تاب روي تو آفتاب نداشت

تاب روي تو آفتاب نداشت شاعر : عطار بوي زلف تو مشک ناب نداشت تاب روي تو آفتاب نداشت در خور جام تو شراب نداشت خازن خلد هشت خلد بگشت چشمه‌ي آفتاب آب نداشت ذره‌اي پيش لعل سيرابت کانچه او داشت آفتاب نداشت لعلت از آفتاب کرد سال آب حيوان چون گلاب نداشت گفت تا سرگشاد چشمه‌ي تو زير سي لل خوشاب نداشت همچو من آب خضر و کوثر هم زين سخن آفتاب تاب نداشت چشمه بي‌آب کي به کار آيد زرد از آن شد که يک جواب نداشت همه دعوي او زوال آمد چشم من...

شنبه، 6 فروردين 1390

تخمین زمان مطالعه:

موارد بیشتر برای شما

تاب روي تو آفتاب نداشت

شاعر : عطار

بوي زلف تو مشک ناب نداشت		تاب روي تو آفتاب نداشت
در خور جام تو شراب نداشت		خازن خلد هشت خلد بگشت
چشمه‌ي آفتاب آب نداشت		ذره‌اي پيش لعل سيرابت
کانچه او داشت آفتاب نداشت		لعلت از آفتاب کرد سال
آب حيوان چون گلاب نداشت		گفت تا سرگشاد چشمه‌ي تو
زير سي لل خوشاب نداشت		همچو من آب خضر و کوثر هم
زين سخن آفتاب تاب نداشت		چشمه بي‌آب کي به کار آيد
زرد از آن شد که يک جواب نداشت		همه دعوي او زوال آمد
چشم من نيم ذره خواب نداشت		دور از روي همچو خورشيدت
باده ناخورده دل خراب نداشت		کيست کز چشم مست خونريزت
دست بر فرق چون رباب نداشت		کيست کز دست فرق مشکينت
رخ چو لاله به خون خضاب نداشت		کيست کز عشق لاله‌ي رخ تو
کس چو من صيد را عذاب نداشت		گرچه صيدم مرا مکش به عذاب
جز دل از لاغري کباب نداشت		من چنان لاغرم که پهلوي من
تا که فربه نشد شتاب نداشت		کس به خون‌ريزي چنان لاغر
سينه خالي ز اضطراب نداشت		تا که صيد تو شد دل عطار