسموميت ميشود اما خوشبختانه با پيشگيري و دقتي که در استفاده از آمالگام ميشود، گزارشي از آسيب و مسموميت با جيوه به دليل اعمال دندانپزشکي وجود ندارد. در ضمن با عنايت به اينکه ظرف مدت کوتاهي آمالگام سخت ميشود، اگر بلعيدن ذرات آمالگام هم حين اعمال دندانپزشکي اتفاق بيفتد خطري را در پي ندارد اما بايد مراقب و مواظب بود که بيماران کمترين ميزان تماس با جيوه را داشته باشند.
منبع:www.salamat.com
گاهي از اينكه هنگام پر کردن دندانها دندانپزشک ماده آمالگام توي دهانمان ميريزد احساس بدي ميكنيم و به ويژه در مورد بچهها نگران ميشويم كه مبادا اين ماده خطرناك باشد.
آمالگام حاوي فلزات متعدد است که با جيوه ترکيب ميشود. زماني که آمالگام آماده در حفره دندان قرار ميگيرد و بهخصوص زماني که دندانپزشک در حال شکل دادن به ماده است، با ابزار مخصوصي از سطح ماده ميتراشد. آمالگام تراشيده شده ممکن است در دهان بيمار بريزد. اغلب دندانپزشکان مراقب اين وضع هستند و به همين دليل با وسايل مخصوص و لاستيک رابروم دندان را کاملا از محيط دهان جدا ميکنند. در صورتي که امکان جدا کردن دندان با رابروم وجود نداشته باشد، با استفاده از رول پنبه اين کار انجام ميشود. دندانپزشک پس از اتمام کار با استفاده از پنبه و شستوشوي آن مانع بلعيدن فلزات باقيمانده ميشود. مطلب ديگري که در اينباره ميتوان اضافه کرد، اين است که فلزات موجود در آمالگام و به خصوص جيوه براي بدن مضر هستند.
اگر ميزان جيوه از حدي بالاتر رود، موجب مسموميت ميشود اما خوشبختانه با پيشگيري و دقتي که در استفاده از آمالگام ميشود، گزارشي از آسيب و مسموميت با جيوه به دليل اعمال دندانپزشکي وجود ندارد. در ضمن با عنايت به اينکه ظرف مدت کوتاهي آمالگام سخت ميشود، اگر بلعيدن ذرات آمالگام هم حين اعمال دندانپزشکي اتفاق بيفتد خطري را در پي ندارد اما بايد مراقب و مواظب بود که بيماران کمترين ميزان تماس با جيوه را داشته باشند.
منبع:www.salamat.com