گر چه چندين خرمن گل را به يکديگر زديم

گر چه چندين خرمن گل را به يکديگر زديم شاعر : صائب تبريزي دامن و دست تهي زين باغ و بستان مي‌بريم گر چه چندين خرمن گل را به يکديگر زديم ما به جاي گل ز گلشن چشم حيران مي‌بريم نيست برق خرمن گل، پنجه‌ي گستاخ ما ما به اميد فنا از زندگي جان مي‌بريم مي‌کند منزل تلافي راه ناهموار را ما ز قرب گل چو شبنم چشم گريان مي‌بريم نيست صائب بي‌غمي از وصل گل آيين ما يوسف بي‌قيمت خود را ز کنعان مي‌بريم ما گراني از دل صحراي امکان مي‌بريم مدتي هم غنچه سان سر در...