من اين دانم که مويي مي ندانم شاعر : عطار بجز مرگ آرزويي مي ندانم من اين دانم که مويي مي ندانم چنان غرقم که مويي مي ندانم مرا مبشول مويي زانکه در عشق ز دو کونش رکويي مي ندانم چنين رنگي که بر من سايه افکند که پا و سر چو گويي مي ندانم چنانم در خم چوگان فگنده نبردم بوي و بويي مي ندانم بسي بر بوي سر عشق رفتم به از تسليم رويي مي ندانم بسي هر کار را روي است از ما درين ره چارسويي مي ندانم به از تسليم و صبر و درد و خلوت که به زين کوي...