عاشقي داني چه باشد؟ بيدل و جان زيستن
عاشقي داني چه باشد؟ بيدل و جان زيستن
شاعر : فخرالدين عراقي
جان و دل بر باختن، بر روي جانان زيستن عاشقي داني چه باشد؟ بيدل و جان زيستن ساختن با درد و پس با بوي درمان زيستن سوختن در هجر و خوش بودن به اميد وصال از حيات خود به جانم، چند ازين سان زيستن؟ تا کي از هجران جانان ناله و زاري کنم؟ مرگ خوشتر تا چنين با درد هجران زيستن بس مرا از زندگاني، مرگ کو، تا جان دهم؟ نزد تو مردن به از تو دور و حيران زيستن اي ز جان خوشتر، بيا، تا بر تو افشانم روان در ميان خاک و خون افتان و خيزان زيستن؟ بر سر کويت چه خوش باشد به بوي وصل تو بيدلان را مرگ باشد بيتو، اي جان، زيستن از خودم دور افگني، وانگاه گويي: خوش بزي بعد از اين بيروي خوب يار نتوان زيستن هان! عراقي، جان به جانان ده، گران جاني مکن