گر قابل ملال نيم، شاد کن مرا

گر قابل ملال نيم، شاد کن مرا شاعر : صائب تبريزي ويران اگر نمي‌کني آباد کن مرا گر قابل ملال نيم، شاد کن مرا از وعده‌ي دروغ، دلي شاد کن مرا حيف است اگر چه کذب رود بر زبان تو بر هر زمين که سايه کني، ياد کن مرا پيوسته است سلسله‌ي خاکيان به هم اي پير دير، همتي امداد کن مرا شايد به گرد قافله‌ي بيخودان رسم ديوانه‌ي قلمرو ايجاد کن مرا گشته است خون مرده جهان ز آرميدگي چون سرو و بيد ازثمر آزاد کن مرا بي حاصلي ز سنگ ملامت بود حصار يک ره تو نيز...